Ręka

Z tej okazji zagłębiamy się w ekscytujący świat Ręka, temat, który przykuł uwagę badaczy, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa. Ręka od lat jest przedmiotem badań i debat, budzi szerokie zainteresowanie zarówno w społeczeństwie, jak i na polu akademickim. Od swoich początków do dzisiejszego wpływu Ręka był źródłem refleksji i analiz, generując liczne teorie i podejścia. W tym artykule proponujemy zbadanie wielu aspektów Ręka, odnosząc się do wszystkiego, od jego historycznej ewolucji po jego implikacje w różnych kontekstach. Poprzez multidyscyplinarne podejście staramy się rzucić światło na ten temat, który jest dziś tak ekscytujący i aktualny.

Zobacz też: opowiadanie „Ręka”.
Ręka
hand
manus
Ilustracja
Wierzchnia część ręki
Ilustracja
Wewnętrzna część ręki
Żyły

Sieć żylna grzbietowa ręki(inne języki)

Nerwy

Nerw łokciowy, nerw pośrodkowy, nerw promieniowy

Multimedia w Wikimedia Commons
Ilustracja anatomiczna ręki człowieka z opisem

Ręka (łac. manus) – obwodowa, dystalna część kończyny piersiowej kręgowców[1], w węższym znaczeniu naczelnych[2], autopodium[1], składająca się z trzech, licząc od części proksymalnej, odcinków[2]:

W języku potocznym często rękę nazywa się dłonią, zaś terminu ręka używa się do określenia całej kończyny górnej[2]. W ujęciu anatomicznym w ręce wyróżnia się powierzchnię dłoniową ręki (wewnętrzną, czyli dłoń) oraz powierzchnię grzbietową ręki. W anatomii topograficznej ręki wyróżnia się kierunki: dłoniowy (skierowany do przodu), grzbietowy (skierowany do tyłu), łokciowy (skierowany do kości łokciowej i palca małego) oraz promieniowy (skierowany do kości promieniowej i kciuka)[3].

Kości

Ręka człowieka składa się z 27 kości[4]. Kości nadgarstka są ułożone w dwóch rzędach: bliższym (kości łódeczkowata, księżycowata, trójgraniasta i grochowata) oraz dalszym (kości czworoboczna większa, czworoboczna mniejsza, główkowata i haczykowata)[5]. Kości z rzędu bliższego łączą się z kośćmi przedramienia, natomiast kości z rzędu dalszego łączą się z kośćmi śródręcza[4]. Kości śródręcza łączą się z kośćmi palców (do których należą paliczki bliższe, środkowe i dalsze)[6].

Stawy[7]

" class="mw-editsection-visualeditor">edytuj | edytuj kod]

Więzadła[8]

" class="mw-editsection-visualeditor">edytuj | edytuj kod]
  • więzadła międzynadgarstkowe – łączące kości nadgarstka
    • więzadła międzynadgarstkowe głębokie/wewnętrzne – należą do nich więzadła międzykostne (ang. interosseus intercarpal ligaments),
    • więzadła międzynadgarstkowe powierzchowne – należą do nich więzadła znajdujące się po stronach grzbietowej i dłoniowej.
  • więzadła kości palców – łączące paliczki i wzmacniające pochewki ścięgien palców
    • więzadła pierścieniowate (ang. anular ligaments) – pięć więzadeł (A1-A5) o stałym przebiegu,
    • więzadła skośne (ang. cruciform ligaments) – trzy więzadła (C1-C3) o zmiennym przebiegu.

Zobacz też

Informacje w projektach siostrzanych
 Multimedia w Wikimedia Commons
 Cytaty w Wikicytatach
 Definicje słownikowe w Wikisłowniku
  • rękawiczki – część garderoby przeznaczona na ręce

Przypisy

  1. ↑ a b Krysiak, Kobryń i Kobryńczuk 2012 ↓, s. 156.
  2. ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. Wyd. XI (VII). T. I. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1999. ISBN 83-200-2375-0.
  3. ↑ Schünke, Schulte i Schumacher 2021 ↓, s. 254.
  4. ↑ a b Thomine i inni, Examination of the hand and wrist, London: M. Dunitz, 1998, ISBN 1-85317-544-7, OCLC 39610935 .
  5. ↑ Dr n. med. Małgorzata Chochowska, Anatomia palpacyjna – kości i więzadła kończyny górnej oraz obręczy barkowej, 2016.
  6. ↑ Parker i inni, Ciało człowieka. Atlas, wyd. 2, Warszawa: Muza, 2008, ISBN 978-83-7495-494-5, OCLC 316566212 .
  7. ↑ 6# Stawy ręki i palców , Pracownia Fizjoteka, 20 stycznia 2015 (pol.).
  8. ↑ Schünke, Schulte i Schumacher 2021 ↓, s. 286–287, 292.

Bibliografia

  • Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk: Anatomia zwierząt. T. 1: Aparat ruchowy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012. ISBN 978-83-01-16755-4.
  • Kończyna górna. W: Janet Parker, Elżbieta Olszewska: Ciało człowieka. Atlas. Warszawa: Muza, 2008. ISBN 978-83-7495-494-5. (pol.).
  • Michael Schünke, Erik Schulte, Udo Schumacher: Atlas anatomii człowieka PROMETEUSZ. Wyd. III polskie poprawione i rozszerzone. T. I: Anatomia ogólna i układ mięśniowo-szkieletowy. Cz. 3: Kończyna górna. Wrocław: MedPharm Polska, 2021. ISBN 978-83-7846-122-7. (pol.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.