Gerard Way

Gerard Way

Gerard Way (2022)
Imię i nazwisko	Gerard Arthur Way
Pseudonim	Gee
Data i miejsce urodzenia	9 kwietnia 1977 Summit, New Jersey
Instrumenty	gitara, wokal, pianino
Typ głosu	tenor
Gatunki	rock, rock alternatywny, punk rock, post-hardcore, emo
Zawód	piosenkarz, autor tekstów, rysownik, scenarzysta komiksowy
Aktywność	od 2001
Wydawnictwo	Eyeball Records (2001–2004) Reprise Records (od 2004)
Powiązania	Mikey Way, Joe Rogan
Zespoły
My Chemical Romance
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Gerard Arthur Way (ur. 9 kwietnia 1977 w Summit) – amerykański piosenkarz, autor tekstów, rysownik, scenarzysta komiksowy oraz lider i wokalista amerykańskiego zespołu rockowego My Chemical Romance^[1].

Gerard Way urodził się 9 kwietnia 1977 roku w Summit, w stanie New Jersey, jako syn Donalda Waya i Donny Lee Rush. Ma przodków pochodzenia włoskiego i szkockiego^[2]. Ma młodszego brata, Michaela. W dzieciństwie Way był pod silnym wpływem swojej babki od strony matki, Eleny Lee Rush, która wpoiła w niego zainteresowania artystyczne, ucząc go śpiewać i rysować^[3].

Uczęszczał do Belleville High School. Po ukończeniu szkoły średniej w 1995, wiążąc przyszłość z tworzeniem komiksów, rozpoczął edukację na uczelni artystycznej School of Visual Arts w Nowym Jorku, którą zakończył w 1999 roku, otrzymując tytuł licencjata sztuk pięknych^[3][4].

W dzieciństwie głównymi inspiracjami muzycznymi dla Gerarda Waya byli David Bowie i Freddie Mercury, a także zespoły takie jak Iron Maiden, Pink Floyd, The Smashing Pumpkins, The Misfits, The Smiths, Alkaline Trio i Blur^[5]. Początkowo chciał zostać gitarzystą, ale gdy jego próby rozwoju muzycznego kończyły się niepowodzeniem, Way postanowił przerwać starania i skupić się na swojej karierze rysowniczej^[6].

Zamachy z 11 września 2001, diametralnie zmieniły postawę Waya. Postanowił kompletnie zmienić swoje życie, wyprowadzić się z piwnicy w domu matki, w której dotychczas mieszkał, i rzucić sztukę^[7]. Pierwszą piosenką, jaką napisał, było „Skylines And Turnstiles”, zainspirowane atakami z 11 września^[8]. Wraz z Mattem Pellissierem, Rayem Toro, Frankiem Iero i bratem Gerarda Waya, Mikeyem, założyli zespół o nazwie My Chemical Romance, inspirowanej tytułem książki Irvine’a Welsha: „Ecstasy: Trzy romanse chemiczne” (ang. „Ecstasy: Three Tales of Chemical Romance”)^[7].

Zaledwie trzy miesiące po założeniu zespołu, za pośrednictwem wydawnictwa Eyeball Records ukazał się debiutancki album grupy pod tytułem: „I Brought You My Bullets, You Brought Me Your Love”. Kategoryzuje się go do gatunków emo^[9], screamo i punk rocka^[10], z silnymi wpływami heavy metalu^[11]. Opowiada historię dwóch kochanków zastrzelonych na pustyni i mężczyzny, który trafia do czyśćca i zawiązuje pakt z szatanem^[12]. W singlu „Vampires Will Never Hurt You”, po raz pierwszy pojawia się motyw wampirów, który w następnych latach wracał regularnie w twórczości zespołu^[13].

