Kłaczyna
W dzisiejszym artykule przyjrzymy się Kłaczyna, tematowi, który w ostatnich latach przykuł uwagę wielu osób. Kłaczyna zyskał znaczenie w różnych obszarach, od polityki po naukę, a jego wpływ był odczuwalny na całym świecie. W miarę postępów w opracowywaniu tego artykułu przyjrzymy się bliżej kluczowym aspektom Kłaczyna, odnosząc się do jego implikacji, wyzwań i możliwości, jakie stwarza. Aby zapewnić kompleksowy przegląd, zbadamy różne perspektywy i opinie ekspertów na temat Kłaczyna, aby zapewnić pełny przegląd tego ekscytującego tematu.
| wieś | |
 Widok wsi ze wzgórza | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
240-260 m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
605[2] |
| Strefa numeracyjna |
74 |
| Kod pocztowy |
58-173[3] |
| SIMC |
0852097 |
Położenie na mapie gminy Dobromierz  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu świdnickiego  | |
 50°56′35″N 16°11′43″E/50,943056 16,195278[1]
| |
Kłaczyna (nazwa niemiecka Kauder, do 1945 r.) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Dobromierz, na Przedgórzu Sudeckim na granicy z Pogórzem Kaczawskim i Pogórzem Wałbrzyskim w Sudetach.
Podział administracyjny
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego. Do Kłaczyny należy także przysiółek Celów.
Nazwa
Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi ze średniowiecznego dokumentu z 1249 roku, gdzie wymieniona jest w zlatynizowanej formie Chuderovo[4]. Tuż po wojnie miejscowość nazywała się Kodyr[5].
Położenie
Miejscowość położona jest w dolinie Nysy Szalonej. Górna część w Sudetach, na pograniczu Pogórza Kaczawskiego (Pogórze Wojcieszowskie) i Pogórza Wałbrzyskiego, zaś dolna część na Przedgórzu Sudeckim (Obniżenie Podsudeckie)[6].
Budowa geologiczna
Górna część Kłaczyny leży w obrębie zapadliska Wolbromka, niewielkiej jednostki geologicznej (tektonicznej), będącej południowo-wschodnim odgałęzieniem niecki północnosudeckiej. Obszar ten zbudowany jest ze skał osadowych: szarogłazów, piaskowców, mułowców, brekcji i zlepieńców dolnego permu (czerwonego spągowca). Dolna część leży na plejstoceńskich piaskach, żwirach i glinach zwałowych. W całej dolinie Nysy Szalonej zalegają holoceńskie osady rzeczne - piaski i żwiry, miejscami mady[7][8].
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[9]:
- kościół filialny pw. św. Jakuba Apostoła i św. Anny, gotycki z XV w., XVIII w., murowany, jednonawowy, orientowany, z wieżą na osi
- dom nr 13, z XIX w.
- ruiny rycerskiego zamku z przełomu XIV/XV wieku, położonego dawniej na wyspie w rozlewisku Nysy Szalonej. Po gruntownym przebudowaniu przez rodzinę Rybniców (Reibnitzów), zamek zniszczono podczas wojny 30-letniej, gdy okupowali go Szwedzi. Budowlę udało się odbudować, jednak obiekt w 1850 r. spłonął. Dzieła zniszczenia dokonały pioruny, które w latach 1877 i 1891 - dwa razy trafiały w budynek. Później miejscowi chłopi rozebrali resztki budowli zabierając na swoje potrzeby łupek i kamień ciosany z którego zamek był zbudowany. Dzisiejsze ruiny to drobne fragmenty murów i fosy, pozostałość narożnej baszty oraz rozsypane pośród traw kamienie z murów; wszystko to znajduje się na zachodnim brzegu Nysy około 300 m na południe od mostu na drodze Roztoka-Bolków.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 54397
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 485 .
- ↑ Stanisław Jastrzębski, "Jawor i okolice", Ossolineum Wrocław 1973, str. 123
- ↑ Pierwsza powojenna mapa Polski wydana przez WIG Sztabu Generalnego w roku 1945
- ↑ Góry i Pogórze Kaczawskie, mapa turystyczna, skala 1:40.000, Wydawnictwo Turystyczne Plan, Jelenia Góra 2004, wyd. II, ISBN 83-88049-02-X
- ↑ Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 7 Pogórze Kaczawskie, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław, 2002, ISBN 83-85773-49-9
- ↑ Park Krajobrazowy Chełmy, mapa geologiczna dla turystów, skala 1:50 000, Państwowy Instytut Geologiczny, Warszawa, 1995, ISBN 83-903704-1-7
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 159,160. . .
Bibliografia
- Stanisław Jastrzębski: Jawor i okolice, Ossolineum Wrocław 1973, s. 122-123
- Rezydencje ziemi świdnickiej, zespół redakcyjny: W. Rośkowicz, S. Nowotny, R. Skowron, Świdnica 1997, s. 25
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Pogórze Kaczawskie, tom 7, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 2002, ISBN 83-85773-47-9
- Góry i Pogórze Kaczawskie, mapa turystyczna, skala 1:40.000, Wydawnictwo Turystyczne Plan, Jelenia Góra 2004, wyd. II, ISBN 83-88049-02-X
Linki zewnętrzne
| Miejscowości gminy |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Jednostki pomocnicze gminy |
|
