Obecnie Piotr Drążkiewicz to temat, który nadal budzi zainteresowanie społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoją aktualność dzisiaj, czy wpływ na historię, Piotr Drążkiewicz stał się punktem odniesienia dla zrozumienia różnych aspektów codziennego życia. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne wymiary Piotr Drążkiewicz, od jego początków po wpływ na współczesne społeczeństwo. Dzięki głębokiej i szczegółowej analizie odkryjemy, jak Piotr Drążkiewicz ukształtował sposób, w jaki współdziałamy z otaczającym nas światem i jaka jest jego rola w kształtowaniu naszej przyszłości.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
działacz komunistyczny |
Piotr Drążkiewicz, pseud. Paweł (ur. 26 grudnia 1910 w Janowie, zm. 1943 w KL Auschwitz) – działacz KZMP i KPP na Śląsku, w Zagłębiu Dąbrowskim i na Kielecczyźnie, członek II Grupy Inicjatywnej PPR, pełnomocnik KC PPR na Śląsk i Zagłębie.
Ukończył szkołę rolniczą i kursy rolnicze. W 1927 wstąpił do ZMK (późniejszego KZMP), a następnie do KPP. W 1931 aresztowany i skazany na 3 lata więzienia za działalność komunistyczną. Po wyjściu z więzienia w Grudziądzu został wysłany przez KC KPP do Moskwy, na roczny kurs polityczny w szkole przy Międzynarodówce Komunistycznej. Po powrocie pracował 1935–1938 jako zawodowy funkcjonariusz partyjny, kierował pracą kilku okręgów, a okresowo pełnił obowiązki „obwodowca” w Krakowie, Zagłębiu i na Śląsku. Po rozwiązaniu KPP bez środków do życia, podjął pracę jako robotnik w teatrze kukiełkowym „Baj”.
W latach 1939–1941 przebywał w ZSRR, gdzie początkowo pracował jako robotnik leśny, potem pracownik fabryki drzewnej. W październiku 1941 przybył do Moskwy i powołany do tzw. drugiej grupy inicjatywnej PPR, wysłany na kurs Komitetu Wykonawczego Międzynarodówki Komunistycznej, przeszedł dodatkowe przeszkolenie w zakresie łączności radiowej i szyfrów, wywiadu, dywersji i skoków spadochronowych. W nocy z 19 na 20 maja 1942 przerzucony drogą lotniczą do kraju. Dotarł do punktu kontaktowego w Kozienicach i nawiązał łączność z KC PPR, skierowany na Śląsk i Zagłębie. Ponieważ tamtejsze kierownictwo PPR uległo poważnemu zdekompletowaniu wskutek aresztowań prowadzonych przez gestapo, udał się do Krakowa w celu porozumienia się z władzami IV Obwodu PPR i GL co do dalszej działalności tych organizacji na tym terenie. Po naradach z przywódcami Obwodu przystąpił do pracy nad organizowaniem terenowych instancji PPR: powoływał władze terenowe, zakładał nowe komórki PPR i GL. Dążył do wyodrębnienia Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego w samodzielny obwód. W czasie jednej z podróży do Krakowa w listopadzie 1942 został aresztowany w Szczakowej i osadzony w więzieniu w Mysłowicach, skąd przewieziony go do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenauu i tam zamordowano.