W świecie Eustachy Wołłowicz (biskup wileński) istnieje szeroka gama opinii i podejść, które mogą generować pasjonujące debaty. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, kontrowersje, jakie generuje, wpływ na społeczeństwo czy wpływ w sferze kulturowej, Eustachy Wołłowicz (biskup wileński) jest tematem, który budzi zainteresowanie wielu ludzi na całym świecie. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i aspekty związane z Eustachy Wołłowicz (biskup wileński), aby zaoferować kompletną i wzbogacającą wizję na ten temat. Od powstania do ewolucji, poprzez możliwe konsekwencje i prognozy na przyszłość, Eustachy Wołłowicz (biskup wileński) jest tematem, który zasługuje na analizę i dyskusję w sposób otwarty i refleksyjny. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i refleksji na temat Eustachy Wołłowicz (biskup wileński)!
| ||
Data urodzenia |
1572 | |
---|---|---|
Data śmierci |
19 stycznia 1630 | |
Miejsce pochówku |
Bazylika archikatedralna św. Stanisława Biskupa i św. Władysława w Wilnie | |
Biskup wileński | ||
Okres sprawowania |
1616-1630 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Nominacja biskupia |
18 maja 1616[1] | |
Sakra biskupia |
brak danych |
Eustachy Wołłowicz herbu Bogoria (ur. 1572, zm. 19 stycznia 1630) – biskup rzymskokatolicki.
Syn Iwana, marszałka litewskiego.
Uczył się w Wilnie u jezuitów i wówczas kowertował na katolicyzm. Studiował filozofię i teologię w Rzymie (od 1593 roku), prawo w Perugii i Sienie, kontynuował studia w Leuven (1604) i Padwie (1604-1605). W 1594 roku przyjął w Rzymie święcenia subdiakonatu[2].
Kanonik wileński (1592), kantor (1597), proboszcz trocki, duchowny referendarz wielki litewski (1600–1615), pisarz litewski (1605–1615), podkanclerzy litewski (1615–1618), biskup wileński (18 maja 1616 - 19 stycznia 1630)[3], opat komendatoryjny lubiński i kanonik kapituły katedralnej poznańskiej w latach 1608-1630[4], kanonik kapituły katedralnej wileńskiej w latach 1592-1597[5].
7 października 1606 roku podpisał ugodę pod Janowcem[6]. W okresie rokoszu Zebrzydowskiego stanął po stronie Zygmunta III Wazy, w którego imieniu prowadził rozmowy z rokoszanami. Wyświęcił na kapłana Andrzeja Bobolę.
Kanclerz Akademii i Uniwersytetu Wileńskiego Towarzystwa Jezusowego w latach 1616-1630[7].