W dzisiejszym świecie Nestor (Sidoruk) stał się tematem o rosnącym zainteresowaniu szerokiego grona osób. Wraz z postępem technologii i globalizacją Nestor (Sidoruk) przejął kluczową rolę w różnych aspektach współczesnego społeczeństwa. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na kulturę i politykę, Nestor (Sidoruk) wywołał debaty i dyskusje na temat jego znaczenia i konsekwencji. W tym artykule zbadamy różne wymiary Nestor (Sidoruk), analizując jego implikacje i wyzwania w dzisiejszym świecie. Od swoich początków do dzisiejszej ewolucji Nestor (Sidoruk) stanowił punkt zwrotny w sposobie, w jaki podchodzimy do różnych aspektów współczesnego życia.
| Gieorgij Sidoruk | |
| Biskup kurski i biełgorodzki | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
10 stycznia 1904 |
| Data i miejsce śmierci |
1 października 1951 |
| Biskup kurski i biełgorodzki | |
| Okres sprawowania |
1948–1951 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
24 września 1945 |
| Diakonat |
2 listopada 1944 |
| Prezbiterat |
4 listopada 1944 |
| Chirotonia biskupia |
14 października 1945 |
| Data konsekracji |
14 października 1945 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||
| Miejsce | |||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Nestor, imię świeckie Gieorgij Martynowicz Sidoruk (ur. 10 stycznia 1904 w Zawierciu, zm. 1 października 1951) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.
Urodził się 10 stycznia 1904 w Zawierciu w powiecie będzińskim guberni piotrkowskiej Królestwa Polskiego Imperium Rosyjskiego (obecnie województwo śląskie). Jego ojciec pracował jako sędzia pokoju, dziadek był kapłanem prawosławnym.
Ukończył gimnazjum w Połtawie, a następnie studia na Wydziale Historycznym uniwersytetu w Charkowie. Pracował w Połtawie jako nauczyciel. W latach 1937–1940 więzień Uchtpieczłagu[1].
W 1942 został wykładowcą kursów przygotowujących do święceń kapłańskich zorganizowanych w Połtawie. 2 listopada 1944 wyświęcony na diakona, zaś dwa dni później – na kapłana i mianowany proboszczem parafii przy soborze św. Makarego w Połtawie. W 1945 otrzymał godność protoprezbitera.
24 września 1945 złożył wieczyste śluby mnisze, zaś 30 września tego samego roku otrzymał godność archimandryty. 14 października 1945 w cerkwi Opieki Matki Bożej w Moskwie miała miejsce jego chirotonia na biskupa humańskiego, wikariusza eparchii kijowskiej. W charakterze konsekratorów w obrzędzie udział wzięli metropolita kruticki i kołomieński Mikołaj, biskup rostowski i taganroski Eleuteriusz oraz biskup możajski Makary. Dziesięć dni po chirotonii biskup Nestor został oficjalnie mianowany ordynariuszem eparchii mukaczewskiej i użhorodzkiej, którą pierwotnie miał zarządzać jako tytularny biskup humański. W 1948 przeniesiony na katedrę kurską i biełgorodzką.
Zmarł w 1951 wskutek wylewu krwi do mózgu.