Paweł i Gaweł
W dzisiejszym świecie Paweł i Gaweł to kwestia, która zyskała duże znaczenie w społeczeństwie. Od momentu pojawienia się Paweł i Gaweł przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie, wywołując debatę i kontrowersje wokół jego implikacji i konsekwencji. Jej wpływ rozciąga się na różne aspekty życia codziennego, wpływając zarówno na poziom osobisty, jak i globalny. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Paweł i Gaweł, analizując jego pochodzenie, ewolucję w czasie i jego dzisiejszy wpływ. Dodatkowo sprawdzimy, w jaki sposób Paweł i Gaweł przeniknął do różnych obszarów i jak ukształtował nasze postrzeganie i zachowania.
Paweł i Gaweł – wierszowana bajka autorstwa Aleksandra Fredry, uznawana za kanon polskiej literatury dziecięcej.
Bajka zaczyna się słowami „Paweł i Gaweł w jednym stali domu” i opisuje historię dwóch mężczyzn zamieszkujących pewien budynek („w jednym stali domu” jest w tym kontekście archaizmem oznaczającym „w jednym żyli domu”[1] bądź też „zatrzymali się w jednym zajeździe”[2]). Mieszkający na górze Paweł jest człowiekiem bardzo spokojnym, nieskorym do kłótni. Jego sąsiad Gaweł jest hałaśliwy, udaje w swoim pokoju odgłosy polowania, strzela, trąbi i krzyczy, czym wyprowadza Pawła z równowagi. Gdy Paweł prosi go o zaprzestanie tych działań, sąsiad odpowiada mu polskim przysłowiem: „Wolnoć, Tomku, w swoim domku” („wolnoć” jest skróconą formą wyrażenia „wolno ci”[1]). Następnego ranka Gaweł budzi się mokry. Woda leje się na niego z sufitu. Odkrywa, że jego sąsiad z góry urządził sobie w mieszkaniu ogromne akwarium i siedzi z wędką na komodzie. Oburzony, zwraca się do Pawła: „Co waćpan robisz?”. Słyszy swoje własne słowa z poprzedniego dnia. Bajka kończy się wprost wyrażonym morałem: „Jak ty komu, tak on tobie”.
Utwór jest napisany jedenastozgłoskowcem ze stałą średniówką po piątej sylabie.
Przypisy
- ↑ a b Wolnoć, Tomku, w swoim domku , Obcy język polski. Poradnia językowa dra Macieja Malinowskiego, 12 stycznia 2016 .
- ↑ Julian Krzyżanowski, Sztuka słowa, Warszawa 1984, s. 30.