Rudniki (gmina w Generalnym Gubernatorstwie Lubelskim)

W tym artykule szczegółowo omówimy temat Rudniki (gmina w Generalnym Gubernatorstwie Lubelskim) i wszystkie jego implikacje. Rudniki (gmina w Generalnym Gubernatorstwie Lubelskim) jest dziś tematem niezwykle aktualnym, gdyż ma znaczący wpływ na różne aspekty naszego codziennego życia. W tym artykule zbadamy różne aspekty i perspektywy związane z Rudniki (gmina w Generalnym Gubernatorstwie Lubelskim), od jego historii i ewolucji po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Zbadamy także różne opinie i debaty toczące się wokół Rudniki (gmina w Generalnym Gubernatorstwie Lubelskim), a także możliwe przyszłe implikacje, jakie może to mieć w naszym ciągle zmieniającym się świecie. Poprzez wyczerpującą i rygorystyczną analizę staramy się rzucić światło na ten złożony temat i odkryć jego liczne wymiary, aby go w pełni zrozumieć.

Ten artykuł dotyczy dawnej gminy pod okupacją austriacką. Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy.

Rudniki

gmina wiejska
1915–1919
Państwo	Polska
Województwo	Generalne Gubernatorstwo Lubelskie
Powiat	radomszczański
Data powstania	1915
Data likwidacji	1919
Siedziba	Rudniki
Populacja (1916) • liczba ludności	3754
brak współrzędnych

Rudniki – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1915–1919 w Generalnym Gubernatorstwie Lubelskim pod okupacją austriacko-węgierską Królestwa Polskiego. Siedzibą władz gminy były Rudniki.

Gmina Rudniki powstała z konieczności, w związku z przedzieleniem gminy Rędziny w powiecie częstochowskim granicą obu okupantów: niemieckiego (Generalne Gubernatorstwo Warszawskie) i austriacko-węgierskiego (Generalne Gubernatorstwo Lubelskie). Zachodnią część gminy z Rędzinami przyłączono do strefy niemieckiej, natomiast wschodnią do strefy austriackiej. Część austriacka z kolei została przecięta na dwie niestyczne połacie, oddzielone od siebie obszarem gminy Wancerzów. Południową połać przyłączono do gminy Wancerzów, natomiast z północnej części powstała gmina Rudniki^[1].

W skład gminy wchodziły miejscowości: Dudki, Florków, Karolina, Konin, Kościelec, Lubojenka, Lubojna, Madalin, Maryanka Kościelska, Maryanka Rędzińska, Rudniki i Tylin^[2]. W 1916 roku gmina liczyła 3754 mieszkańców^[3].

Gminę zniesiono w marcu 1919 roku, w związku z unieważnieniem zmian w podziale administracyjnym Królestwa Polskiego wprowadzonych przez okupantów, przywracając tym samym gminę Rędziny w jej oryginalnych granicach^[4].

Zobacz też

• gromada Rudniki (powiat częstochowski)

Przypisy

1. ↑ Kaiserlich Deutsches Generalgouvernement Warschau mit dem angrenzenden K.u.K. Millitärgeneralgouvernement in Polen
2. ↑ Ortsverzeichnis für das österr.-ungar. Okkupationsgebiet in Polen
3. ↑ Stan szkolnictwa powszechnego w grudniu 1917 r. na terytorjum obu byłych jeneralnych gubernatorstw: Warszawskiego i Lubelskiego
4. ↑ Rozporządzenie Min. Spraw Wewn. z dnia 19 marca 1919 r. (Dz. Urz. Min. Spraw Wewn. Nr 21 poz. 265)

• p
• d
• e

Powiat noworadomski / radomszczański (1867–1975)

