Claude Piquemal
W tym artykule poruszymy kwestię Claude Piquemal, która dziś zyskała duże znaczenie. Claude Piquemal może odnosić się do osoby, aktualnego tematu, ważnej daty lub dowolnego innego elementu, który przykuł uwagę opinii publicznej. W tym kontekście zbadane zostaną różne aspekty związane z Claude Piquemal, od jego pochodzenia po konsekwencje dla obecnego społeczeństwa. Przeanalizowane zostaną jego możliwe konsekwencje, a także opinie i stanowiska, jakie pojawiły się wokół tego tematu. Claude Piquemal reprezentuje punkt zainteresowania, który budzi ciekawość i debatę, dlatego istotne jest zagłębienie się w jego badanie i zrozumienie.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
19 marca 1939 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
172 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Claude Piquemal (ur. 19 marca 1939 w Siguer[1]) – francuski lekkoatleta, medalista olimpijski i mistrzostw Europy.
Był sprinterem. Na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie startował w biegu na 100 metrów (odpadł w ćwierćfinale) i w sztafecie 4 × 100 metrów (zdyskwalifikowana w eliminacjach)[1]. Dwa lata później na mistrzostwach Europy w 1962 w Belgradzie zdobył złoty medal w biegu na 100 metrów (przed swym rodakiem Jocelynem Delecourem), a w sztafecie 4 × 100 metrów był czwarty[2].
Na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio Piquemal odpadł w półfinale biegu na 100 metrów, natomiast w sztafecie 4 × 100 metrów zdobył wraz z kolegami brązowy medal (sztafeta biegła w składzie Paul Genevay, Bernard Laidebeur, Piquemal i Delecour)[1]. Na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie zdobył brązowy medal na 100 metrów (za Wiesławem Maniakiem i Rogerem Bambuckiem). Natomiast sztafeta 4 × 100 metrów z jego udziałem zdobyła złoty medal (w składzie Marc Berger, Delecour, Piquemal i Bambuck)[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku startował tylko w sztafecie 4 × 100 metrów. Francuzi ponownie zostali brązowymi medalistami olimpijskimi (w składzie Gérard Fenouil, Delecour, Piquemal i Bambuck)[1].
Złoty medalista igrzysk śródziemnomorskich z 1963 w biegu na 100 metrów z czasem 10,5 s[4].
Piquemal był mistrzem Francji na 100 metrów w 1960 i 1963[5], wicemistrzem na 100 metrów w 1961 i 1962 oraz na 200 metrów w latach 1960-1963 i 1965, a także brązowym medalistą mistrzostw kraju na 100 metrów z 1959 i 1965 oraz na 200 metrów z 1959[6].
Rekordy życiowe:
- 100 m – 10,33 s
- 200 m – 20,5 s (Stade Sébastien Charléty, Paryż, 11 czerwca 1965), dawny rekord Francji[7]
Przypisy
- ↑ a b c d Claude Piquemal , olympedia.org (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook , European Athletics, s. 516, 520 (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook , European Athletics, s. 522, 527 (ang.).
- ↑ Jeux Méditerranéens de 1963 , cijm.org.gr, s. 2 (fr.).
- ↑ French Championships , GBRAthletics.com (ang.).
- ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1888 à 1969 , cdm.athle.com, 20 maja 2021, s. 224, 232, 240, 247, 255, 256, 271 (fr.).
- ↑ Historique Records National – 200 m, Hommes , athle.com (fr.).