Krystyna Rodowska

W dzisiejszym świecie Krystyna Rodowska to temat, który nabrał dużego znaczenia w różnych dziedzinach nauki. Niezależnie od tego, czy chodzi o sferę naukową, kulturalną, historyczną czy społeczną, Krystyna Rodowska przykuł uwagę zarówno naukowców, ekspertów, jak i entuzjastów. Jego wpływ rozciąga się w czasie i obejmuje szeroki zakres perspektyw, od jednostki po zbiorowość, umożliwiając w ten sposób głęboką i refleksyjną analizę jego znaczenia i konsekwencji. W tym artykule zbadamy różne aspekty i podejścia do Krystyna Rodowska, aby zapewnić wszechstronną i wzbogacającą wizję tego tematu, który jest dziś tak istotny.

Krystyna Rodowska
Ilustracja
Krystyna Rodowska
Warszawa, 15 czerwca 2008 r.
Data i miejsce urodzenia

20 kwietnia 1937
Lwów

Narodowość

Polka

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła
  • „Gesty na śniegu”
  • „Stan posiadania”
  • „Szelest, półmrok, sens”
  • „Bliżej nagości”
  • „Na szali znaków. Czternastu poetów francuskich”
Odznaczenia
Oficer Orderu Sztuki i Literatury (Francja) Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Krystyna Rodowska w rozmowie z Michelem Houellebecquiem; Warszawa, 9 czerwca 2008 r.

Krystyna Rodowska (ur. 20 kwietnia 1937 we Lwowie) – polska poetka, tłumaczka literatury pięknej, krytyczka literacka.

Córka Bronisława Rodowskiego, lekarza, i Klementyny z domu Wanke. Absolwentka filologii romańskiej na Uniwersytecie Warszawskim.

Współpracuje z pismem „Literatura na Świecie” od początku jego istnienia (w latach 1979–1993 była etatowym redaktorem w dziale hiszpańskojęzycznym).

Tłumaczyła i publikowała, w edycjach książkowych i na łamach pism literackich, utwory m.in. Jorge Luisa Borgesa, Vicente Huidobro, Octavio Paza, Pablo Nerudy, Roberto Juarroza, Jules Laforgue’a, Paula Eluarda, André Bretona, Philippe Jaccotteta, Bernarda Noëla, Jacques’a Roubaud, Kateba Yacine’a, Gastona Miron, Vicente Aleixandre, Federico Garcii Lorki, Jorge Guilléna, Luisa Camoensa. W 1998 na łamach „Literatury na świecie” opublikowała fragmenty nowego przekładu I tomu dzieła Marcela Prousta W poszukiwaniu utraconego czasu, który, wydany w 2018, zapoczątkował cykl nowych przekładów tego siedmiotomowego dzieła.

W 1991 otrzymała nagrodę miesięcznika „Literatura na Świecie” za przekłady poezji latynoamerykańskiej, w 1996 – za przekład powieści Jeana Geneta pt.: Ceremonie żałobne. W 2005 została laureatką nagrody ZAIKS-u za wybitne osiągnięcia w zakresie przekładów z literatur: francusko- i hiszpańskojęzycznych. W 2015 została odznaczona francuskim Orderem Sztuki i Literatury (w stopniu oficerskim)[1]. W 2016 otrzymała Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[2].

Jest członkinią Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, ZAiKS-u i Polskiego PEN Clubu. Mieszka w Warszawie.

Twórczość

  • Gesty na śniegu (poezje; Czytelnik 1968)
  • Stan posiadania (poezje; Czytelnik 1981, ISBN 83-07-00435-7)
  • Nuta przeciw nucie. Wybór wierszy miłosnych z lat 1968-1992 (poezje; Miniatura 1993, ISBN 83-7081-153-1)
  • Szelest, półmrok, sens (poezje; Wyd. Gdzie Indziej 1995)
  • Na dole płomień (poezje; Anta 1996, ISBN 83-86455-45-4; wyróżnienie Fundacji Kultury)
  • Bliżej nagości (poezje; Nowy Świat 2002, ISBN 83-7386-000-2)
  • Abajo fuego, arriba fuego (wybór poezji w języku hiszpańskim; tłum. Gerardo Beltran, Krystyna Rodowska; Kuba 2010)
  • Vers le Nu (wybór poezji w języku francuskim; tłum. Bernard Noël; Editions L'Harmattan 2012; seria: "Poètes de cinq continents")
  • Wiersze przesiane 1968-2011 (wybór dotychczas wydanych wierszy wraz z nowym tomem pt. Miejsce na feniksa; Podkarpacki Instytut Książki i Marketingu 2012, ISBN 978-83-61746-93-5)
  • Jest się czymś więcej (poezje; Wydawnictwo VIDI 2017)
  • Nic prócz O. Wiersze z lat 1968-2018 (wybór dotychczas wydanych wierszy, dodatkowo wiersze w języku hiszpańskim i francuskim), Państwowy Instytut Wydawniczy, 2019

Tłumaczenia i inne prace redakcyjne

Bibliografia

Przypisy

  1. ↑ Wręczenie odznaczeń osobistościom świata kultury, 14 maja 2015 r. , Ambasada Francji w Polsce, 15 maja 2015 .
  2. ↑ Pisarze uhonorowani „Glorią Artis” - siedmioro nie odebrało medali , www.rp.pl .