Franciszek Jakub Szembek

W tym artykule poruszymy temat Franciszek Jakub Szembek, który stał się dziś bardzo istotny. Od samego początku Franciszek Jakub Szembek przyciąga uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa, wywołując debaty i refleksje na temat jego znaczenia i wpływu w różnych obszarach. Przez lata Franciszek Jakub Szembek ewoluował i dopasowywał się do zmian zachodzących w społeczeństwie, stając się tematem stałego zainteresowania. W tym sensie istotne jest dogłębne przeanalizowanie różnych aspektów związanych z Franciszek Jakub Szembek, od jego historycznego pochodzenia po dzisiejszy wpływ, aby zrozumieć jego wpływ i zasięg w społeczeństwie.

Ten artykuł dotyczy wojewody inflanckiego. Zobacz też: Inne osoby o tym imieniu i nazwisku.
Franciszek Jakub Szembek
Herb
Szembek
Rodzina

Szembekowie herbu własnego

Data śmierci

1765

Odznaczenia
Order Orła Białego

Franciszek Jakub Szembek herbu własnego (zm. 1765) – wojewoda inflancki w latach 1737–1765, chorąży nadworny koronny w latach 1732–1735, starosta brzeskokujawski w latach 1735-1736, starosta tolkmicki.

Życiorys

Był stronnikiem Augusta II. Poseł brzeskokujawski na sejm 1726 roku, poseł krakowski na sejmy 1729[1] i 1730 roku[2]. W 1735 roku jako konsyliarz konfederacji generalnej podpisał uchwałę Rady Generalnej konfederacji warszawskiej[3]. Poseł województwa sandomierskiego na sejm zwyczajny pacyfikacyjny 1735 roku[4]. Elektor Augusta III Sasa w 1733 roku[5].

10 lipca 1737 roku podpisał we Wschowie konkordat ze Stolicą Apostolską[6].

Był konsyliarzem konfederacji generalnej 1764 roku[7].

W 1738 roku odznaczony Orderem Orła Białego.

Przypisy

  1. ↑ Herbarz polski, t. VIII, Lipsk 1841, s. 616.
  2. ↑ Teka Gabryela Junoszy Podoskiego, Poznań 1856, t. IV, s. 12
  3. ↑ Uchwała Rady Generalnej Konfederacji, 1735, s. 22.
  4. ↑ Lwowska Naukowa Biblioteka im. W. Stefanyka NAN Ukrain. Oddział Rękopisów. Zespół (fond) 145 część I (Archiwum Jabłonowskich z Bursztyna), rkps 24, cześć 2, k. 1.
  5. ↑ Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. / zestawili w porządek abecadłowy Jerzy Dunin-Borkowski i Miecz. Dunin-Wąsowicz, Lwów 1910, s. 227
  6. ↑ Vetera monumenta Poloniae et Lithuaniae gentiumque finitimarum historiam illustrantia maximam partem nondum edita ex tabulariis Vaticanis, deprompta collecta ac serie chronologica disposita. T. 4, Ab Innocentio PP. XII usque ad Pium PP. VI 1697-1775.P.1-2, wydał Augustyn Theiner, Rzym 1864, s. 127.
  7. ↑ Konfederacya Generalna Koronna Po doszłym Seymie Convocationis Zaczęta w Warszawie Dnia 23. Czerwca Roku Pańskiego 1764. Ręką J. O. Xcia Jmci Prymasa Korony Polskiey Stwierdzona,

Bibliografia

  • Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008.
Wojewodowie inflanccy