W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Celestino Aós Braco, temacie, o którym prawdopodobnie słyszałeś, ale być może nie znasz wszystkich szczegółów. Celestino Aós Braco to temat, który w ostatnim czasie wzbudził duże zainteresowanie, ponieważ jego znaczenie i wpływ obejmują różne obszary. Jest to temat obecny od wieków, jednak obecnie, z różnych powodów, nabiera on szczególnego znaczenia. W tym artykule będziemy zagłębiać się w Celestino Aós Braco, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie, wpływ i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się wszystkiego, co musisz wiedzieć o Celestino Aós Braco!
Kardynał prezbiter | |||
![]() Celestino Aós Braco (2021) | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
6 kwietnia 1945 | ||
Arcybiskup metropolita Santiago de Chile | |||
Okres sprawowania |
2020–2023 | ||
Biskup diecezjalny Copiapó | |||
Okres sprawowania |
2014–2019 | ||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Inkardynacja | |||
Śluby zakonne |
16 września 1967 | ||
Prezbiterat |
30 marca 1968 | ||
Nominacja biskupia |
25 lipca 2014 | ||
Sakra biskupia |
18 października 2014 | ||
Kreacja kardynalska |
28 listopada 2020 | ||
Kościół tytularny |
Data konsekracji |
18 października 2014 | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||
Miejsce |
plac przed katedrą Matki Bożej Różańcowej | ||||||||||||||||
Konsekrator | |||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
|
Celestino Aós Braco OFMCap. (ur. 6 kwietnia 1945 w Artaiz) – hiszpański duchowny rzymskokatolicki, kapucyn, biskup diecezjalny Copiapó w latach 2014–2019, arcybiskup metropolita Santiago de Chile w latach 2020–2023, kardynał prezbiter od 2020, od 2023 arcybiskup senior archidiecezji Santiago de Chile.
Urodził się 6 kwietnia 1945 w Artaiz. Kształcił się w miejscowej szkole średniej, zaś w latach 1960–1963 studiował filozofię na uniwersytecie w Saragossie. Następnie, 14 sierpnia 1963, wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów. Pierwszą profesję złożył 15 sierpnia 1964 w Sangüesie, a śluby wieczyste 16 września 1967 w Pampelunie, gdzie 30 marca 1968 został wyświęcony na prezbitera przez Ignacia Gregoria Larrañagę Lasę, wydalonego biskupa Pingliang. W latach 1964–1968 studiował teologię w Pampelunie, a w 1972-1980 uczestniczył na zajęcia na uniwersytecie w Saragossie i na Uniwersytecie Barcelońskim, gdzie uzyskał licencjat z psychologii. W latach 1980–1981 brał udział również w zajęciach na Pontyfikalnym Uniwersytecie Katolickim w Chile[1][2].
Po święceniach kapłańskich pracował kolejno jako profesor w Lecaroz w Nawarze, wikariusz parafialny w Tudeli, profesor w Pampelunie i wikariusz parafialny w Saragossie. W 1983 wyjechał do Chile, gdzie został wikariuszem parafii w Longaví w diecezji Linares. W latach 1985–1995 pełnił funkcję superiora wspólnoty kapucynów w Los Ángeles, zaś w latach 1995–2008 był proboszczem parafii świętego Michała Archanioła w Viña del Mar, jednocześnie będąc superiorem wspólnoty kapucynów w Recreo, a także wikariuszem biskupim diecezji Valparaíso do spraw życia konsekrowanego i członkiem rady biskupiej. W 2008 został przeniesiony na funkcję wikariusza parafii świętego Franciszka z Asyżu w Los Ángeles, zostając również ekonomem chilijskiej prowincji kapucynów w Chile, rzecznikiem sprawiedliwości trybunału biskupiego w Valparaíso, sędzią trybunału archidiecezji Concepción i skarbnikiem chilijskiego towarzystwa prawa kanonicznego[1][2].
25 lipca 2014 papież Franciszek mianował go biskupem diecezjalnym Copiapó[3]. Święcenia biskupie przyjął 18 października 2014 na placu przed katedrą w Copiapó. Udzielił mu ich arcybiskup Ivo Scapolo, nuncjusz apostolski w Chile, któremu asystowali Pablo Lizama Riquelme, arcybiskup metropolita Antofagasty, i Gaspar Quintana Jorquera, ustępujący biskup Copiapó[4]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Amar y Servir” (Kochać i służyć)[2].
23 marca 2019 papież Franciszek przeniósł go na urząd administratora apostolskiego sede vacante i według uznania Stolicy Apostolskiej archidiecezji Santiago de Chile[5], zaś 27 grudnia 2019 mianował go arcybiskupem metropolitą Santiago de Chile[6]. Ingres do archikatedry św. Jakuba odbył 11 stycznia 2020[2][4].
25 października 2020 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek ogłosił, że mianował go kardynałem[1]. 28 listopada na konsystorzu w bazylice św. Piotra kreował go kardynałem prezbiterem, a jako kościół tytularny nadał mu kościół św. Nereusza i św. Achillesa[7].
25 października 2023 papież przyjął jego rezygnację z pełnionego urzędu, złożoną ze względu na wiek[8]. 6 kwietnia 2025, w związku z ukończeniem 80 lat, utracił prawo do udziału w konklawe[9].