8 czerwca 2004, po podpisaniu rok wcześniej kontraktu z wytwórnią muzyczną Reprise Records^[14], zespół wydał swój drugi album studyjny – „Three Cheers for Sweet Revenge”^[15]. Okładka płyty to praca Waya, zatytułowana jako „Demolition Lovers”, podobnie jak ostatni utwór z poprzedniego albumu grupy^[16]. Jest przypisywany do gatunków emo^[17], punk rocka i rocka alternatywnego^[18]. Zespół odszedł od partii screamo, na rzecz dużo bardziej skomplikowanych struktur brzmieniowych^[19][20]. Way opisuje utwór jako „pseudokonceptualną powieść gotycką”^[21] o kobiecie i mężczyźnie, których miłość została przerwana wskutek śmierci w strzelaninie^[22]. Zawiera bardzo osobiste, egzaltowane teksty piosenek o prywatnym życiu Waya – takie jak singiel „Helena”^[23] lub utwór „You Know What They Do To Guys Like Us In Prison”^[24].

Prace nad trzecim albumem studyjnym zespołu rozpoczęły się 10 kwietnia 2006 roku we współpracy z Robem Cavallem – producentem licznych płyt amerykańskiego zespołu punkrockowego Green Day^[25][26]. Album „The Black Parade” wydano w Europie 23 października 2006 roku, a w Stanach Zjednoczonych – 24 października 2006 roku^[27]. To opera rockowa, przypisywana do gatunków takich jak emo^[28][29], rock alternatywny^[28] i rock progresywny^[30] z silnymi wpływami muzyki rockowej z lat siedemdziesiątych^[28] i metalu^[31]. Opowiada historię mężczyzny chorującego na nowotwór^[32]. Teksty piosenek skupiają się wokół historii jego życia, śmierci przedstawionej jako metaforyczna parada i pobytu w zaświatach^[33][34]. Way jako główne wpływy w trakcie tworzenia piosenek wymienia zespoły Queen (widoczna inspiracja w aranżacjach gitarowych w utworze „Welcome To The Black Parade”) i Pink Floyd (dostrzega się cechy wspólne pomiędzy otwierającym płytę utworze „The End.” a utworem „In The Flesh?” z albumu „The Wall”)^[35][36].

Zespół tworząc koncepcję na następną płytę, był już zmęczony mrocznym tonem poprzednich albumów, zdecydował się więc zerwać z dotychczasowym stylem muzycznym, na rzecz bardziej chwytliwych i tanecznych brzmień w stylu pop^[37]. Grupa postanowiła kontynuować współpracę z Robem Cavallem^[37]. 22 listopada 2010 roku wydano czwarty album studyjny zespołu, pod tytułem „Danger Days: The True Lives of the Fabulous Killjoys”^[38][39]. Płyta pozostaje wierna rockowi alternatywnemu^[38], ale rezygnuje z charakterystycznego stylu emo^[40]. Wykorzystuje za to zupełnie nowe, rewolucyjne dla zespołu brzmienia pop-rockowe^[38] i power popowe^[41][38], inspirowane rockiem psychodelicznym^[42], a także zespołami punkowymi z przełomu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych^[43]. Akcja albumu rozgrywa się w roku 2019 w postapokaliptycznej Kalifornii i opowiada historię zbuntowanej grupy wypłoszów, podejmującej walkę z tajemniczą, złą korporacją^[44]. W 2013 roku Gerard Way, wraz ze współscenarzystą Shaunem Simonem, przedstawił kontynuację historii w komiksie, zatytułowanym „The True Lives of the Fabulous Killjoys”^[45].

22 marca 2013 roku, po dwunastu latach istnienia, My Chemical Romance z niejasnych przyczyn zakończyło działalność zespołu^[46]. Gerard Way opublikował na swoim Twitterze post potwierdzający zerwanie grupy, jednocześnie zaprzeczając, że to konflikt pomiędzy członkami stał się powodem rozłamu^[47]. 25 marca 2014, zespół wydał album kompilacyjny największych przebojów grupy pod tytułem „May Death Never Stop You”^[48][49], wraz z jednym, niewydanym wcześniej utworem – „Fake Your Death”^[48].

