Józef Chaciński

W dzisiejszym świecie Józef Chaciński stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona ludzi. Niezależnie od tego, czy jest to debata na temat znaczenia Józef Chaciński we współczesnym społeczeństwie, wpływu Józef Chaciński na gospodarkę, czy po prostu fascynacja historią Józef Chaciński, temat ten przykuł uwagę wielu. Co więcej, Józef Chaciński wywołał niekończące się badania, debaty i dyskusje, które doprowadziły do ​​​​większego zrozumienia i docenienia jego znaczenia. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ Józef Chaciński, analizując różne perspektywy i przedstawiając kompleksowe spojrzenie na ten temat, który jest dziś tak aktualny.

Józef Chaciński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 marca 1889
Warszawa, Królestwo Polskie

Data i miejsce śmierci

6 maja 1954
Góra Kalwaria, Polska

Poseł na Sejm RP II kadencji (II RP)
Okres

od 27 marca 1928
do 29 marca 1930

Przynależność polityczna

Polskie Stronnictwo Chrześcijańskiej Demokracji

Multimedia w Wikimedia Commons

Józef Chaciński (ur. 13 marca 1889 w Warszawie, zm. 6 maja 1954 w Górze Kalwarii) – polski adwokat, dwukrotny prezes Stronnictwa Pracy: od listopada 1920 do listopada 1922 i od stycznia 1927 do kwietnia 1928, poseł na Sejm II Rzeczypospolitej I i II kadencji w latach 1922–1930, prezes klubu sejmowego w kadencjach 1922–1927 i 1928–1930, członek Rady Jedności Narodowej.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Antoniego i Adelajdy z domu Bloch (zm. 1929)[1]. Miał brata Antoniego (1892–1970) i dwie siostry[2][3]. Nauki pobierał w Szkole Handlowej A. Jeżewskiego w Warszawie. Był członkiem Sekcji Koronnej Organizacji Młodzieży Narodowej. W 1909 był osadzony w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej[4]. Studiował prawo w Szwajcarii, Kijowie, Warszawie. Od lat młodzieńczych czynny w organizacjach społeczno-politycznych. Od 1915 roku był członkiem Ligi Narodowej[5]. W Sejmie Rzeczypospolitej Polskiej I kadencji był członkiem klubu Chrześcijańsko-Narodowego Stronnictwa Pracy[6].

Krótko przed przewrotem majowym powierzono mu misję utworzenia rządu jednak wobec sprzeciwu Prezydenta wobec kandydatury gen. Sikorskiego na stanowisko Ministra Spraw Wewnętrznych (pod wpływem Piłsudskiego) zrzekł się misji[7].

W czasie II wojny światowej był w latach 1940–1942 więźniem niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. Aresztowany 28 marca 1945 przez NKWD, został skazany w procesie szesnastu na 4 miesiące więzienia.

W 1918 ożenił się z Ludwiką z Rogozińskich h. Awdaniec (1889–1950), z którą miał syna Jerzego (1920–1943) oraz córki: Wandę po mężu Jasiukowicz (1925–1989), Teresę Ludwikę po mężu Gałązka (1926–2007) i Marię Adelę Jolantę (ur. 1929), żonę Edwarda de Virion[2].

Zmarł w Górze Kalwarii, spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 227-6-9)[3].

Przypisy

  1. ↑ Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 95.
  2. ↑ a b Józef Chaciński h. Rawicz M.J. Minakowski, Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego .
  3. ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: CHACIŃSCY, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne .
  4. ↑ J. Dębski, Polscy adwokaci w obozie koncentracyjnym Auschwitz 1940–1945. Słownik biograficzny, Oświęcim 2016, s. 165.
  5. ↑ Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887–1907), Londyn 1964, s. 571.
  6. ↑ Tadeusz i Witold Rzepeccy, Sejm i Senat 1922–1927, Poznań 1923, s. 471.
  7. ↑ Bożena Krzywobłocka: Chadecja 1918–1937. Warszawa: Książka i Wiedza, 1974.

Bibliografia