W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Saturn INT-21. Niezależnie od tego, czy szukasz informacji na ten temat, próbujesz zrozumieć jego znaczenie w dzisiejszych czasach, czy po prostu chcesz odkryć coś nowego, trafiłeś we właściwe miejsce. W kolejnych wierszach zbadamy różne aspekty związane z Saturn INT-21, od jego historii po praktyczne zastosowania w życiu codziennym. Przygotuj się na zanurzenie się w podróż pełną wiedzy i odkryć, która pozwoli Ci zyskać nowe spojrzenie na Saturn INT-21. Nie przegap tego!
Rodzina rakiet nośnych Saturn V | |
![]() Start stacji Skylab | |
Producent | |
---|---|
Data pierwszego startu |
14 maja 1973 |
Data ostatniego startu |
14 maja 1973 |
Statystyki | |
Wszystkie starty |
1 |
Udane starty |
1 (100%) |
Nieudane starty |
0 |
Zdolność wynoszenia | |
Siła ciągu przy starcie |
34 000 kN |
Wymiary | |
Długość |
80 m |
Średnica |
10 m |
Masa całkowita |
2 916 500 kg |
Stopnie rakiety | |
Stopień 1. | |
Stopień 2. |
Saturn INT-21 – odpowiednik rakiety Saturn V w wersji dwustopniowej (bez stopnia S-IVB, statku Apollo CSM i lądownika LM), a także ostatnia ciężka rakieta Saturn. Była specjalnie zaprojektowana na potrzeby programu Apollo Applications Program, który zakładał rozwijanie technologii i zastosowań wykorzystanych w programie Apollo. Dla tej rakiety proponowano rozwiązanie, by instrumenty telemetryczne i kontrolne przenieść na stopień S-II, lecz uznano, że nie ma takiej konieczności, gdyż stacja Skylab była zbudowana ze stopnia S-IVB, stąd instrumenty kontrolne mogły się tam pomieścić.
Rakieta ta wystartowała 14 maja 1973 roku wynosząc na orbitę amerykańską stację Skylab. W lotach załogowych na stację wykorzystywano statki Apollo i rakiety Saturn IB. Oprócz tego, w razie fiaska lotu Skylab 1 (oznaczenie kodowe tego lotu) rakieta Saturn INT-21 mogła wynieść zapasowy moduł o nazwie Skylab B.