Jean-Paul Vesco

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	25 stycznia 2013
Konsekrator	Philippe Barbarin
Współkonsekratorzy	Ghaleb Bader; Alphonse Georger
Konsekrowani biskupi
Davide Carraro	27 stycznia 2024
Współkonsekrowani biskupi
Pierre-Yves Michel	29 maja 2014

Jean-Paul Vesco
	kardynał prezbiter
	Je veux vivre et donner envie de vivre; Chcę żyć i sprawiać, żeby ludzie chcieli żyć
	Je veux vivre et donner envie de vivre; Chcę żyć i sprawiać, żeby ludzie chcieli żyć
Kraj działania	Algieria
Data i miejsce urodzenia	10 marca 1962 ; Lyon, Francja
	Arcybiskup Algieru
Okres sprawowania	od 2022
	Biskup Oranu
Okres sprawowania	2013–2021
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	dominikanie
Śluby zakonne	14 września 1996
Prezbiterat	24 czerwca 2001
Nominacja biskupia	1 grudnia 2012
Sakra biskupia	25 stycznia 2013
Kreacja kardynalska	7 grudnia 2024; Franciszek
Kościół tytularny	Sacro Cuore di Gesù agonizzante a Vitinia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jean-Paul Vesco OP (ur. 10 marca 1962 w Lyonie) – francuski duchowny katolicki, w latach 2013–2021 biskup Oranu w Algierii, arcybiskup metropolita Algieru od 2022, kardynał od 2024.

Życiorys

Prezbiterat

Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 2001 w zakonie dominikanów. Po święceniach rozpoczął pracę w konwencie zakonnym w Tlemcen w Algierii, a w latach 2007-2011 był jego przełożonym. W tym czasie pracował także jako wikariusz generalny i jako ekonom miejscowej diecezji Oranu. W 2011 wybrany przełożonym francuskiej prowincji zakonnej.

Episkopat

1 grudnia 2012 papież Benedykt XVI mianował go biskupem Oranu^[1]. Sakry biskupiej udzielił mu 25 stycznia 2013 ówczesny arcybiskup Lyonu – kardynał Philippe Barbarin.

27 grudnia 2021 papież Franciszek mianował go arcybiskupem metropolitą Algieru^[2].

6 października 2024 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek ogłosił jego nominację kardynalską^[3]. Na konsystorzu 7 grudnia 2024 został kreowany kardynałem prezbiterem kościoła Najświętszego Serca Jezusa Konającego, Vitinia^[4]^[5] i jako drugi po Timothy Radcliffe wystąpił podczas konsystorza w białym habicie^[6].

Przypisy

↑ vatican.va: RINUNCIA DEL VESCOVO DI ORAN (ALGERIA) E NOMINA DEL SUCCESSORE. . (wł.).
↑ vatican.va: Rinuncia e nomina dell’Arcivescovo Metropolita di Alger (Algeria). . (wł.).
↑ Papież mianował dziś 21 nowych kardynałów. Vatican News. . . (pol.).
↑ Concistoro Ordinario Pubblico: Assegnazione dei Titoli e delle Diaconie ai nuovi Cardinali, 07.12.2024. press.vatican.va. .
↑ Nowi kardynałowie otrzymali kościoły tytularne. ekai.pl. .
↑ Kardynał Radcliffe: w białej szacie zakonnej czuję się „sobą”. ekai.pl. .

Bibliografia

Jean-Paul Vesco , catholic-hierarchy.org (ang.).

[1] vatican.va: RINUNCIA DEL VESCOVO DI ORAN (ALGERIA) E NOMINA DEL SUCCESSORE. . (wł.).

[2] vatican.va: Rinuncia e nomina dell’Arcivescovo Metropolita di Alger (Algeria). . (wł.).

[vaticannews-3] Papież mianował dziś 21 nowych kardynałów. Vatican News. . . (pol.).

[4] Concistoro Ordinario Pubblico: Assegnazione dei Titoli e delle Diaconie ai nuovi Cardinali, 07.12.2024. press.vatican.va. .

[5] Nowi kardynałowie otrzymali kościoły tytularne. ekai.pl. .

[6] Kardynał Radcliffe: w białej szacie zakonnej czuję się „sobą”. ekai.pl. .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Zmarli kardynałowie (XX–XXI wiek)	Louis-Henri Luçon (1907) Pierre-Paulin Andrieu (1907) Leon-Adolphe Amette (1911) François-Virgil Dubillard (1911) Anatole de Cabrières (1911) Hector-Irénée Sévin (1914) Auguste-René Dubourg (1916) Louis-Ernest Dubois (1916) Louis-Joseph Maurin (1916) Alexis Charost (1922) Stanislas Touchet (1922) Alexis Lépicier (1927) Charles Binet (1927) Jean Verdier (1929) Achille Liénart (1930) Alfred Baudrillart (1935) Emmanuel Suhard (1935) Eugène Tisserant (1936) Pierre Gerlier (1937) Jules Saliège (1946) Clément Roques (1946) Pierre Petit de Julleville (1946) Maurice Feltin (1953) Georges Grente (1953) Paul Richaud (1958) André Jullien (1958) Joseph-Charles Lefèbvre (1960) Joseph-Marie Martin (1965) Jean-Marie Villot (1965) Gabriel-Marie Garrone (1967) Pierre Veuillot (1967) Alexandre Renard (1967) François Marty (1969) Paul Gouyon (1969) Jean Daniélou (1969) Paul-Pierre Philippe (1973) Jean Guyot (1973) Roger Etchegaray (1979) Jean-Marie Lustiger (1983) Henri de Lubac (1983) Albert Decourtray (1985) Jacques Martin (1988) Robert Coffy (1991) Pierre Eyt (1994) Yves Congar (1994) Jean Balland (1998) Louis-Marie Billé (2001) Jean Honoré (2001) Jean-Louis Tauran (2003) Bernard Panafieu (2003) Albert Vanhoye (2006)
Byli kardynałowie	Louis Billot (1911); zrzekł się godności kardynalskiej w 1927
Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich	Paul Poupard (1985) Jean-Pierre Ricard (2006) André Vingt-Trois (2007)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Philippe Barbarin (2003) Dominique Mamberti (2015) Jean-Marc Aveline (2022) Christophe Pierre (2023) François Bustillo (2023) Jean-Paul Vesco (2024)