W dzisiejszym świecie Sitno (powiat zamojski) stał się tematem coraz większego zainteresowania ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Niezależnie od tego, czy jest to wydarzenie historyczne, znana postać czy zjawisko naturalne, Sitno (powiat zamojski) przykuł uwagę i zainteresowanie milionów ludzi na całym świecie. W tym artykule będziemy dalej badać wpływ i znaczenie Sitno (powiat zamojski), badając jego pochodzenie, implikacje i wpływ na różne aspekty życia codziennego. Mamy nadzieję rzucić światło na ten temat i zapewnić jaśniejszy obraz jego znaczenia w dzisiejszym świecie, poprzez szczegółową analizę.
wieś | |
![]() Pomnik ofiar II wojny światowej | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
84 |
Kod pocztowy |
22-424[4] |
Tablice rejestracyjne |
LZA |
SIMC |
0898219 |
Położenie na mapie gminy Sitno ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu zamojskiego ![]() | |
![]() |
Sitno – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie zamojskim, w gminie Sitno[5][6]. Leży 7 km na północny wschód od Zamościa
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0898225 | Podedwór | część wsi |
Wieś jest sołectwem, siedzibą w gminy Sitno[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 1109 mieszkańców[8].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa zamojskiego.
Tradycją w Sitnie są coroczne wystawy zwierząt hodowlanych i maszyn rolniczych.
Przez Sitno przepływa Czarny Potok tworząc ogromny obszar bagienny.
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Horyszowie Polskim[9].
W wieku XVI wieś Sitno stanowiła część powiatu zamojskiego. W roku 1564, Sitno z Wolą Sitaniecką w parafii Sitaniec, płaciły pobór od 49 ½ łana, 4 zagrodników, 2 rzeźników; we wsi znajdowała się drewniana cerkiew[10].
Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1889: "Sitno – wieś i folwark, w powiecie zamojskim, gminie Zamość, parafii katolickiej Sitaniec, cerkiew parafialna w miejscu. Wieś odległa od Zamościa 10 wiorst, od stacji pocztowej i telegraficznej w Nowym Zamościu 8 wiorst, od stacji drogi żelaznej w Rejowcu 56 wiorst."
Około roku 1889 wieś posiadała 15 domów dworskich i 133 włościańskich zamieszkałych przez 1073 mieszkańców (w tym 228 wyznania rzymskokatolickiego i 8 żydów). W 1874 roku obszar dworski obejmował 2031 mórg (na co składało się: 864 mórg roli, 882 mórg lasu), z czego włościanie posiadali 1727 mórg. Istniała ponadto osada karczmarska z 1 domem na 3 morgach gruntu. Cerkiew parafialna pw. św. Włodzimierza, wybudowana z drewna, gontem kryta, zbudowana kosztem rządu w 1875 roku, w miejsce starej z roku 1718, niewiadomej erekcji. We wsi była szkoła początkowa.
Właścicielem dominium Sitaniec był Kornel Malczewski, w dobrach pałac piętrowy murowany, piękny ogród owocowo-spacerowy, pasieka, młyn wodny o 2 kamieniach, zbudowany 1862 r. na strumieniach tworzących tu rzeką Łabuńkę. W skład dominium wchodzą także wsie: Ciołki, Kornelówka i Ludwinówka, mające od roku 1874 oddzielne księgi hipoteczne. W latach 1857 do roku 1886 była tu gorzelnia z roczną produkcją na 6134 rubli srebrnych. Według noty słownika gleba urodzajna, a łąki obfite[10].
W Sitnie od 2012 roku działa Gminny Klub Sportowy „Potok Sitno”[11].