W dzisiejszym świecie Jan Innocenty Töpper stał się tematem o rosnącym zainteresowaniu i znaczeniu. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, gospodarkę czy codzienne życie ludzi, Jan Innocenty Töpper jest kwestią, której nie możemy zignorować. W tym artykule szczegółowo zbadamy wszystkie aspekty związane z Jan Innocenty Töpper, od jego początków i ewolucji po wpływy w różnych obszarach. Przyjrzymy się, jak Jan Innocenty Töpper zmienił nasz sposób życia i jak będzie nadal kształtował naszą przyszłość. Dodatkowo zbadamy potencjalne implikacje i wyzwania, jakie stwarza Jan Innocenty Töpper, a także możliwości i korzyści, jakie może przynieść. Przygotuj się na zanurzenie się w podróż pełną odkryć i refleksji na temat Jan Innocenty Töpper, tematu, który niewątpliwie naznaczy naszą teraźniejszość i przyszłość.
Data i miejsce urodzenia |
1699 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
10 września 1778 |
Narodowość |
niemiecka |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Jan Innocenty Töpper (niem. Johann Innozenz Töpper; ur. 1699 w Dzikowcu[1], zm. 10 września 1778 w Prudniku[2]) – niemiecki architekt, projektant i budowniczy doby baroku, działający na terenie Śląska.
Urodził się w 1699 w Dzikowcu koło Nowej Rudy na Dolnym Śląsku. Przyjął obywatelstwo i zamieszkał w Prudniku na Górnym Śląsku. Był uczniem Martina Frantza[3]. Prawdopodobnie praktykował na budowie kościoła bożogrobców w Nysie w latach 1720–1728[4]. Pierwszym świadectwem jego twórczości była barokowa przebudowa kościoła św. Wawrzyńca w Głuchołazach. Nie jest znana dokładna data rozpoczęcia właściwej budowy na resztkach częściowo odbudowanego po spaleniu w 1428 kościoła. Nawa i kaplice był gotowe w 1729, a prace wykończeniowe trwały do 1734. W 1730 Rada Miasta Prudnika wydała decyzję o budowie nowego kościoła parafialnego św. Michała Archanioła, którego projekt wykonał Töpper. Według dokumentów, jego podpis widniał na kartuszu zdobiącym emporę organową[5]. W 1731 w kościele w Prudniku ożenił się z wdową po Tobiaszu Heller, która zmarła w 1735. Ożenił się drugi raz i był ojcem siedmiorga dzieci. W dokumencie z 1750 wspomniany jako mistrz budowlany miasta Prudnik[3].
W 1750 w Śmiczu koło Prudnika rozpoczęto budowę zaprojektowanego przez niego kościoła św. Katarzyny Aleksandryjskiej[6]. Około 1750 zaprojektował kościół Bożego Ciała i św. Norberta w Czarnowąsach pod Opolem[7]. Według jego projektu wzniesiono kościół św. Andrzeja Apostoła w Lubnowie koło Paczkowa[8]. Zaprojektował również kościół i klasztor pijarów w Bílej Vodzie (1755–1767)[9]. Jego następnym projektem był kościół św. Idziego i św. Bernarda oraz Klasztor Franciszkanów w Głubczycach, zbudowany w latach 1756–1758[10]. W latach 1765–1766 był kierownikiem budowy kościoła św. Mateusza w Gryżowie koło Prudnika[11].
Część historyków przypisuje Töpperowi również autorstwo projektów kościoła św. Piotra i Pawła w Ścinawie Nyskiej (ok. 1730), kościoła Matki Bożej Bolesnej i św. Onufrego na Kaplicznej Górze w Prudniku (1750–1751)[12], kapliczki św. Antoniego na Lipach w Prudniku, zamku w Łące Prudnickiej, zajazdu przy ul. Piastowskiej, browaru przy ul. Zamkowej, domu Weidingerów przy Rynku oraz kaplicy na skrzyżowaniu ulic Wiejskiej i Jesionkowej w Prudniku[11].
Jego dzieła charakteryzują się prostotą budowli z zewnątrz i bogactwem dekoracji wewnątrz[13], cytując koncepcje architektoniczne Dientzenhoferów[2]. Budowle Töppera wyróżniał trójlistny wykrój lunet sklepionych nad emporami oraz oszczędne wydobywanie zewnętrznych elewacji – filarów potrójnych[5].
Wśród licznych prac Töppera, obejmujących realizacje domów mieszczańskich oraz modernizację i rozbudowę kościołów[3], znalazły się m.in.: