Kościół św. Marii Magdaleny w Warszawie

W dzisiejszym świecie Kościół św. Marii Magdaleny w Warszawie odgrywa fundamentalną rolę w różnych obszarach społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy społecznym, Kościół św. Marii Magdaleny w Warszawie z biegiem czasu staje się coraz bardziej istotny. Jego wpływ obecny jest w podejmowaniu decyzji, rozwoju nowych technologii, poszerzaniu wiedzy i tworzeniu możliwości. W tym artykule zbadamy znaczenie Kościół św. Marii Magdaleny w Warszawie i jego wpływ na różne aspekty współczesnego życia, analizując jego skutki i możliwe implikacje na przyszłość. Podobnie rozważymy wiele perspektyw, które istnieją wokół Kościół św. Marii Magdaleny w Warszawie, potwierdzając jego złożoność i znaczenie w stale zmieniającym się świecie.

Kościół św. Marii Magdaleny
w Warszawie
Zabytek: nr rej. 650 z dnia 1.07.1965[1]
kościół filialny
Ilustracja
Kościół św. Marii Magdaleny na Wawrzyszewie
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Marii Magdaleny na Wawrzyszewie

Wezwanie

św. Marii Magdaleny

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marii Magdalenyw Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marii Magdalenyw Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marii Magdalenyw Warszawie”
Ziemia52°16′51,01″N 20°55′42,64″E/52,280836 20,928511

Kościół świętej Marii Magdaleny – zabytkowy kościół w Warszawie. Znajduje się na osiedlu Wawrzyszew, w dzielnicy Bielany.

Jest to kościół filialny parafii św. Marii Magdaleny na Wawrzyszewie, należącej do dekanatu bielańskiego archidiecezji warszawskiej.

Historia

Świątynia została wzniesiona w latach 1543−1558. W XVIII wieku została przedłużona nawa główna. W 1830 roku do kościoła została dostawiona kruchta. W 1870 roku została dobudowana zakrystia.

W latach 1959−1960 budowla została gruntownie wyremontowana. Prace polegały na ponownym otynkowaniu kościoła, wymalowaniu wnętrza, pozłoceniu ołtarzy oraz założeniu instalacji elektrycznej.

W 1965 roku świątynia została wpisana do rejestru zabytków[1].

Wyposażenie

Do wyposażenia świątyni należą m.in. ołtarz główny z XVIII wieku, chrzcielnica z XVIII wieku, obrazy olejne z XVIII wieku, krucyfiksy z XVIII wieku, Kamienna kropielnica, żyrandol flamandzki z 1894 roku[3].

Przypisy