Prowincja Nowy Jork
W dzisiejszym świecie Prowincja Nowy Jork stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na politykę, gospodarkę, kulturę czy ogólnie społeczeństwo, Prowincja Nowy Jork zdołał przyciągnąć uwagę milionów ludzi na całym świecie. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne wymiary Prowincja Nowy Jork, od jego historycznego pochodzenia po obecne implikacje, w celu przedstawienia kompleksowej i wzbogacającej wizji tego tematu, który jest dziś tak istotny.
| kolonia brytyjska | |||||
| 1664–1783 | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Siedziba | |||||
| Data powstania |
1664 | ||||
| Data likwidacji |
1783 | ||||
| Języki urzędowe | |||||
Położenie na mapie
| |||||
.svg)
.svg)
Prowincja Nowy Jork (ang. Province of New York) – brytyjska kolonia, która istniała w czasach przed wojną o niepodległość, mniej więcej na obszarze obecnego stanu Nowy Jork. Ponadto prowincja obejmowała swym terytorium dzisiejsze stany: New Jersey i Vermont, a także część Massachusetts oraz Maine. Nazwa prowincji została nadana, gdy Brytyjczycy zdobyli kolonię na Holendrach w 1664 na cześć brata króla Karola II, Jamesa, księcia Yorku.
Historia
Prowincja została utworzona z części dawnego terytorium Nowej Holandii po tym jak w 1664 roku siły brytyjskie zajęły Nowy Amsterdam. Wprowadzono na zdobytych terenach brytyjski ład, stworzono zarządy hrabstw i Zgromadzenie Prowincji (ang. Provincial Assembly). Kontynuowali jednak holenderską politykę osiedlania w koloniach przedstawicieli sekt chrześcijańskich (w tym także założycieli New Rochelle). Brytyjczycy zajęli także miejsce Holendrów w sojuszu z Irokezami przeciwko Nowej Francji. Alians ten przyniósł sukces w wojnie o kolonie amerykańskie, w której pod dowództwem Williama Johnsona, podbito Kanadę.
W 1776 roku Zgromadzenie Prowincji odmówiło przyłączenia się do rewolucji amerykańskiej. Zbuntowani mieszkańcy prowincji powołali Kongres Prowincji w Kingston. W 1777 roku ogłosili deklarację niepodległości stanu Nowy Jork i jako podstawę ustroju nowego państwa ogłosili Konstytucję Nowego Jorku, zastępując „nadanie kolonialne” (ang. Colonial Charter). Oznaczało to jednocześnie przystąpienie wraz z pozostałymi 12 koloniami do wojny o niepodległość. W 1788 roku stan Nowy Jork ratyfikował Konstytucję Stanów Zjednoczonych i jednocześnie przystąpił do nich.
Nadanie kolonialne
Dokument regulujący ustrój Prowincji Nowy Jork dzielił ją na 12 hrabstw:
- hrabstwo Albany – północna i zachodnia część obecnego stanu. Formalnie także tereny stanu Vermont (wówczas zbuntowana i uznająca jedynie tzw. New Hampshire Grants). Wschodnią granicą był Atlantyk.
- hrabstwo Cornwall – obecnie jest to terytorium Maine. Przekazane Kolonii Massachusetts w 1692.
- hrabstwo Dukes – wyspy: Elizabeth, Martha’s Vineyard, Nuntacket na wschód od Long Island. Przekazane kolonii Massachusetts w 1691 r.
- hrabstwo Dutchess – obecnie hrabstwa Dutchess i Putnam.
- hrabstwo Kings – obecnie hrabstwo Kings i Brooklyn.
- hrabstwo New York – obecnie hrabstwo New York i Manhattan.
- hrabstwo Orange – obecnie hrabstwa Orange i Rockland.
- hrabstwo Queens – obecnie hrabstwa Queens i Nassau.
- hrabstwo Richmond – obecnie hrabstwo Richmond i wyspa Staten.
- hrabstwo Suffolk – obecnie Suffolk County.
- hrabstwo Ulster – obecnie hrabstwa Ulster i Sullivan, część dawnego terytorium należy obecnie do hrabstw Delaware i Greene.
- hrabstwo Westchester – obecnie hrabstwa Bronx i Westchester.
