Kopalnia Węgla Kamiennego Siemianowice
Obecnie Kopalnia Węgla Kamiennego Siemianowice jest tematem, który wzbudza duże zainteresowanie i debatę w dzisiejszym społeczeństwie. Jego znaczenie sięga od aspektów osobistych po kwestie globalne, a jego wpływ jest widoczny w różnych obszarach. Z biegiem czasu Kopalnia Węgla Kamiennego Siemianowice pozostaje aktualnym tematem, który nadal budzi kontrowersje. Z punktu widzenia badań i analiz konieczne jest zagłębienie się w różne aspekty objęte Kopalnia Węgla Kamiennego Siemianowice, aby zrozumieć jego zakres i znaczenie we współczesnym świecie. W tym artykule zagłębimy się w najważniejsze aspekty Kopalnia Węgla Kamiennego Siemianowice i przeanalizujemy jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
 Wieża wyciągowa szybu Siemianowice III w 2013 roku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Siedziba | |
| Data założenia |
1855 |
| Data likwidacji |
1993 |
Położenie na mapie Siemianowic Śląskich  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
 50°18′19,0″N 19°01′05,5″E/50,305278 19,018194
| |
Kopalnia Węgla Kamiennego Siemianowice (pierwotne nazwy: Vereinigte Siemianowitzer Steinkohlengruben, Laurahütte, Richter) – kopalnia węgla kamiennego w Siemianowicach Śląskich działająca w latach 1855–1993
Historia
Początki datuje się na rok 1855 kiedy to przez połączenie kilku pól górniczych i kopalń uruchomiono kopalnię pod nazwą Vereinigte Siemianowitzer Steinkohlengruben. Właścicielem był Karol Hugon Henckel von Donnersmarck. W 1908 roku rozdzielono ją na 2 zakłady o nazwach: Laurahütte i Richter. Kopalnie w 1925 roku połączono w jeden zakład o nazwie: Huta Laura i Richter. W 1933 Huta Laura została unieruchomiona, a jej pole połączono z kopalnią Richter i w 1937 roku zmieniono nazwę na: Siemianowice. W czasie okupacji hitlerowskiej należała do koncernu Hermann Göring, który uruchomił ponownie kopalnię Huta Laura i oddzielił ją od kopalni Richter. W 1945 roku kopalnie zostały ponownie połączone pod nazwą Siemianowice. Po restrukturyzacji kopalnia Siemianowice weszła w skład Rudzkiej Spółki Węglowej SA. W 1993 rozpoczęto likwidację kopalni[1]. W czasie likwidacji nosiła nazwę: KWK Siemianowice – ZG Rozalia[potrzebny przypis]. W 2010 działały szyby Bańgów oraz Siemianowice III (zob. wieża wyciągowa szybu Siemianowice III).
W kopalni wydarzyły się dwie katastrofy ze skutkami śmiertelnymi: 9 czerwca 1956 na skutek wybuchu gazów zginęło pięciu górników, a podczas tąpnięcia 22 maja 1985 kolejnych sześciu.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Jerzy Jaros: Słownik historyczny kopalń węgla na ziemiach polskich. Katowice: Śląski Instytut Naukowy, 1984. ISBN 83-00-00648-6.
