Koteże

W dzisiejszym świecie Koteże stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona odbiorców. Od momentu pojawienia się Koteże przyciąga uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów, wywołując żarliwe debaty i sprzeczne opinie. Jego wpływ rozszerzył się na różne obszary, od polityki i społeczeństwa po kulturę popularną i rozrywkę. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Koteże, analizując jego ewolucję w czasie, jego implikacje dla obecnego świata i perspektywy na przyszłość. Koteże nadal jest tematem podlegającym ciągłej ewolucji, a jego wpływ nigdy nie przestaje zaskakiwać tych, którzy zagłębiają się w jego złożoność.

Koteże
wieś
Ilustracja
Autobus należący do Miejskiego Zakładu Komunikacji w Starogardzie Gdańskim we wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

starogardzki

Gmina

Starogard Gdański

Liczba ludności 

443

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

83-200[2]

Tablice rejestracyjne

GST

SIMC

0173410

Położenie na mapie gminy wiejskiej Starogard Gdański
Mapa konturowa gminy wiejskiej Starogard Gdański, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Koteże”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Koteże”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Koteże”
Położenie na mapie powiatu starogardzkiego
Mapa konturowa powiatu starogardzkiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Koteże”
Ziemia53°55′34″N 18°29′44″E/53,926111 18,495556[1]

Koteżewieś kociewska w Polsce na Pojezierzu Starogardzkim położona w województwie pomorskim, w powiecie starogardzkim, w gminie Starogard Gdański na południe od Starogardu Gdańskiego.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była na terenie ówczesnego województwa gdańskiego.

Zabytki

Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[3] na listę zabytków wpisany jest drewniany spichrz wybudowany w 1867 roku, przeniesiony z Dzierzążni, nr rej.: A-1920 z 8.06.1980 (dec. Dzierzążnia, zagroda nr 46).

Spichlerz wzniesiono w konstrukcji zrębowej, na planie prostokąta z czterospadowym dachem i jednym centralnym wejściem[4].

Przypisy

Zobacz też