W dzisiejszym artykule będziemy eksplorować fascynujący świat Skrwilno, temat, który od dziesięcioleci przyciąga uwagę ludzkości. Od swoich początków po obecne skutki, Skrwilno odegrał fundamentalną rolę w naszym życiu, wpływając na sposób, w jaki myślimy, zachowujemy się i odnosimy się do otaczającego nas świata. W tym artykule przeanalizujemy różne aspekty Skrwilno, od jego historycznego znaczenia po dzisiejsze znaczenie, zapewniając dogłębne i wszechstronne spojrzenie na ten intrygujący temat. Dołącz do nas w tej odkrywczej podróży, podczas której będziemy odkrywać tajemnice i cuda Skrwilno.
Miejscowość znajduje się we wschodniej części województwa kujawsko-pomorskiego, w granicach dawnej ziemi płockiej. Jest położona nad rzeką Skrwą i nad jeziorem Skrwilno.
Nazwa
Pierwsza potwierdzona źródłowo wzmianka na temat miejscowości pochodzi z 1379 r.; wieś występuje tam pod nazwą Postrquino[3].
Inne, historyczne odmiany tej nazwy to: Postkrwino, Skqruilno, Skrwino, Stkrwino, Stqwino, Strquinno, Strquino, Strvino, Strwino, Strwinno, Skwilno[4].
Nazwa miejscowości może wywodzić się od rzeki Skrwy, nad którą jest położona[5].
1939–1945 – w okresie okupacji niemieckiej w lasach skrwileńskich (w pobliżu wsi Rak) hitlerowcy – w tym członkowie Selbstschutzu – zamordowali i pochowali kilka tysięcy osób (głównie z powiatu rypińskiego, więzionych w „Domu Kaźni” w Rypinie)[16];
Grodzisko wczesnośredniowieczne „Okop” na terenie wsi Skrwilno (na obecnym północno-zachodnim brzegu jeziora Skrwilno)
Prowadzone w latach 1961–1966 badania archeologiczne (pod kierunkiem mgr Jadwigi Chudziakowej z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika) ujawniły, że od drugiej połowy IX do końca XII wieku na wyspie na jeziorze Skrwilno znajdowało się gród. Miejsce to pełniło rolę przygranicznej warowni, broniącej mieszkający tu szczep Polan przed najazdami Prusów. Mieszkańcy grodu zajmowali się łowiectwem, hodowlą i rybołówstwem[21].
W XII w. gród został spalony (najprawdopodobniej w wyniku ataku Prusów). Okoliczność ta, połączona z wysychaniem jeziora i zwężaniem się koryta rzeki Skrwy, zadecydowała o porzuceniu dotychczasowej lokalizacji. Nowa osada wiejska powstała w miejscu obecnej wsi Skrwilno[9].
Pozostałością po grodzie jest wał ziemny, znajdujący się na obecnym północno-zachodnim brzegu jeziora Skrwilno. Miejsce to było określane w XIX w. jako okop szwedzki (lub okopy szwedzkie)[22].
W 1961 r., w trakcie prowadzenia prac archeologicznych na terenie grodziska w Skrwilnie, odnaleziono kolekcję dzieł złotniczych i klejnotów pochodzących z przełomu XVI i XVII wieku. Przedmioty te zostały zakopane w okresie potopu szwedzkiego[23].
↑ abI. Sułkowska-Kurasiowa (red.), Codex diplomaticus Masoviae novus, p. III, Warszawa 2000, s. 229–230.
↑P. Gąsiorowski, Źródła sierpeckich rzek, Nasze korzenie 5 (2013), s. 8.
↑S. Rospond, „Słownik etymologiczny miast i gmin PRL”, 1984, s. 352.
↑Gemeinde- und Wohnplatzlexikon des Reichsgaus Danzig-Westpreussen, Danzig 1944, s. 109–114.
↑J. Chudziakowa, Sprawozdanie z badań na cmentarzysku średniowiecznym w Skrwilnie, pow. Rypin (stanowisko 3) w 1967 i 1969 r. Komunikaty Archeologiczne, Bydgoszcz 1972, s. 150–153.
↑M. Aschkewitz, Geschichte des Dobriner Lande, Danzig-Oliva 1942.
↑M. Kallas, Z przeszłości administracyjnej Kujaw i ziemi dobrzyńskiej (od rozbiorów do utworzenia województwa włocławskiego), M. Kallas (red.) Zapiski Kujawsko-Dobrzyńskie, seria A. Historia, Włocławek 1978, s. 193–212.
↑M. Kallas, Z przeszłości administracyjnej Kujaw i ziemi dobrzyńskiej (od rozbiorów do utworzenia województwa włocławskiego), M. Kallas (red.) Zapiski Kujawsko-Dobrzyńskie, seria A. Historia, Włocławek 1978, s. 202.
↑JanJ.KarskiJanJ., Barbara Bojarska. Eksterminacja inteligencji polskiej na Pomorzu Gdańskim (Wrzesień-grudzień 1939) [Extermination of the Polish Intelligentsia in the Gdańsk-Pomerania Region (September-December 1939)]. (Badania nad Okupacją Niemiecką w Polsce, number 12.) Poznań: Instytut Zachodni. 1972. Pp. 186. Zł. 35, „The American Historical Review”, 81 (3), 1976, s. 630–630, DOI: 10.1086/ahr/81.3.630, ISSN0002-8762.
↑Z. Biegański, Kształt terytorialno-administracyjny regionu kujawsko-pomorskiego w XIX i XX wieku, Związki Kujaw i Pomorza na przestrzeni wieków. Zbiór studiów pod red. Zdzisława Biegańskiego i Włodzimierza Jastrzębskiego. Prace komisji historii BTN t. XVII, Bydgoszcz 2001.