Otto Kloeppel
W obecnym kontekście Otto Kloeppel jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Znaczenie Otto Kloeppel stało się z biegiem czasu coraz bardziej oczywiste, ponieważ jego wpływ obejmuje różne aspekty codziennego życia. Od wpływu w społeczeństwie po znaczenie w branży zawodowej, Otto Kloeppel odegrał znaczącą rolę w różnych obszarach. Dlatego ważne jest, aby głębiej zagłębić się w analizę Otto Kloeppel, aby lepiej zrozumieć jej zakres i implikacje dzisiaj. W tym artykule zostaną zbadane różne perspektywy Otto Kloeppel, odnosząc się do jego wielu aspektów i wpływu w różnych kontekstach.
| Imię i nazwisko |
Otto Ferdinand Julius Kloeppel |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Otto Ferdinand Julius Kloeppel (ur. 10 października 1873 w Kolonii, zm. 23 stycznia 1942 w Gdańsku) – niemiecki architekt, nauczyciel akademicki, rektor Wyższej Szkoły Technicznej Wolnego Miasta Gdańska (Technische Hochschule der Freien Stadt Danzig) (1926–1927), konserwator i miłośnik zabytków.
Życiorys
Absolwent Szkoły Tomasza w Lipsku (Thomasschule zu Leipzig) (1892)[1]. Student architektury i budownictwa w Charlottenburgu, Berlinie, Monachium i Karlsruhe – studia ukończył w 1897[1]. W 1896 otrzymał tytuł zawodowy kierownika budów (niem. Bauführer). Pracownik urzędu budowlanego w Andernass[2]. Zatrudniony przy wznoszeniu gmachu Prezydium Policji w Gdańsku (1902–1905), za co został uhonorowany orderem koronnym (niem. Kronenorden) IV klasy[2], a następnie przy realizacji podobnego budynku w podberlińskim Charlottenburgu (1906–1910). Pracował w charakterze urzędnika w ministerstwie robót publicznych w Berlinie[2].
Od 1912 profesor konstrukcji, urbanistyki i osadnictwa Królewskiej Wyższej Szkoły Technicznej w Gdańsku (Königliche Technische Hochschule zu Danzig), która następnie w latach 1918–1921 nosiła nazwę Wyższej Szkoły Technicznej w Gdańsku (Technische Hochschule in Danzig), w okresie 1921–1939 Wyższej Szkoły Technicznej Wolnego Miasta Gdańska (Technische Hochschule der Freien Stadt Danzig). W latach 1926–1927 był jej rektorem[1]. Na jego zajęcia uczęszczała m.in. Miriam Braude[3].
Brał udział w stopniu kapitana piechoty w działaniach I wojny światowej[1], za co został dwukrotne odznaczony Krzyżem Żelaznym (II klasy i I klasy) oraz otrzymał dwa ordery saskie: krzyż rycerski I klasy orderu Albrechta z mieczami i koroną i krzyż rycerski św. Henryka[2].
Zaprojektował samodzielnie, bądź przy współpracy innych architektów kilka obiektów i zespołów architektonicznych, m.in. siedzibę sopockiego Grand Hotelu[1], zespołu mieszkalnego w okolicy obecnej ul. Kościuszki[2], przebudowę i modernizację teatru przy Targu Węglowym (obecnie Teatr Wybrzeże)[2]. Pełnił rolę miejskiego konserwatora zabytków architektury, m.in. walczył z ideą zastąpienia historycznej zabudowy ul. Długiej modnymi w latach XX-lecia międzywojennego modernistycznymi, betonowymi budynkami („pudełkami”)[2]. Od zniszczenia uratował też renesansowe miejskie bramy: Nizinną i Żuławską[2]. Pod jego kierownictwem studenci przeprowadzili pierwszą inwentaryzację gdańskich zabytków[1]. W 1933 otrzymał zlecenie opracowania sposobów konserwacji fasad gdańskich kamieniczek, czego efektem było przywrócenie historycznego wyglądu kilkudziesięciu obiektom[1]. W latach 1933–1935 kontynuował nadzór nad remontem Kościoła Mariackiego[1]. Na emeryturę przeszedł w 1938[2].
Publikacje
- Otto Kloeppel: Friderizianisches Barock. 1908. (niem.).
- Otto Kloeppel: Danzig und seine Bauten. Westpreussischer Architekten- und Ingenieur-Verein/W. Ernst & Sohn, 1908. (niem.).
- Otto Kloeppel: Danzig am Scheidewege (1628—1928). Gdańsk: Stilke, 1928. (niem.).
- Otto Kloeppel: Die Marienkirche in Danzig und Das Hüttengeheimnis vom Gerechten Steinmetzengrund. Gdańsk: Kafemann, 1935. (niem.).
- Otto Kloeppel: Das Stadtbild von Danzig in den drei Jahrhunderten seiner großen Geschichte. Gdańsk: Kafemann, 1937. (niem.).
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Koło Przewodników Miejskich i Terenowych Gdańskiego Oddziału PTTK: Otto Kloeppel. przewodnicygdanscy.naszemiasto.pl. .
- ↑ a b c d e f g h i Akademia Rzygaczy: Otto Kloeppel. rzygacz.webd.pl. .
- ↑ O pannie Mirjam – Żydówce ze Lwowa, która studiowała 80 lat temu na politechnice w Gdańsku - Aktualności , pg.edu.pl (pol.).
Bibliografia
- Górska-Karpińska, Marzena: Grand Hotel Sopot, Oficyna Wydawnicza MH Warszawa 2005, 134 s.