Fastrada
W dzisiejszym świecie Fastrada zyskał niespotykane dotąd znaczenie. Niezależnie od tego, czy jest to bohater sceny politycznej, główny temat debat akademickich, czy zjawisko kulturowe, Fastrada zdołał przyciągnąć uwagę szerokiego spektrum społeczeństwa. Jego wpływ rozciąga się na różne obszary, od gospodarki po codzienne życie ludzi. W tym artykule zbadamy różne aspekty Fastrada, analizując jego wpływ na różne aspekty współczesnego życia i badając przyczyny jego rosnącego znaczenia.
| Królwa Franków | |
| Okres | |
|---|---|
| Jako żona | |
| Poprzedniczka | |
| Następczyni | |
| Dane biograficzne | |
| Data śmierci | |
| Ojciec |
Radulf |
| Mąż | |
| Dzieci |
Teodrada |
Fastrada (zm. 794) – królowa Franków, córka saksońskiego hrabiego z Dolnej Saksonii, Radulfa[1].
Życiorys
W 783 brała udział w buncie przeciwko władcy Franków Karolowi Wielkiemu. Rok później została jego czwartą żoną, po śmierci Hildegardy[2]. Urodziła Karolowi dwie córki: Teodradę, późniejszą ksieni w Argenteuil i Hiltrudę. Według relacji kronikarzy królowa miała demoniczny charakter i nakłaniała Karola do okrucieństwa[2]. Prawdopodobnie pod wpływem Fastrady Karol skazał na dożywotnie zamknięcie w klasztorze swego syna z pierwszej żony Himiltrudy (uznanej za nałożnicę), Pepina Garbatego[3]. Podczas małżeństwa z Fastradą Karol spłodził z jedną z kochanek córkę imieniem Hruodhaida[4].
Leland Palmer zagrała rolę Fastrady w musicalu Pippin w reżyserii Stephena Schwartza.
Została pochowana w kościele św. Albana w Moguncji[5].
Przypisy
- ↑ S. Fischer-Fabian, Karol Wielki, Warszawa 2002, s. 219.
- ↑ a b S. Fischer-Fabian, Karol Wielki, Warszawa 2002, s. 88.
- ↑ S. Fischer-Fabian, Karol Wielki, Warszawa 2002, s. 130–131.
- ↑ S. Fischer-Fabian, Karol Wielki, Warszawa 2002, s. 216.
- ↑ Reinhard Schmid: Geschichtlicher Abriss des Klosters St. Alban (Mainz). Klöster und Stifte in Rheinland-Pfalz . . .
Bibliografia
- Fischer-Fabian S., Karol Wielki, Świat Książki, Warszawa 2002, ISBN 83-7311-426-2, s. 88, 130–131, 216, 219.
