Plitnica

Dzisiaj zagłębimy się w fascynujący świat Plitnica. Niezależnie od tego, czy jest to temat, który nas pasjonuje, osoba, która pozostawiła ślad w historii, czy po prostu data, którą upamiętniamy, Plitnica zasługuje na dogłębne zbadanie. W tym artykule zbadamy najważniejsze aspekty Plitnica, od jego początków po jego implikacje w teraźniejszości. Zagłębimy się w jego niuanse, zbadamy implikacje i zastanowimy się nad jego znaczeniem dzisiaj. Przygotuj się na fascynującą podróż przez Plitnica!

Płytnica
Ilustracja
Płytnica w dolnym biegu
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Rzeka
Długość 59 km
Źródło
Miejsce okolice wsi Dziki
Współrzędne

53°28′58″N 16°38′00″E/53,482778 16,633333

Ujście
Recypient Gwda
Miejsce

Płytnica

Wysokość

ok. 73 m n.p.m.

Współrzędne

53°17′53″N 16°47′46″E/53,298056 16,796111

Położenie na mapie powiatu złotowskiego
Mapa konturowa powiatu złotowskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Multimedia w Wikimedia Commons

Plitnica (pot. Płytnica) – rzeka, prawy dopływ Gwdy, o długości 59 km. Swój bieg zaczyna w miejscowości Dziki. Przepływa przez jeziora Remierzewo, Przełęg i Kniewo. Dalej rzeka przepływa przez wsie: Sypniewo, Sypniewko-Folwark, Budy-Folwark oraz Budy. Uchodzi do Gwdy w okolicach miejscowości Płytnica.

Na polskiej mapie wojskowej z 1936 r. przy oznaczeniu rzeki podano polski egzonim Plitnica[1]. W 1949 r. ustalono urzędowo polską nazwę Plitnica, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Plietnitz[2][3]. W 2006 r. Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych wskazała nazwę Plitnica[4].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Arkusz 43 Bydgoszcz. Mapa operacyjna 1:300 000. Wojskowy Instytut Geograficzny, Warszawa: 1936.
  2. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 7)
  3. ↑ Arkusz 2666 Betkenhammer W: Topografische Karten (Meßtischblätter) 1:25 000. Das Reichsamt für Landesaufnahme, 1935.
  4. ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 211, ISBN 83-239-9607-5.