W dzisiejszym świecie Nerw łokciowy jest problemem obecnym we wszystkich sferach społeczeństwa. Od polityki po kulturę popularną, Nerw łokciowy przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Wraz z postępem technologii i ewolucją społeczeństwa zainteresowanie Nerw łokciowy stale rośnie i stało się powracającym tematem rozmów w codziennych rozmowach i mediach. W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom Nerw łokciowy, jego wpływowi na społeczeństwo i temu, jak stał się on dziś tak istotny.
Nerw łokciowy (łac. nervus ulnaris) – w anatomii człowieka nerw kończyny górnej należący do części podobojczykowej splotu ramiennego (C8–Th1).
Nerw pochodzi zesplotu ramiennego z gałązek nerwów rdzeniowych C8–Th1. W dole pachowym biegnie po przyśrodkowej stronie tętnicy pachowej. Na ramieniu przebiega razem z tętnicą ramienną i stopniowo oddala się od niej ku tyłowi.
W okolicy stawu łokciowego przebiega w bruździe leżącej na powierzchni tylnej nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej. Tutaj leży on bezpośrednio pod skórą i daje się łatwo wyczuć jako dość gruby powrózek. Przy urazie tej okolicy odczuwa się ból i mrowienie, przebiegające po stronie łokciowej przedramienia aż do palca małego.
Na przedramieniu nerw przebiega między głowami mięśnia zginacza łokciowego nadgarstka i razem z tętnicą łokciową biegnie po jego powierzchni wewnętrznej do okolicy nadgarstka.
W dolnej czwartej części przedramienia nerw wychodzi spod mięśnia i układa się między ścięgnami mięśnia zginacza łokciowego nadgarstka i zginacza głębokiego palców. Po drodze oddaje gałąź grzbietową (ramus dorsalis), która przebiega pod ścięgnem mięśnia zginacza łokciowego nadgarstka i przechodzi na stronę grzbietową ręki. Biegnąc na troczku zginaczy nerw dzieli się na gałąź powierzchowną do skóry palców IV i V oraz gałąź głęboką do mięśni ręki.
Charakterystycznym zespołem objawów porażenia nerwu łokciowego jest ręka szponiasta. Do porażenia nerwu łokciowego dochodzi stosunkowo często, zwłaszcza w przypadku urazów dalszego końca kości ramiennej i okolicy stawu łokciowego. Oprócz całkowitego porażenia nerwu, może dochodzić do jego ucisku w przebiegu zespołu kanału Guyona oraz zespołu kanału łokciowego.
Podczas porażenia nerwu upośledzeniu ulegają:
Dochodzi również do zaników mięśni ręki (m.in. wygładza się kłębik) oraz do zaburzeń wydzielania potu. Skóra staje się sucha i odbarwiona.