Józef Scipio del Campo
W dzisiejszym świecie Józef Scipio del Campo stał się istotnym i interesującym tematem dla szerokiego spektrum ludzi. Niezależnie od tego, czy jest to osoba publiczna, koncepcja czy wydarzenie historyczne, Józef Scipio del Campo wzbudza zainteresowanie i ciekawość wielu osób. Na przestrzeni dziejów Józef Scipio del Campo odgrywał kluczową rolę w tworzeniu społeczeństw oraz kształtowaniu kultury i tradycji. W tym artykule szczegółowo zbadamy znaczenie i znaczenie Józef Scipio del Campo, oferując szczegółowe i wnikliwe spojrzenie, które rzuci światło na ten fascynujący temat.
 Scypio | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Żona |
Weronika Firlej |
| Dzieci | |
| Odznaczenia | |
| |
Józef Scipio del Campo herbu własnego (zm. przed 9 czerwca 1743) – marszałek nadworny litewski od 1739, poseł na sejmy, starosta lidzki w latach 1720–1743.
W 1717 został wybrany na deputata powiatu lidzkiego do Trybunału Litewskiego. W jesieni 1720 ojciec ustąpił mu starostwo lidzkie. Poseł na sejm 1722 roku z powiatu lidzkiego[1]. W 1724 posłował na sejm z województwa smoleńskiego. W 1728 ożenił się z Weroniką z Firlejów, córką Andrzeja, kasztelana kamieńskiego. Małżeństwo to zdecydowanie wzmocniło pozycję Józefa, zwłaszcza gdy jego żona po śmierci brata Jakuba w 1730 odziedziczyła jako ostatnia z rodu znaczne posiadłości, w województwie lubelskim. Wówczas też wszedł Józef Scipio del Campo w posiadanie starostwa mukarowskiego w województwie podolskie po Firlejach. Brał udział w sejmach w 1729, 1730 i 1732. Poseł województwa inflanckiego na sejm nadzwyczajny 1733 roku[2]. Wybrano go na rotmistrza powiatu lidzkiego na elekcję. Na sejmie elekcyjnym jako poseł województwa smoleńskiego oddał głos na Stanisława Leszczyńskiego. Jako deputat z Wielkiego Księstwa Litewskiego podpisał pacta conventa Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[3]. Wiosną 1736 zaczął starać się o funkcję poselską z sejmiku lidzkiego na sejm pacyfikacyjny. 29 sierpnia 1739 został marszałkiem nadwornym koronnym. Awans zbiegł się z ponownym ożenkiem w 1740 z Teresą Barbarą Radziwiłłówną, córką wojewody nowogródzkiego Mikołaja Faustyna.
4 sierpnia 1742 w Dreźnie został kawalerem Orderu Orła Białego[4]
Przypisy
- ↑ Teka Gabryela Junoszy Podoskiego t. II Poznań 1855, s. 207.
- ↑ Teka Gabryela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1856, s. 311.
- ↑ Porządek na Seymie Walnym elekcyi między Warszawą a Wolą dnia 25 Sierpnia roku Pańskiego 1733 postanowiony, s. 44.
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008” Warszawa 2008.
Bibliografia
- Henryk Palkij, „Józef Scipio del Campo” w Polski Słownik Biograficzny tom XXXVI wyd. 1995 wersja elektroniczna