Gubernatorzy Prowincji Nowy Jork
| # | portret | gubernator | objął urząd | opuścił urząd | uwagi |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Richard Nicolls (1624–1672 |
1664 | 1668 | jako gubernator wojskowy | |
| 2 |  |
Francis Lovelace (1621–1675) |
1668 | 1673 | |
| 3 | Anthony Colve | 1673 | 1674 | jako przedstawiciel restaurowanego zarządu holenderskiego | |
| 4 |  |
Edmund Andros (1637–1714) |
1674 | 1683 | |
| 5 | Anthony Brockholls (ok. 1656) |
1681 | 1683 | pełniący obowiązki | |
| 6 |  |
Thomas Dongan (1634–1715) |
1683 | 1688 | |
| 7 |  |
Francis Nicholson (1655-1728) |
1688 | 1691 | de facto do czerwca 1689 r. |
| 8 | .jpg) |
Jacob Leisler (ok. 1640–1691) |
1688 | 1691 | w trakcie rebelii |
| 9 | Henry Sloughter (zm. 1691) |
1691 | 1691 | ||
| 10 | Richard Ingoldesby (zm. 1719) |
1691 | 1692 | pełniący obowiązki | |
| 11 | Benjamin Fletcher (1640–1703) |
1692 | 1697 | ||
| 12 |  |
Richard Coote (ok. 1636–1700/1) |
1698 | 1700/1 | |
| 13 | John Nanfan (1688–1702) |
1701 | 1702 | pełniący obowiązki | |
| 14 | Edward Hyde (1661-1723) |
1702 | 1708 | ||
| 15 | John Lovelace (1672–1709) |
1708 | 1709 | ||
| 16 |  |
Pieter Schuyler (1657–1724) |
1708 | 1709 | pełniący obowiązki |
| 17 | Richard Ingoldesby (zm. 1719) |
1708 | 1709 | pełniący obowiązki | |
| 18 | Gerardus Beekman (1653–1723) |
1709 | 1710 | pełniący obowiązki | |
| 19 | .jpg) |
Robert Hunter (1664–1734) |
1710 | 1719 | |
| 20 | |
Pieter Schuyler (1657–1724) |
1719 | 1720 | pełniący obowiązki |
| 21 |  |
William Burnet (1687/8–1729) |
1720 | 1728 | |
| 22 | John Montgomerie (zm. 1731) |
1728 | 1731 | ||
| 23 |  |
Rip Van Dam (ok. 1660–1749) |
1731 | 1732 | pełniący obowiązki |
| 24 |  |
William Cosby (1690–1736) |
1732 | 1736 | |
| 25 | George Clarke (1676–1760) |
1736 | 1743 | pełniący obowiązki | |
| 26 | George Clinton (ok. 1686–1761) |
1743 | 1753 | ||
| 27 | ,_by_Christian_Friedrich_Zincke.jpg) |
Danvers Osborn (1715–1753) |
1753 | 1753 | |
| 28 | James De Lancey (1703–1760) |
1753 | 1755 | pełniący obowiązki | |
| 29 |  |
Charles Hardy (ok. 1714–1780) |
1755 | 1758 | |
| 30 | James De Lancey (1703–1760) |
1758 | 1760 | pełniący obowiązki | |
| 31 |  |
Cadwallader Colden (1688–1776) |
1760 | 1762 | pełniący obowiązki |
| 32 |  |
Robert Monckton (1726–1782) |
1762 | 1763 | |
| 33 | |
Cadwallader Colden (1688–1776) |
1763 | 1765 | pełniący obowiązki |
| 34 | Henry Moore (1713–1769) |
1765 | 1769 | ||
| 35 | |
Cadwallader Colden (1688–1776) |
1769 | 1770 | pełniący obowiązki |
| 36 |  |
John Murray (1730–1809) |
1770 | 1771 | |
| 37 |  |
William Tryon (1729–1788) |
1771 | 1774 | |
| 38 | |
Cadwallader Colden (1688–1776) |
1774 | 1775 | pełniący obowiązki |
| 39 | |
William Tryon (1729–1788) |
1775 | 1780 | |
| 40 | James Robertson (1717–1788) |
1780 | 1783 | jako gubernator wojskowy | |
| 41 | Andrew Elliot (1728–1797) |
1783 | 1783 | jako gubernator wojskowy |
