Psarskie (powiat śremski)

Kwestia Psarskie (powiat śremski) jest dziś tematem niezwykle aktualnym. Coraz więcej osób chce dowiedzieć się więcej o Psarskie (powiat śremski) i jego wpływie na ich codzienne życie. W tym artykule dokładnie przeanalizujemy wszystko, co jest związane z Psarskie (powiat śremski), od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Przeanalizujemy różne perspektywy i opinie ekspertów w dziedzinie Psarskie (powiat śremski), w celu przedstawienia pełnej i obiektywnej wizji na ten temat. Oprócz tego przyjrzymy się także najnowszym trendom i nowościom związanym z Psarskie (powiat śremski), tak aby czytelnik miał jak najbardziej aktualne informacje. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się wszystkiego, co musisz wiedzieć o Psarskie (powiat śremski)!

Psarskie
wieś
Ilustracja
Aleja Platanowa
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

śremski

Gmina

Śrem

Wysokość

80 m n.p.m.

Liczba ludności (2021)

2356

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

63-100[2]

Tablice rejestracyjne

PSE

SIMC

0596576

Położenie na mapie gminy Śrem
Mapa konturowa gminy Śrem, w centrum znajduje się punkt z opisem „Psarskie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Psarskie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Psarskie”
Położenie na mapie powiatu śremskiego
Mapa konturowa powiatu śremskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Psarskie”
Ziemia52°05′57″N 16°59′39″E/52,099167 16,994167[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Psarskie – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Śrem. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa poznańskiego.

Wieś położona na lewym brzegu Warty, sąsiadująca od zachodu ze Śremem przy drodze wojewódzkiej nr 310 (Śrem – Czempiń – Głuchowo). We wsi znajduje się skrzyżowanie z drogą powiatową nr 4062 do Iłówca przez Brodnicę[3]. Komunikację ze wsi do Śremu zapewnia komunikacja gminna (linie 8, 10 i 12)[4].

Historia

W 1279 roku Psarskie pierwszy raz zaistniało w dokumentach księcia Przemysła II jako własność rycerska komesa Borka z Sierakowa. W 1580 roku wieś należała do Wojciecha Sokołowskiego oraz Bartłomieja i Stanisława Psarskich[5]. W późniejszych wiekach wieś pozostawała w rękach różnych rodów, wśród nich byli Psarscy, Szamarzewscy, Gliszczyńscy oraz Kołaczkowscy. W 1781 majątek kupił Józef Wybicki. Właścicielami od 1793 byli Platerowie, Raczyńscy, Grodziccy i Szołdrscy. Ostatnim właścicielem przed wybuchem II wojny światowej był August Zaleski – minister spraw zagranicznych II RP, prezydent RP na emigracji w Anglii[6].

Zabytki

Zabytkami chronionymi prawem są[7][6]:

  • Park krajobrazowy – z końca XVIII wieku o powierzchni 5,85 ha, a w nim m.in. dęby szypułkowe o obwodzie 645 cm i 440 cm, kasztanowiec o obwodzie 514 cm, lipy, graby, oraz cis ukształtowany w formie altany.
  • Pałac w stylu neogotyckim z 1867 zbudowany przez Antoniego Raczyńskiego[8]. Rozbudowany w 1900 roku przez Władysława Grodzickiego. W 1926 roku obiekt należał do Jana Szołdrskiego. Ostatnim przedwojennym właścicielem był August Zalewski herbu Lubicz, sanacyjny minister spraw zagranicznych II RP w latach 1926-1932[9]. Pałac ma rzut litery L. Od 1971 roku mieści się w nim Państwowy Dom Pomocy dla Dorosłych. W latach 80. XX wieku dzięki wsparciu finansowemu brytyjskiej arystokratki Sue Ryder zbudowano dla chorych pawilony połączone z pałacem.

Atrakcją wsi jest także:

  • Aleja drzew (ul. Platanowa) – prowadzi od pałacu do drogi wojewódzkiej nr 310, złożona z 90 klonów zwyczajnych, 27 platanów zachodnich i 15 jesionów wyniosłych o obwodzie 120–250 cm, uznana za pomnik przyrody.
  • Figura Najświętszego Serca Jezusa z 1884 przy drodze do Góry, znajduje się w gminnej ewidencji zabytków[10].

Świątkami przydrożnymi we wsi są również figura Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej z 1919 przy skrzyżowaniu ulic Zachodniej i Owocowej oraz figura Matki Boskiej Różańcowej w narożniku pałacu[11].

  • Pałac neogotycki w 1912 roku
    Pałac neogotycki w 1912 roku
  • Figura Najświętszego Serca Jezusa
    Figura Najświętszego Serca Jezusa

Demografia

Liczba mieszkańców miejscowości w poszczególnych latach[12]:

Rok Liczba
mieszkańców
1998 807
2002 991
2009 1535
2011 1682
2021 2356

Od roku 1998 do 2021 liczba osób żyjących w miejscowości zwiększyła się o 191,9%.

Przypisy

  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 112517
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1065 .
  3. ↑ Powiatowy Zarząd Dróg w Śremie: Wykaz dróg powiatowych. .
  4. ↑ Miejski Portal Informacyjny: Rozkład jazdy. .
  5. ↑ https://zabytek.pl/pl/obiekty/g-276442/dokumenty/PL.1.9.ZIPOZ.NID_N_30_EN.151396/2
  6. ↑ a b Zbigniew Szmidt: Powiat Śremski, przewodnik turystyczny. Śrem: Unia Gospodarcza Regionu Śremskiego – ŚOWMP, 2010, s. 25–29.
  7. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie , Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 .
  8. ↑ n, Psarskie , Galeria Wielkopolska, 24 kwietnia 2021 .
  9. ↑ c, Psarskie – Pałac Grodzickich – Wielkopolskie rezydencje , Na przekór dniom, 20 maja 2017 .
  10. ↑ Biuletyn Informacji Publicznej Gminy Śrem: Gminna ewidencja zabytków – Kapliczki przydrożne. .
  11. ↑ Zachowanie lokalnego dziedzictwa. Świątki przydrożne i kościoły w gminie Śrem. Śrem: Unia Gospodarcza Miast Regionu Śremskiego – ŚOWMP, 2010.
  12. ↑ Wieś Psarskie (wielkopolskie) » mapy, GUS, nieruchomości, regon, kod pocztowy, atrakcje, wypadki drogowe, kierunkowy, edukacja, demografia, tabele, zabytki, statystyki, linie kolejowe, liczba ludności , Polska w liczbach (pol.).

Linki zewnętrzne

Gmina Śrem
Siedziba gminy
Miasto
Wsie
Osady
Osada leśna
Części wsi

Herb miasta Śrem