Dominique Chauvelot
Dziś wkraczamy w fascynujący świat Dominique Chauvelot, tematu, który przykuł uwagę i zainteresowanie ludzi na całym świecie. Dominique Chauvelot jest istotnym tematem w dzisiejszym społeczeństwie i wywołał szereg dyskusji i debat w różnych obszarach. W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom i perspektywom Dominique Chauvelot, od jego początków po dzisiejsze skutki. Zagłębimy się w jego znaczenie w kulturze popularnej, jego wpływ na politykę i jego wpływ na codzienne życie ludzi. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i refleksji na temat Dominique Chauvelot.
| Data i miejsce urodzenia |
18 czerwca 1952 | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
177 cm | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Dominique Chauvelot (ur. 18 czerwca 1952 w Héricourt[1][2]) – francuski lekkoatleta, sprinter, mistrz Europy z 1974.
Zdobył srebrny medal w biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1970 w Paryżu[3][4]. Zajął 7. miejsce w finale tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach, a francuska sztafeta 4 × 100 metrów z jego udziałem została zdyskwalifikowana w biegu finałowym[5]. Odpadł w ćwierćfinale biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium[1]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1973 w Rotterdamie odpadł w eliminacjach biegu na 60 metrów, a na halowych mistrzostwach Europy w 1974 w Göteborgu w półfinale tej konkurencji[6].
Zwyciężył w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Lucien Sainte-Rose, Joseph Arame, Bruno Cherrier i Chauvelot) oraz zajął 5. miejsce w biegu na 100 metrów na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie[7]. Zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1975 w Algierze (skład sztafety francuskiej: Chauvelot, Gilles Échevin, Arame i Sainte-Rose)[8]. Zajął 7. miejsce w finale sztafety 4 × 100 metrów oraz odpadł w eliminacjach biegu na 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu[1].
Chauvelot był mistrzem Francji w biegu na 100 metrów w 1976 oraz wicemistrzem na tym dystansie w 1972. W hali był mistrzem w biegu na 60 metrów w 1974 i wicemistrzem w tej konkurencji w 1973 i 1975 oraz brązowym medalistą w biegu na 50 metrów w 1972[9]. Był również halowym mistrzem Włoch w biegu na 60 metrów w 1974[10].
Rekordy życiowe Chauvelota[2]:
- bieg na 100 metrów – 10,28 (6 września 1974, Rzym)
- bieg na 60 metrów (hala) – 6,73 (9 marca 1974, Göteborg)
Przypisy
- ↑ a b c Dominique Chauvelot , olympedia.org (ang.).
- ↑ a b Les Biographies: Dominique Chauvelot , Fédération Française d'Athlétisme (fr.).
- ↑ European Junior Championships (Men). GBRAthletics. . (ang.).
- ↑ European Junior Championships 1970 , wjah.co.uk (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook , European Athletics, s. 537, 542 (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook , European Athletics, s. 428–429, 433–434 (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook , European Athletics, s. 545, 550 (ang.).
- ↑ Gérard Dupuy, Jeux Méditerranéens , cdm.athle, 1 lipca 2018, s. 3 (fr.).
- ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1970 à 1980 , cdm.athle.com, 13 maja 2021, s. 25, 38, 41, 56, 72, 91 (fr.).
- ↑ Italian Indoor Championships , GBRAthletics (ang.).
|
