W dzisiejszym świecie Język średnioangielski stał się istotną kwestią, która staje się coraz ważniejsza w społeczeństwie. Od momentu powstania budzi szerokie dyskusje i kontrowersje, wzbudzając zainteresowanie i ciekawość wielu osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na życie codzienne, znaczenie historyczne czy wpływ na kulturę popularną, Język średnioangielski zdołał przyciągnąć uwagę różnych warstw społeczeństwa. W tym artykule dokładnie zbadamy różne aspekty Język średnioangielski, analizując jego znaczenie, ewolucję w czasie i jego dzisiejszy wpływ. Ponadto zbadamy różne perspektywy istniejące wokół Język średnioangielski, oferując szeroką i obiektywną wizję tego ekscytującego tematu.
Obszar | |||||
---|---|---|---|---|---|
Liczba mówiących |
wymarły | ||||
Pismo/alfabet | |||||
Klasyfikacja genetyczna | |||||
| |||||
Kody języka | |||||
ISO 639-2 | enm | ||||
ISO 639-3 | enm | ||||
ISO 639-6 | meng | ||||
IETF | enm | ||||
Glottolog | midd1317 | ||||
GOST 7.75–97 | сра 619 | ||||
Linguist List | enm | ||||
SIL | ENM | ||||
W Wikipedii | |||||
| |||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język średnioangielski (ang. Middle English) – formy języka angielskiego funkcjonujące między inwazją normańską w 1066 roku a połową XV wieku, gdy standard Chancery zaczął się rozprzestrzeniać. Jako umowne rozgraniczenie między średnioangielskim a wczesnym nowoangielskim przyjęto rok 1440.
W okresie średnioangielskim z dialektów northumbryjskich zaczął się wykształcać język scots.
Po lewej fragment prologu Opowieści kanterberyjskich autorstwa Geoffreya Chaucera, a po prawej tłumaczenie w języku angielskim.
|
|