W czerwcu 2014 Gerard Way wydał zapowiadającą zbliżający się album solowy, piosenkę pod tytułem „Action Cat”^[50]. Hesitant Alien został wydany 30 września 2014 roku^[51]. Określa się go jako album z gatunku rocka alternatywnego^[52], który wprowadza w twórczość artysty elementy brit popu^[53].

28 października 2018 roku, Gerard Way wydał singiel pod tytułem „Baby You’re a Haunted House”^[54], we współpracy ze swoim bratem – Mikeyem^[55].

Niedługo później, 15 listopada 2018 roku, wydał kolejny singiel – „Getting Down The Germs”. Tekst został napisany wspólnie z Rayem Toro^[56], byłym gitarzystą zespołu My Chemical Romance.

14 grudnia wydał następny singiel – „Dasher”. Utwór zawiera wokal wspomagający w wykonaniu Lydii Night^[57], wokalistki zespołu punkrockowego The Regrettes.

Na przełomie stycznia i lutego 2019 roku, Gerard Way wydał dwa covery we współpracy z Rayem Toro, które zostały użyte w serialu „The Umbrella Academy”. 24 stycznia wypuszczono „Hazy Shades of Winter” Simona & Garfunkela^[58], a 8 lutego – „Happy Together” zespołu The Turtles^[59].

W 2019 roku, sześć lat po zakończeniu działalności My Chemical Romance, byli członkowie zespołu ogłosili trasę koncertową po całym świecie w roku 2020^[60][61]. Ze względu na pandemię COVID-19, wszystkie koncerty grupy zostały przesunięte na rok 2022^[62][63].

W 2020 Way wydał piosenkę zatytułowaną „Here Comes The End” z udziałem piosenkarki Judith Hill. Utwór pojawia się w drugim sezonie serialu „The Umbrella Academy”^[64].

Wypuścił również komiks własnego autorstwa „Umbrella Academy”, który w 2008 r. został wyróżniony prestiżową Nagrodą Eisnera. Way zajął się fabułą a artysta Gabriel Bá był odpowiedzialny za grafikę. Komiks jest w sprzedaży od 17 września 2007 roku. W Polsce ukazał się 23 maja 2019 roku. nakładem wydawnictwa Kboom. Komiks doczekał się adaptacji w postaci serialu o tej samej nazwie.

Dnia 3 września 2007 roku w Kolorado, Gerard Way poślubił Lindsay Ballato (ps. Lyn-Z), basistkę zespołu Mindless Self Indulgence. 27 maja 2009 roku w Los Angeles urodziła się ich córka, Bandit Lee Way^[65].

W związku z dynamicznym skokiem popularności zespołu zmagał się z depresją, a także uzależnieniem od alkoholu i leków na receptę^[3]. Muzyka miała być dla niego sposobem na uspokojenie, co przyczyniło się to do powstania licznych, bardzo osobistych utworów zespołu, takich jak „Helena”, powstałej na cześć zmarłej w listopadzie 2003 roku^[66] babki Gerarda Waya – Eleny Lee Rush^[23].

W 2006 roku, podczas kręcenia teledysku do singla „Famous Last Words”, Way doznał zerwania więzadeł w kostce po tym, gdy będąc w pozycji klęczącej, wpadł na niego Frank Iero. Obrażenia Waya, a także kilku innych członków zespołu, zmusiły grupę do odwołania niektórych występów na żywo^[67].

Od 2014 roku otwarcie porusza kwestię swoich zmagań z tożsamością płciową w wywiadach^[68][69]. Twierdzi, że identyfikuje się z kobietami i osobami transpłciowymi^[70]. Na swoim Twitterze poinformował, że korzysta z zaimków he i they^[71].

W roku 2015 Way zdradził na swoim Reddicie, że jest kuzynem amerykańskiego prezentera telewizyjnego, Joego Rogana^[69]. Rogan potwierdził to kilka lat później w swoim podcaście^[72].