W tym artykule zajmiemy się tematem Luigi Gnocchi, który stał się istotny w różnych obszarach dzisiejszego społeczeństwa. Temat ten wywołał debatę i analizy w różnych kontekstach, od pola naukowego i akademickiego po obszar kulturowy i społeczny. W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom i perspektywom związanym z Luigi Gnocchi, aby zrozumieć jego dzisiejszy wpływ i zakres. Poprzez szczegółową i rygorystyczną analizę będziemy starali się przedstawić kompleksowy obraz Luigi Gnocchi, uwzględniając jego implikacje i reperkusje w różnych obszarach codziennego życia.
Data i miejsce urodzenia |
14 stycznia 1933 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
18 października 2014 | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|
Luigi Gnocchi (ur. 14 stycznia 1933 w Gallarate, zm. 18 października 2014 tamże[1]) – włoski lekkoatleta, sprinter.
Zajął 5. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie[2].
Zdobył trzy złote medale: w biegu na 100 metrów, biegu na 200 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Giovanni Ghiselli, Sergio D’Asnasch, Wolfango Montanari i Gnocchi) na igrzyskach śródziemnomorskich w 1955 w Barcelonie[3][4][5]. Na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne zajął 4. miejsce w finale sztafety 4 × 100 metrów (w składzie: Franco Galbiati, Ghiselli, Gnocchi i Vincenzo Lombardo), a także odpadł w ćwierćfinale biegu na 100 metrów[1].
Był mistrzem Włoch w biegu na 100 metrów w latach 1954–1956, w biegu na 200 metrów w 1955 i 1956 oraz w sztafecie 4 × 100 metrów w 1956[6].
29 września 1956 wyrównał naleźący do Orazio Marianiego rekord Włoch w biegu na 100 metrów czasem 10,4 s, a 13 października 1956 we Florencji ustanowił rekord swego kraju w sztafecie 4 × 100 metrów czasem 40,1 s[7].