• Siedziba powiatu – Radomsko*

Przynależność wojewódzka	gubernia piotrkowska (1867–1915) woj. łódzkie (1919–39) woj. łódzkie (1945–75)
Miasta	Brzeźnica (do 1870) Koniecpol (do 1870 i 1927–59 →) Pajęczno (do 1870) Pławno (do 1870) Radomsko*
Gminy wiejskie (1867–1954 i 1973–75)	Borowno (do 1868) Borzykowa (do 1868) Brudzice (do 1954) Brzeźnica (1877–1954) Dąbrowa Zielona Dmenin (1868–1954) Dobryszyce Dworszowice (do 1877) Dziepułć (do 1868) Garnek (do 1954) Gidle Gomunice (od 1973) Gosławice (do 1954) Kłomnice (od 1948) Kobiele (Wielkie) Kodrąb (od 1973) Konary (do 1953) Koniecpol (do 1954) Kruszyna Lgota Wielka (od 1973) Ładzice (od 1953) Maluszyn (do 1954) Masłowice Pajęczno (do 1954) Pławno (1927–54) Prusicko (do 1874) Przerąb (do 1954) Radomsk(o) (1867-1914, 1919-54 i od 1973) Radziechowice (do 1953) Rudniki (1916-19) Rząśnia (do 1954) Rzeki (do 1947) Stobiecko Miejskie (1914-19) Sulmierzyce (do 1954) Smotryszów (do 1868) Wielgomłyny Zamoście (do 1954) Zawada (1953–54) Żytno
Gromady (1954–72)	Bartodzieje Bankowe (1954–61) Bąkowa Góra (1954–72) Biała (1954–55 →) Bogumiłowice (1954–55 →) Borowno (1954–57 →) Borzykowa (1954–72) Brudzice (1954–59) Brzeźnica Nowa (1954–55 →) Chorzenice (1954–55 →) Chrzanowice (1954–68) Cielętniki (1954–68) Ciężkowice (1954–61) Dąbrowa Zielona (1954–72) Dmenin (1954–72) Dobryszyce (1954–72) Dubidze (1954–55 →) Dworszowice Pakoszowe (1954–55 →) Gajęcice (1954–55 →) Garnek (1954–72) Gidle (1954–72) Gomunice (1954–72) Gosławice (1954–72) Huta Drewniana (1954–59) Jedlno Poduchowne (1954–72) Kietlin (1954–61) Kłomnice (1954–72) Kobiele Wielkie (1954–72) Kodrąb (1954–72) Koniecpol (1959 →) Koniecpol Stary (1954–58) Konstantynów (1954–55 →) Kraszewice (1954–68) Kruszyna (1954–72) Krzemieniewice (1954–61) Krzętów (1954–59) Lgota Wielka (1954–72) Ładzice (1954–72) Łęg (1954–57) Łysiny (1954–58) Makowiska (1954–55 →) Maluszyn (1954–72) Masłowice (1954–72) Okołowice (1954–58) Orzechów (1954–58) Pacierzów (1954–57) Pajęczno (1954–55 →) Piaski (1954–57) Pławno (1954–72) Płoszów (1954–61) Prusicko (1954–55 →) Przerąb (1954–72) Radomsko (1961–72) Rząśnia (1954–55 →) Rzejowice (1954–72) Rzerzęczyca / Rzerzęczyce (1954–72) Silnica (1954–58) Silniczka (1954–58) Skrzydlów (1954–61) Soborzyce (1954–68) Sokola Góra (1954–68) Stobiecko Miejskie (1954–61) Stróża (1954–55 →) Strzałków (1954–72) Sulmierzyce (1954–55 →) Teklinów (1954–72) Wielgomłyny (1954–72) Wiewiec (1954–55 →) Wistka (1954–55 →) Witkowice (1954–61) Włynice (1954–57) Wola Blakowa (1954–59) Wólka Prusicka (1954–55 →) Zagórze (1954–68) Zakrzówek (1954–72) Zamoście (1954–55 →) Zawada (1954–72) Żytno (1954–72)
Legenda	do 1922 Nowo–Radomsk