STS-109

W tym artykule zbadamy różne aspekty STS-109 i jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Od historycznych początków po dzisiejsze znaczenie – przeanalizujemy różne aspekty, które sprawiają, że STS-109 jest tematem interesującym szerokie grono odbiorców. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zbadamy ekonomiczne, społeczne, kulturowe i polityczne implikacje STS-109, w celu zrozumienia jego wpływu na współczesny świat. Podobnie zanurzymy się w debatach i kontrowersjach, które pojawiły się wokół tego tematu, biorąc pod uwagę różne perspektywy i opinie, aby zapewnić pełny przegląd jego znaczenia. Dołącz do nas w tej wycieczce po STS-109 i odkryj jego znaczenie już dziś!

STS-109
Emblemat STS-109
Dane misji
Indeks COSPAR

2002-010A

Zaangażowani

Stany Zjednoczone NASA

Oznaczenie kodowe

STS-109

Pojazd
Wahadłowiec

Columbia

Załoga
Zdjęcie STS-109
Od lewej: Michael J. Massimino, Richard M. Linnehan, Duane G. Carey, Scott D. Altman, Nancy J. Currie, John M. Grunsfeld i James H. Newman
Dowódca

Scott Altman

Start
Miejsce startu

Stany Zjednoczone, KSC, LC39-A

Początek misji

1 marca 2002
11:22:02 UTC[1]

Orbita okołoziemska
Apogeum

578 km

Perygeum

486 km

Okres orbitalny

95,3 min

Inklinacja orbity

28,5°

Lądowanie
Miejsce lądowania

KSC, pas startowy 33

Lądowanie

12 marca 2002 9:31:52 UTC[1]

Czas trwania misji

10 dni, 22 godziny, 9 minut i 50 sekund[1]

Przebyta odległość

6,3 mln km

Liczba okrążeń Ziemi

165[1]

Program lotów wahadłowców
Multimedia w Wikimedia Commons

STS-109 – czwarta i przedostatnia naprawcza misja NASA do Kosmicznego Teleskopu Hubble’a (HST). Siedmiu astronautów z pokładu wahadłowca kosmicznego Columbia dokonało wymiany osprzętu HST (misja zakończyła się pełnym sukcesem). Była to historyczna misja, gdyż właśnie w niej ustanowiono rekord dla wyprawy wahadłowca w długości spacerów kosmicznych (EVA), które trwały razem 36 godzin. Była to dwudziesta siódma i ostatnia szczęśliwa misja wahadłowca Columbia przed jego katastrofą 1 lutego 2003 roku w misji STS-107. Lot ten był sto ósmym lotem programu lotów wahadłowców[2].

Załoga

źródło[2]
*(liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów)

Parametry misji

Cel misji

źródło[2]

Czwarty lot serwisowy do Kosmicznego Teleskopu Hubble’a umieszczonego na orbicie w kwietniu 1990 roku (Discovery STS-31).
Podczas misji SM3B zainstalowano Zaawansowaną Kamerę Przeglądową (ACS), dokonano wymiany paneli słonecznych na nowocześniejsze – mniejsze o 45% i dostarczające 25% więcej energii. Wymieniono Jednostkę Kontroli Mocy (Power Control Unit, PCU) odpowiadającą za sterowanie systemem zasilania. Usunięto Kamery Obiektów Słabych (FOC). Astronauci zainstalowali System Chłodzenia NICMOS (NICMOS Cooling System, NCS) oraz włączyli Kamery Bliskiej Podczerwieni i Spektrometru Multiobiektowego (NICMOS)[4].

Spacer kosmiczny

źródło[2]
  • EVA-1 (4 marca 2002, 7 godz. 1 min): J. Grunsfeld, R. Linnehan
  • EVA-2 (5 marca 2002, 7 godz. 16 min): J. Newman, M. Massimino
  • EVA-3 (6 marca 2002, 6 godz. 48 min): J. Grunsfeld, R. Linnehan
  • EVA-4 (7 marca 2002, 7 godz. 30 min): J. Newman, M. Massimino
  • EVA-5 (8 marca 2002, 7 godz. 20 min): J. Grunsfeld, R. Linnehan

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d Spaceflight mission report: STS-109. Spacefacts. . (ang.).
  2. ↑ a b c d Tomáš Přibyl: Dzień, w którym nie wróciła COLUMBIA. Bielsko-Biała: Wydawnictwo >DEBIT<, s. 177. ISBN 83-7167-224-1.
  3. ↑ a b c d Mark Wade: STS-109. Encyclopedia Astronautica . . (ang.).
  4. ↑ Steve Whitfield: Hubble. Kosmiczny teleskop. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., s. 18-20, seria: Historia podboju Kosmosu. ISBN 978-83-7648-999-5.

Linki zewnętrzne

Wahadłowiec kosmiczny Columbia (OV-102)
Loty zakończone
Status