| Koncerty fortepianowe |
| ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Koncerty na róg | |||||||||||||
| Koncerty skrzypcowe | |||||||||||||
| Koncerty fletowe | |||||||||||||
| Inne koncerty | |||||||||||||
| Symfonie koncertujące |
| Kwartety smyczkowe |
| ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kwartety fletowe | |||||||||
| Kwartety fortepianowe | |||||||||
| Inne kwartety |
| Menuety |
|
|---|---|
| Kontredanse | |
| Tańce niemieckie | |
| Inne tańce |
W tym artykule omówiono temat Missa brevis G-dur KV 49 (47d) z szerokiej i zróżnicowanej perspektywy, badając różne aspekty i punkty widzenia związane z tym tematem. Od jego powstania do dzisiejszego znaczenia, poprzez jego implikacje w różnych obszarach, ten artykuł będzie miał na celu przedstawienie pełnej i szczegółowej wizji Missa brevis G-dur KV 49 (47d). Poprzez dogłębną i rygorystyczną analizę ma zaoferować czytelnikowi pełny przegląd, który pozwoli mu zrozumieć znaczenie i zakres Missa brevis G-dur KV 49 (47d) w dzisiejszym społeczeństwie. Ponadto zostaną omówione możliwe wyzwania i możliwości związane z tym tematem, a także rekomendacje i perspektywy na przyszłość.
Missa brevis G-dur KV 49 (47d)[1], Msza nr 1 – msza skomponowana przez Wolfganga Amadeusa Mozarta w okresie październik-listopad 1768[2]. w Wiedniu.
Pierwsza msza skomponowana przez dwunastoletniego Mozarta. Jest to jedyna missa brevis, która ma w swojej obsadzie altówkę[3]. W tym samym czasie przełomu lat 1768/1769 Mozart skomponował trzy msze: Missa solemnis c-moll KV 139 (47a) na konsekrację Waisenhauskirche przy Rennweg w Wiedniu, Missa brevis G-dur KV 49 (47d) oraz po powrocie do Salzburga – Missa brevis d-moll KV 65 (61a).
Msza składa się sześciu części:
1. Kyrie (Adagio, G-dur)
2. Gloria
3. Credo (Allegro, G-dur, 3/4)
4. Sanctus (Andante, G-dur, 3/4)
5. Benedictus (Andante, C-dur, 3/4)
6. Agnus Dei (Adagio, G-dur)