Język buduchyjski
Wygląd przypnij ukryj| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
200 | ||
| Pismo/alfabet |
brak piśmiennictwa | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 4 poważnie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | bdk | ||
| IETF | bdk | ||
| Glottolog | budu1248 | ||
| Ethnologue | bdk | ||
| WALS | bdk | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język buduchyjski (także: budychyjski, buduchski, nazwa własna Будад мез) – jeden z niewielkich języków kaukaskich, używany przez Buduchów. Należy do zespołu samurskiego, podgrupy dagestańskiej w grupie północno-wschodniej (nachsko-dagestańskiej) języków kaukaskich. Wraz z językami kryzyjskim oraz szachdagijskim wydzielany jest czasami w ramach zespołu samurskiego w odrębną podgrupę.
Według danych Ethnologue (wyd. 19, 2019) posługuje się nim 200 osób w Azerbejdżanie. W 2007 r. podano szacunkową liczbę 1000 użytkowników, z zaznaczeniem, że niektóre spotykane szacunki odnoszą się do liczebności grupy etnicznej. Nazwa języka i grupy etnicznej wywodzi się od nazwy największej miejscowości – Buduch (inna nazwa: Budad).
Buduchyjski jest językiem aglutynacyjnym. Język ten nie wykształcił piśmiennictwa. Jest używany wyłącznie w sytuacjach nieformalnych, w domu, wśród przyjaciół. W edukacji i komunikacji międzyetnicznej wykorzystywany jest język azerski. Azerski służy też jako język literacki. Wiele osób ma również znajomość rosyjskiego. W latach 80. XX w. odnotowano, że buduchyjski pozostaje w powszechnym użyciu, ale jednocześnie zaobserwowano, że wśród osób zamieszkujących poza wsią Buduch jest wypierany przez azerski.
Ze względu na niewielką liczbę użytkowników języka, a także z powodu obniżania się prestiżu języka wśród jego użytkowników, uważa się, iż buduchyjski jest językiem zagrożonym wymarciem w ciągu najbliższych kilkudziesięciu lat. Ze względu na długotrwałą dwujęzyczność do języka buduchskiego przeniknęło wiele elementów języka azerskiego.
Przypisy
- ↑ a b c David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Budukh, Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 (ang.).
- ↑ a b Salminen 2007 ↓, s. 238.
- ↑ a b The Budukhs. The Red Book of the Peoples of the Russian Empire. . (ang.).
- ↑ Clifton i in. 2015 ↓, s. 4.
- ↑ Clifton i in. 2015 ↓, s. 4–5.
Bibliografia
- TapaniT. Salminen TapaniT., Europe and North Asia, ChristopherCh. Moseley (red.), Encyclopedia of the World’s Endangered Languages, Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 211–282, DOI: 10.4324/9780203645659, ISBN 978-0-7007-1197-0, ISBN 978-0-203-64565-9, OCLC 47983733 (ang.).
- John M.J.M. Clifton John M.J.M. i inni, The Sociolinguistic Situation of the Budukh in Azerbaijan, SIL International, 2015 (SIL Electronic Survey Reports 2005-013) (ang.).
Linki zewnętrzne
- Budukh, Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International (ang.).
- Budukh. Endangered Languages Project. . (ang.).
| Języki północnokaukaskie | |
|---|---|
| Języki kartwelskie (południowokaukaskie) prakartwelski |
- ↑ Język prakartwelski nie jest językiem kartwelskim, lecz przodkiem wszystkich języków kartwelskich
| Oficjalny język |
|
|---|---|
| Języki mniejszości |
