Znaczenie Nadmanganiany w dzisiejszym społeczeństwie jest niekwestionowane. Niezależnie od tego, czy chodzi o sferę zawodową, osobistą czy społeczną, Nadmanganiany zajmuje istotne miejsce w naszym życiu. W miarę ewolucji świata i postępu technologicznego Nadmanganiany staje się coraz bardziej niezbędny, znacząco wpływając na sposób, w jaki współdziałamy i odnosimy się do innych. W tym artykule zbadamy znaczenie Nadmanganiany w różnych kontekstach i jego wpływ na codzienne życie ludzi. Od jego powstania do dzisiejszego wpływu przeanalizujemy, w jaki sposób Nadmanganiany stał się kluczowym elementem naszego społeczeństwa.
| |||||
Ogólne informacje | |||||
Wzór sumaryczny |
MnO− | ||||
---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
118,93 g/mol | ||||
Identyfikacja | |||||
Numer CAS | |||||
PubChem | |||||
|
Nadmanganiany (nazwa systematyczna: tetraoksydomanganiany(1−); w systemie Stocka: manganiany(VII)) – związki nieorganiczne, sole nietrwałego kwasu nadmanganowego (HMnO4), występującego wyłącznie w roztworach wodnych[1]. Mają postać fioletowych kryształów, które rozpuszczają się w wodzie[1].
Wodny roztwór kwasu nadmanganowego można otrzymać poprzez stechiometryczny dodatek kwasu siarkowego do roztworu nadmanganianu baru[1]:
Inną metodą jest utlenienie związków manganu na II stopniu utlenienia silnymi utleniaczami, takimi jak PbO
2[2][3]:
Manganiany(VI), takie jak K
2MnO
4, są stabilne wyłącznie w roztworach silnie zasadowych (pH>13), w bardziej kwasowych roztworach dysproporcjonują do jonu nadmanganianowy i MnO
2[4][5]:
Roztwory nadmanganianów posiadają intensywną, różowofioletową barwę, związaną z przejściem typu charge transfer w jonie MnO−
4[1]. W roztworach kwaśnych redukują się do soli manganowych(II), zawierających jon Mn2+
[1]:
Roztwory Mn2+
są bezbarwne. Fakt ten wykorzystywany jest w manganometrii, za pomocą której można miareczkować szereg substancji utlenianych w środowiskach kwasowych[1].
W roztworach obojętnych lub słabo zasadowych redukują się do tlenku manganu(IV)[6]:
a w roztworach zasadowych do manganianów(VI)[1]:
Stosowane jako utleniacze[4][3][7], środki dezynfekujące[3] i antyseptyczne[8], w obróbce metali[3]. Były wykorzystywane jako składniki paliw rakietowych przez Luftwaffe (mieszanina nadmanganianu wapnia z nadtlenkiem wodoru)[9]: