Maciej z Trok

W tym artykule zagłębimy się w temat Maciej z Trok, badając jego różne aspekty i dzisiejsze znaczenie. _Var1 to temat, który wzbudził ogromne zainteresowanie w różnych obszarach, od nauki po kulturę popularną, a jego wpływ był znaczący na społeczeństwo. Na przestrzeni dziejów Maciej z Trok odgrywał fundamentalną rolę w życiu ludzi, wpływając na ich decyzje, przekonania i sposób interakcji z otaczającym ich światem. Co więcej, Maciej z Trok był wielokrotnie przedmiotem debat i analiz, co przyczyniło się do wzbogacenia naszego zrozumienia tego konkretnego zagadnienia. W kolejnych wierszach szczegółowo przeanalizujemy różne aspekty Maciej z Trok i ich znaczenie w bieżącym kontekście.

Maciej, Mathias
Ilustracja
Data urodzenia

ok. 1370

Data i miejsce śmierci

9 maja 1453
Wilno

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

1417

Sakra biskupia

brak danych

Maciej z Trok, Mathias (ur. ok. 1370 roku, zm. 9 maja 1453 roku w Wilnie) – pierwszy biskup żmudzki, potem biskup wileński, kanonik wileński, rektor Uniwersytetu w Sienie, członek rady wielkoksiążęcej.

Życiorys

Był duchownym pochodzenia niemieckiego[1]. Kształcił się na uniwersytecie w Pradze, uzyskując w 1408 roku stopień magistra sztuk wyzwolonych (jego opiekunem był Jan Hus) oraz w Sienie. Był proboszczem wileńskim, a następnie, od 1417 roku, pierwszym biskupem żmudzkim. W lutym 1422 roku w Nowogródku udzielił ślubu Jagielle i Zofii Holszańskiej. W tym samym roku został biskupem wileńskim. Był sygnatariuszem pokoju mełneńskiego 1422 roku[2].

15 października 1432 roku podpisał akt unii grodzieńskiej[3]. 20 stycznia 1433 roku był świadkiem aktu unii trockiej[4].

Przypisy

  1. Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Warszawa 2000, s. 273.
  2. Maciej Dogiel, Codex Diplomaticus Regni Poloniae Et Magni Ducatus Litvaniae : In Quo Pacta, Foedera, Tractatus Pacis, Mutuae Amicitiae, Subsidiorum, Induciarum, Commerciorum Nec Non Conventiones Aliaque Omnis Generis Publico Nomine Actorum, Et Gestorum Monumenta. T. 4, In Quo Totius Prussiae Res Continentur, Wilno 1764, s. 114.
  3. Stanisław Kutrzeba, Władysław Aleksander Semkowicz, Akta unji Polski z Litwą, 1385-1791. Kraków 1932, s. 81.
  4. Stanisław Kutrzeba, Władysław Aleksander Semkowicz, Akta unji Polski z Litwą, 1385-1791. Kraków 1932, s. 94.

Bibliografia

  • Wileński słownik biograficzny, Henryk Dubowik (red.), Jan Malinowski (red.), Janusz Andruszkiewicz (oprac.), Bydgoszcz: Towarzystwo Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej, 2002, ISBN 83-87865-28-1, OCLC 830347331.