Dziś Sejm Rzeczypospolitej Polskiej II kadencji (1928–1930) to temat, który budzi duże zainteresowanie i dyskusję w społeczeństwie. Od dłuższego czasu Sejm Rzeczypospolitej Polskiej II kadencji (1928–1930) jest przedmiotem badań i analiz, generując różne perspektywy i opinie na ten temat. W tym artykule zagłębimy się w temat Sejm Rzeczypospolitej Polskiej II kadencji (1928–1930), zajmując się jego najważniejszymi aspektami i oferując jego szeroką i wzbogacającą wizję. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej II kadencji (1928–1930) to temat, który znacząco wpływa na życie ludzi, dlatego istotne jest podejście do niego z różnych punktów widzenia, aby zrozumieć go w całości. Idąc tym tropem, zbadamy różne aspekty Sejm Rzeczypospolitej Polskiej II kadencji (1928–1930), próbując zaoferować obiektywną i kompletną wizję, która zachęci naszych czytelników do refleksji i analizy.
Sejm II kadencji utworzony został w wyniku wyborów przeprowadzonych w Polsce 4 marca 1928 (poprzedni Sejm I kadencji rozwiązany został 27 listopada 1927).
Osobny artykuł:Marszałkiem Seniorem Sejmu II kadencji był poseł BBWR Jakub Bojko. Podczas pierwszego posiedzenia, 27 marca 1928, Marszałkiem Sejmu wybrano Ignacego Daszyńskiego (PPS).
Wicemarszałkami, wybranymi w dniu 28 marca 1928[1] byli:
1) Seweryn Czetwertyński (ZLN),
2) Jan Dąbski (SCh),
3) Zygmunt Marek (PPS) – do 25 stycznia 1930, Kazimierz Pużak (PPS) – wybrany 31 stycznia 1930 zrezygnował od razu, Zygmunt Żuławski (PPS) – wybrany 7 lutego 1930, przyjął wybór 10 lutego 1930,
4) Jan Woźnicki (PSL „Wyzwolenie”) - do 5 lutego 1930, Michał Róg (PSL "Wyzwolenie") - od 7 lutego 1930,
5) Wołodymyr Zahajkewycz (Ukraińsko-Białoruski Klub Sejmowy).
Prezydium Sejmu II kadencji pełniło swoje funkcje do dnia 8 grudnia 1930.
Sejm II kadencji rozwiązany został 30 sierpnia 1930[2]. Następny, Sejm III kadencji, utworzony został w wyniku wyborów 16 listopada 1930.