Hubertushütte
Ten artykuł dotyczy Hubertushütte, tematu niezwykle istotnego i interesującego dzisiaj. Hubertushütte to temat, który wywołał debatę i dyskusję w różnych obszarach, budząc zainteresowanie ekspertów, naukowców i ogółu ludzi. Na przestrzeni dziejów Hubertushütte odgrywał decydującą rolę w społeczeństwie, a jego znaczenie jest nadal ważne we współczesnym świecie. W tym sensie niezbędne jest pogłębienie wiedzy i zrozumienia Hubertushütte, analizowanie jego implikacji, wyzwań i możliwości. W tym artykule staramy się przedstawić pełną i odkrywczą wizję Hubertushütte, wzbogacając debatę i zrozumienie tego bardzo istotnego tematu.
| Podobóz Auschwitz-Birkenau | |
| Odpowiedzialny | |
|---|---|
| Rozpoczęcie działalności |
II połowa grudnia 1944 |
| Zakończenie działalności |
styczeń 1945 |
| Terytorium |
okupowana Polska |
| Miejsce | |
| Liczba więźniów |
200 |
| Narodowość więźniów |
Żydzi |
| Komendanci |
SS‑Unterscharführer Josef Eckhardt |
| Wyzwolony przez | |
|
styczeń 1945 | |
Położenie na mapie Bytomia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
 50°19′28,027″N 18°54′53,899″E/50,324452 18,914972
| |
Hubertushütte – niemiecki nazistowski podobóz Auschwitz-Birkenau, zlokalizowany w Bytomiu (Łagiewniki).
Historia obozu
Lokalizacja
Obóz znajdował się na terenie huty żelaza Zygmunt, istniejącej od 1857 r. (do 1936 r. jako Huta Hubertus) w Bytomiu. Podczas II wojny światowej, w latach 1940–1942 zakład należał do I.G. Betriebsgruppe Bismarckhütte, następnie do Berghütte Königs und Bismarckhütte AG[1].
Powstanie
Więźniowie pracowali w hucie na rzecz firmy Berghütte Königs und Bismarckhütte AG. Część z osadzonych Żydów umieszczono zastępczo w barakach obozu dla cudzoziemskich robotników przymusowych, gdyż właściwy obóz był w budowie. Planowano, aby w obozie docelowo znalazło się miejsce dla ok. 1 tys. więźniów, jednak zamierzenia tego nie udało się zrealizować[2]. 17 stycznia 1945 r. w obozie przebywało dokładnie 202 więźniów[3].
Warunki pracy
Osadzonych tu Żydów zatrudniono przy wznoszeniu ogrodzenia wokół planowanego obozu, pozostałych w hucie przy pracach pomocniczych: wyładunku koksu i żwiru oraz przy kopaniu fundamentów pod nowe hale fabryczne[2][4].
Koniec funkcjonowania
19 stycznia 1945 nastąpiła likwidacja obozu i ewakuacja więźniów do Gliwic, a później do KL Sachsenhausen[5].
Część z osadzonych (144 więźniów) zmarło w trakcie marszu śmierci do obozu Leitmeritz (Litomierzyce). Dotarło tam 58 więźniów[6].
Przypisy
- ↑ Studia i materiały z dziejów Śląska. Zakład Naukowy im. Ossolińskich, 1957, s. 685
- ↑ a b Auschwitz.org, Podobóz Hubertushütte
- ↑ Auschwitz.org - Podobozy
- ↑ Szetl.org, Hubertushütte
- ↑ Hubertushütte , tiergartenstrasse4.org .
- ↑ Auschwitz.org - likwidacja podobozów