Robert Gadocha
Wygląd przypnij ukryj.jpg) Robert Gadocha (1973) | |||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
10 stycznia 1946 | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
170 cm | ||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Robert Gadocha
Robert Gadocha (ur. 10 stycznia 1946 w Krakowie) – polski piłkarz grający na pozycji pomocnika lub napastnika, a następnie trener, reprezentant kraju, złoty medalista olimpijski z 1972 i brązowy medalista Mistrzostw Świata 1974.
Kariera klubowa
Wychowanek Garbarni Kraków (1957–1965). Seniorską karierę piłkarską rozpoczął w Wawelu Kraków (1965–1966), następnie przeszedł do Legii Warszawa (1967–1975), z którą dwukrotnie zdobył Mistrzostwo Polski (1969, 1970), a raz Puchar Polski (1973). W ekstraklasie rozegrał łącznie 206 spotkań, zdobywając w nich 72 bramki. W sezonie 1969/1970 dotarł z Legią do półfinału Pucharu Europy, a w sezonie 1970/1971 do ćwierćfinału tych rozgrywek.
W 1975 uzyskał od władz zgodę na wyjazd z kraju i przeniósł się do Francji, gdzie przez dwa sezony występował w FC Nantes. W sezonie 1976/1977 sięgnął z tą drużyną po mistrzostwo Francji. W Première Division rozegrał 45 meczów, strzelając 8 goli. Karierę kończył w Stanach Zjednoczonych. Występował kolejno w: Chicago Sting (1978), Hartford Hellios (1980–1982) i amatorsko w Sarasota Venice (1992–1995).
Kariera reprezentacyjna
W seniorskiej reprezentacji Polski zadebiutował 28 lipca 1967 na Stadionie Olimpijskim we Wrocławiu w – przegranym 0:1 – eliminacyjnym meczu do Igrzysk Olimpijskich 1968 przeciwko ZSRR. W 1972 został mistrzem olimpijskim, a w trakcie turnieju piłkarskiego wystąpił w 6 spotkaniach, zdobywając 3 bramki. Podczas mistrzostw świata 1974 zagrał we wszystkich 7 meczach, przyczyniając się do wywalczenia 3. miejsca. Nie zdobył co prawda żadnego gola, ale zaliczył aż siedem asyst, dzięki czemu znalazł się w „jedenastce turnieju” na pozycji lewoskrzydłowego. 10 września 1975 zagrał w pamiętnym meczu przeciwko Holandii na Stadionie Śląskim w Chorzowie (zwycięstwo 4:1), w którym zdobył jedną z bramek. Wyjazd z kraju spowodował zakończenie jego gry w kadrze narodowej. Ostatnie spotkanie rozegrał 26 października 1975 na Stadionie Dziesięciolecia w Warszawie w zremisowanym 0:0 pojedynku przeciwko Włochom w eliminacjach do Mistrzostw Europy 1976. W seniorskiej reprezentacji rozegrał 62 oficjalne mecze międzypaństwowe i zdobył 16 goli.
Kontrowersje
Po dwóch pierwszych spotkaniach grupowych mistrzostw świata 1974 (dwie wygrane – 3:2 z Argentyną i 7:0 z Haiti) Polska zapewniła sobie awans do drugiej rundy, ale czekał ją jeszcze mecz z Włochami. Na zwycięstwie „biało-czerwonych” najbardziej zależało Argentynie, która właśnie ze „squadra azzurra” walczyła o wyjście z grupy („albicelestes” musieli pokonać Haiti i liczyć na porażkę Italii). Aby zmotywować Polaków do gry o zwycięstwo, Argentyńczycy obiecali im nagrodę w wysokości 24 000 dolarów amerykańskich (każdy z 22 piłkarzy mundialowej kadry oraz obydwu trenerów musiał oddać po tysiącu dolarów ze swojej premii za awans do drugiej rundy). Przekazania torby z pieniędzmi podjął się jeden z kluczowych zawodników – Rubén Ayala, a odbierającym po stronie polskiej był Iggy Boćwiński (urodzony w Argentynie syn polskich emigrantów, od końca lat 60. dyrektor oddziału linii lotniczych Pan Am w Warszawie, w 1974 będący blisko kadry Kazimierza Górskiego). Boćwiński przekazał pieniądze Robertowi Gadosze, który przyjął je rzekomo w imieniu całej drużyny, a w rzeczywistości zataił ten fakt przed kolegami i przywłaszczył sobie wszystkie środki. Oficjalnie sprawa wyszła na jaw w czerwcu 2004, po wywiadzie Grzegorza Laty z Przeglądem Sportowym (Lato dowiedział się tego na początku lat 80. bezpośrednio od Ayali, z którym grał w meksykańskim Atlante FC) i wywołała oburzenie w środowisku piłkarskim w Polsce, które w większości odwróciło się wówczas od byłego piłkarza. Z czasem ustalono również, że w torbie przekazanej Boćwińskiemu znajdowało się faktycznie 18 000 USD, bowiem 6 000 dolarów Ayala przywłaszczył sobie „za fatygę”. Ponadto okazało się, że w Argentynie sprawa zapłacenia Polakom za zwycięstwo nad Włochami przez piłkarzy reprezentacji „albicelestes” była znana od wielu lat. W kwietniu 2013 Gadocha wszystkimu zaprzeczył, przedstawiając własną wersję zdarzeń.
Kariera trenerska
W 1995 pełnił funkcję asystenta selekcjonera reprezentacji Polski.
Sukcesy
Legia Warszawa
FC Nantes
Reprezentacja Polski
- Mistrzostwa Świata 1974: III miejsce
- Letnie Igrzyska Olimpijskie 1972: złoty medal
Indywidualne
- Drużyna Gwiazd MŚ 1974
- Złote Buty redakcji Sportu: 1974
Odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (1972)
- Złota Odznaka PZPN (1972)
Przypisy
- ↑ Jak Gadocha dolary na jabłka zamienił. przegladsportowy.pl, 2010-07-10. . (pol.).
- ↑ To nasz największy mundialowy skandal. sport.wp.pl, 2010-07-09. . (pol.).
- ↑ Robert Gadocha i dolary Argentyńczyków na MŚ w 1974 roku. eurosport.interia.pl, 2014-06-11. . (pol.).
- ↑ Tłusty czwartek. Robert Gadocha, król dryblingu. Historia piłkarza wyklętego. sportowefakty.wp.pl, 2016-11-17. . (pol.).
- ↑ Gadocha wziął pieniądze?!. forum.legionisci.com, 2004-07-26. . (pol.).
- ↑ Gadocha przerywa milczenie: Moje nazwisko zostało zszargane!. hurkowski.wordpress.com, 2013-04-16. . (pol.).
- ↑ Odznaczenia dla olimpijczyków. „Nowiny”. Nr 264, s. 2, 23 września 1972.
- ↑ Sport. 10 września – Dniem Polskiego Piłkarza. „Nowiny”. Nr 263, s. 2, 21 września 1972.
.svg){kind=small}
|
| 1957–1960 |
|
|---|---|
| 1961–1970 |
|
| 1971–1980 | |
| 1981–1990 | |
| 1991–2000 | |
| 2001–2010 | |
| 2011–2020 |
|
| od 2021 |
|