hrabina-palatynka Burgundii | |
Okres |
od 1303 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Królowa Francji i Nawarry | |
Okres |
od 20 listopada 1316 |
Jako żona | |
Koronacja | |
Poprzedniczka | |
Następczyni | |
hrabina Artois | |
Okres |
od 27 listopada 1329 |
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Ojciec | |
Matka | |
Rodzeństwo | |
Mąż | |
Dzieci |
Joanna III, |
Joanna II Burgundzka fr. Jeanne de Bourgogne (ur. 1291, zm. 21 stycznia 1330 w Roye) – hrabina-palatynka Burgundii od 1303 roku, królowa Francji i Nawarry w latach 1316–1322 jako żona Filipa V Długiego, hrabina Artois od 1329 roku.
Urodziła się w 1291 roku jako najstarsze dziecko Ottona IV, hrabiego Burgundii i Mahaut d’Artois. Jej matka była hrabiną Artois, parem Francji od 1309 roku i prawnuczką króla Ludwika VIII Lwa. Joanna miała dwójkę rodzeństwa: Blankę i Roberta.
W 1303 roku po śmierci swego ojca została hrabiną-palatynką Burgundii. Regencję w jej imieniu sprawowała matka.
W styczniu 1307 roku w Corbeil Joanna poślubiła Filipa, drugiego syna króla Filipa IV Pięknego i królowej Joanny I. Od 1311 roku jej mąż nosił tytuł hrabiego Poitiers.
W 1314 roku, na skutek skandalu w wieży Nesle (jej siostra Blanka i ich daleka kuzynka Małgorzata Burgundzka za romanse z braćmi d’Aunay zostały uwięzione w Château Gaillard), Joannę ogolono na łyso i ubrano w worek, po czym uwięziono w zamku Dourdan. Hrabinę uznano za winną zatajenia romansu swoich szwagierek. Odzyskała wolność pod koniec 1314 roku dzięki naciskom męża i matki.
20 listopada 1316 roku po śmierci Jana I Pogrobowca rozpoczął się spór o sukcesję. Mężowi Joanny udało się przekonać baronów, aby odrzucili prawa 4-letniej Joanny, jedynej córki Ludwika X Kłótliwego i Małgorzaty Burgundzkiej i sam zasiadł na tronie. Aktywną rolę we wspieraniu Filipa pełnił jego stryj Karol Walezjusz i matka Joanny Mahaut. Koronacja małżonków odbyła się 9 stycznia 1317 roku w Reims.
Joanna nie odegrała żadnej roli politycznej. Nie ma w źródłach żadnej informacji o tym, aby jako królowa dążyła do uwolnienia swojej siostry Blanki z Château Gaillard.
Joanna została wdową 3 stycznia 1322 roku. Następnym królem Francji i Nawarry został mąż jej siostry, Karol IV Piękny, który jeszcze w 1322 roku unieważnił swoje małżeństwo Blanką.
Z racji powołania się przez Filipa V w 1316 roku na prawo salickie, żadna z córek jego i Joanny nie mogła ubiegać się o tron.
Królowa-wdowa zamieszkała w wieży Nesle. W listopadzie 1329 zmarła jej matka i Joanna odziedziczyła hrabstwo Artois, lecz przeżyła ją tylko o 2 miesiące.
Pochowana w bazylice w Saint-Denis. W swoim testamencie ufundowała collège de Bourgogne w Paryżu.
Z małżeństwa z Filipem miała 5 dzieci:
Pierwsi hrabiowie | |
---|---|
Dynastia flandryjska |
|
Estrydsenowie |
|
Dynastia normandzka |
|
Adalbertowie |
|
Kapetyngowte |
|
Dynastia burgundzka |
|
Dynastia Dampierre |
|
Dynastia burgundzka |
|
Habsburgowie |
|
Pierwsza dynastia |
|
---|---|
Dynastia z Ivrei |
|
Hohenstaufowie |
|
Dynastia Andechs |
|
Dynastia z Ivrei | |
Kapetyngowie |
|
Linia burgundzka Kapetyngów |
|
Dynastia Dampierre |
|
Linia burgundzka Walezjuszy |
|
Habsburgowie |
|