Konstytucja Szwajcarii

Wygląd przypnij ukryj Konstytucja Federalna Konfederacji SzwajcarskiejBundesverfassung der Schweizerischen Eidgenossenschaft
Constitution fédérale de la Confédération suisse'
Costituzione federale della Confederazione Svizzera
Constituziun federala da la Confederaziun svizra
Ilustracja
Skrót nazwy

BV

Państwo

 Szwajcaria

Miejsce publikacji

(Federalny Dziennik Ustaw) BB1 1997 I 1

Data wejścia w życie

1 stycznia 2000

Rodzaj aktu

konstytucja

Przedmiot regulacji

prawo konstytucyjne

Status

obowiązujący

Ostatnio zmieniony przez

BB 20.06.2013 (I)

Wejście w życie ostatniej zmiany

22 września 2019

Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Konstytucja Federalna Konfederacji Szwajcarskiej z 18 kwietnia 1999 (niem. Bundesverfassung der Schweizerischen Eidgenossenschaft, fr. Constitution fédérale de la Confédération suisse, wł. Costituzione federale della Confederazione Svizzera, retorom.: Constituziun federala da la Confederaziun svizra) – konstytucja Szwajcarii uchwalona 18 grudnia 1998 roku, poddana pod referendum 18 kwietnia 1999 roku, a weszła w życie 1 stycznia 2000 roku, zastępując konstytucję z 29 maja 1874 roku.

Historia

Pierwszą szwajcarską ustawą zasadniczą była Konstytucja Republiki Helweckiej z 12 kwietnia 1798 roku proklamująca Republikę Helwecką. Konstytucja ta wzmacniała władzę centralną, wzorem francuskiego dyrektoriatu i ograniczała uprawnienia kantonów . W wyniku sprzeciwu niektórych kantonów cały kraj został opanowany przez Napoleona. W 29 maja 1801 roku okupant przedstawił projekt nowej konstytucji będący kompromisem pomiędzy federalizmem a centralizmem, projekt ten został jednak odrzucony przez 12 kantonów. Następnie kilkakrotnie przedstawiano kolejne projekty konstytucji, w tym ogłoszoną 30 kwietnia 1802 roku, która weszła w życie 2 lipca. Nowa konstytucja nie uspokoiła jednak sytuacji wewnętrznej kraju i doprowadziła do ponownej interwencji Napoleona. 19 lutego 1803 roku wydał on Akt Mediacyjny likwidujący republikę i powołujący na jej miejsce luźną konfederację kantonów. Akt ten pełnił rolę konstytucji aż do upadku Napoleona w 1815 roku. Zastąpiła ją Umowa Federalna powołująca Związek Federalny zrzeszający 24 kantony .

W wyniku wojny domowej z 1847 roku zaistniała ponownie potrzeba reorganizacji państwa. Utworzono Konfederację Szwajcarską istniejącą do dziś. Pierwszą ustawą zasadniczą Konfederacji była Konstytucja Federalna z 12 września 1848 roku . W 1874 roku ustanowiono nową konstytucję, wprowadzając między innymi prawo do inicjatywy ustawodawczej dla obywateli oraz prawo częściowej zmiany konstytucji. Obecna konstytucja została uchwalona 18 grudnia 1998 roku i poddana pod referendum 18 kwietnia 1999 roku . Na mocy rozporządzenia Zgromadzenia Federalnego z 11 sierpnia 1999 roku weszła w życie 1 stycznia 2000 roku.

Podział Konstytucji

Cały tekst preambuły brzmi:

W imię Boga Wszechmogącego! Szwajcarski naród i kantony, w poczuciu odpowiedzialności wobec Dzieła Stworzenia, w dążeniu do odnowienia Federacji, przez wzmocnienie wolności i demokracji, niezawisłości i pokoju, w duchu solidarności i otwartości wobec świata, zdecydowani żyć w jedności, we wzajemnej życzliwości i poszanowaniu ich różnorodności, świadomi wspólnych osiągnięć i odpowiedzialności wobec przyszłych pokoleń, pewni, że wolny jest tylko ten, kto korzysta ze swej wolności i że siłę narodu mierzy się dobrem słabych, ustanawiają niniejszą Konstytucję:

W Tytule I Konstytucji sformułowane zostały zasady rozstrzygające o kształcie ustrojowym państwa. Zostały w nim wypisane wszystkie kantony, zapewniono suwerenność kantonom, wprowadzono języki urzędowe.

Tytuł II Konstytucji określa prawa i wolności człowieka i obywatela, jak również określa obowiązki socjalne państwa względem społeczeństwa.

W Tytule III Konstytucji rozdzielone zostały zadania pomiędzy Federacją, kantonami a gminami. Unormowane zostały również współdziałanie i rozwiązywanie sporów pomiędzy nimi.

Tytuł IV Konstytucji zawiera unormowanie praw wyborczych obywateli oraz przepisy dotyczące inicjatywy ustawodawczej i referendum.

Tytuł V Konstytucji zapewnia trójpodział władzy na poziomie federalnym, jednak nie gwarantuje ich równości. Powołuje bikameralne Zgromadzenie Federalne składające się z Rady Narodowej  i Rady Kantonów, Radę Federalną z Prezydentem na czele, Kanclerza Federalnego oraz sądy federalne.

Tytuł VI Konstytucji poświęcony jest przepisom przejściowym i przepisom końcowym.

Przypisy

  1. a b c Kley ↓.
  2. Morosoli ↓.
  3. a b Czeszejko-Sochacki 2000 ↓.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Konstytucje państw Europy
Państwa niepodległe
Terytoria zależne,
autonomie,
pozostałe terytoria
Pozostałe twory
  1. a b c d e f Leży całkowicie w Azji, ale historycznie jest traktowane jako państwo europejskie.
  2. a b c d Leży w Azji całkowicie lub częściowo, w zależności od tego, jak określić granicę między Europą a Azją.
  3. a b c Państwo transkontynentalne.
  4. a b c d Kursywą zaznaczono państwa nieuznawane bądź częściowo uznawane
Ustrój i polityka Szwajcarii
Ustrój
Organy władzy
ustawodawczej
wykonawczej
sądowniczej
Finanse i kontrola
Samorząd
Dyplomacja