Dziś wkraczamy w ekscytujący świat Herb Śląska. W całej historii Herb Śląska był przedmiotem badań, podziwu i kontrowersji. Od samego początku budził ciekawość najbardziej niespokojnych umysłów, które starały się rozwikłać jego tajemnice i zrozumieć jego wpływ na społeczeństwo. W tym artykule proponujemy zbadanie różnych aspektów związanych z Herb Śląska, od jego pochodzenia po dzisiejsze znaczenie. Zagłębimy się w jego korzenie, przeanalizujemy jego różne aspekty i zastanowimy się nad jego wpływem na rozwój człowieka. Herb Śląska to fascynujący temat, który zasługuje na eksplorację z wielu perspektyw, a naszym pragnieniem jest przedstawienie wyczerpującej analizy, która przyczyni się do wzbogacenia wiedzy na ten temat.
Herb Śląska – znak rozpoznawczy, wywodzący się z rodowych herbów Piastów śląskich. Po raz pierwszy wizerunku orła użył na swej pieczęci książę opolski Kazimierz I w 1222 roku. Jest to też najstarszy wizerunek orła jako godła książęcego na ziemiach polskich.
Na ziemiach Dolnego Śląska używano w herbie czarnego orła w złotym polu ze srebrną przepaską na skrzydłach często dodatkowo z białym krzyżem pośrodku (jest to rodowy znak Henryka Brodatego tzw. zgorzelec), natomiast ziemie Górnego Śląska przyjmowały na ogół orła złotego w błękitnym polu. W części niemieckiej Górnego Śląska w latach 1919-1945 tarcza na herbie pruskiej prowincji Górnego Śląska przegrodzona została w połowie ostrzem kosy, poniżej którego znajdowało się godło górnicze. W polskiej tradycji zazwyczaj orzeł śląski nie jest ukoronowany[a], w czeskiej (vide: wielki herb Czech oraz herb Śląska Austriackiego) i niemieckiej na ogół przeciwnie (patrz: ikonografia poniżej)[b].
Barwy ziem powiązane są z kolorystyką ich tarcz herbowych. Dolny Śląsk używa koloru srebrnego – od przepaski na piersi orła, godła księcia Henryka Brodatego – i złotego od pola tarczy herbowej. Z kolei Śląsk Górny odpowiednio złotego i błękitnego. W czasach pruskich jednolita prowincja śląska (a później dolnośląska) używała flagi z dwoma pasami (poziomymi) równej szerokości: srebrnym u góry i złotym u dołu, natomiast górnośląska flagi z pasem żółtym u góry i błękitnym u dołu[1]. W tradycji przyjęło się, że herb i barwy dolnośląskie używane są jednocześnie jako symbole Śląska jako całości.[potrzebny przypis] Obecnie tradycyjny herb Piastów dolnośląskich (czarny orzeł na złotym tle) możemy zaobserwować na:
Orzeł Piastów górnośląskich - żółty (złoty) orzeł na błękitnym tle - znajduje się w herbie województwa śląskiego i herbie województwa opolskiego (herb nawiązuje do herbu księcia Jana II Dobrego). Obie wersje herbów często występują w herbach i/lub flagach miejscowości, gmin i powiatów położonych na Śląsku (a w niektórych przypadkach również poza historycznym Śląskiem - np. herb Żywca należącego dawniej do rządzonych przez śląskich Piastów księstw cieszyńskiego i oświęcimskiego czy herb Oświęcimia, zawierający dwie połówki górnośląskiego orła), a także na flagach urzędowych województwa opolskiego i śląskiego.
W herbie Czech znajduje się czarny orzeł ze srebrną przepaską z krzyżem oraz koroną na głowie, symbolizująca Śląsk[2] (w heraldyce czeskiej cz. orel posiada dwie głowy, a cz. orlice jedną[3]).
![]() Herb Piastów dolnośląskich używany przez księcia żagańskiego | |
Typ herbu | |
---|---|
Alternatywne nazwy |
Orzeł śląski |
Wprowadzony |
1224 |
![]() Herb Górnego Śląska | |
Typ herbu | |
---|---|
Alternatywne nazwy |
Orzeł górnośląski |
Wprowadzony |
1222 |