W dzisiejszym świecie Filipejon w Olimpii nabrało dużego znaczenia w różnych obszarach. Niezależnie od tego, czy chodzi o sferę polityczną, społeczną, kulturową czy technologiczną, Filipejon w Olimpii stał się centralnym tematem debaty i zainteresowań. Jego wpływ został odnotowany w codziennym życiu ludzi, a także w dynamice społeczeństw i ewolucji różnych gałęzi przemysłu. W tym artykule zbadamy znaczenie i znaczenie Filipejon w Olimpii dzisiaj, a także jego wpływ na różne aspekty naszego życia. Ponadto przeanalizujemy, w jaki sposób Filipejon w Olimpii w dalszym ciągu stanowi punkt odniesienia we współczesnym świecie i jak jego znaczenie będzie nadal rosło w przyszłości.
![]() Ruiny filipejonu w Olimpii, 2010 | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Typ budynku |
świątynia |
Architekt |
nieznany, nazywany „mistrzem filipejonu” |
Ukończenie budowy |
ok. 339–300 p.n.e. |
Położenie na mapie Grecji ![]() | |
![]() |
Filipejon[1] – starożytna świątynia Zeusa ufundowana przez Filipa II Macedońskiego w Olimpii ok. 339–300 p.n.e., współcześnie część stanowiska archeologicznego w Olimpii, które w 1989 roku zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Nazwa filipejon pochodzi od imienia fundatora budowli króla Macedonii Filipa II Macedońskiego[2].
Filipejon znajduje się w północno-zachodniej części Altisu[3][4]. Budowa świątyni została zaczęta przez Filipa II Macedońskiego, a ukończona przez Aleksandra Wielkiego[5]. Dedykowana Zeusowi świątynia upamiętniała zwycięstwo w bitwie pod Cheroneą w 338 roku p.n.e.[5][6] Architekt świątyni – nazywany „mistrzem filipejonu” – mógł pochodzić z Macedonii[4].
Współcześnie pozostałości Filipejonu, odrestaurowane na początku XXI w.[2], znajdują się na terenie stanowiska archeologicznego w Olimpii, które w 1989 roku zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO[7].
Świątynia to tolos (o średnicy 15,25 m[2]) z okrągłym naosem, z wejściem od zachodu, otoczony kolumnadą 18 kolumn jońskich[5]. Dach pokryty marmurowymi płytkami wieńczył kwiat z brązu[6] – mak[2].
Według greckiego geografa Pauzaniasza, który odwiedził Olimpię w latach 160–170 n.e., ściany wewnętrzne filipejonu pokrywała czerwona gładź imitująca cegłę[6]. Wewnątrz świątyni, znajdowała się kolumnada z 9 półkolumn korynckich a naprzeciwko wejścia, półkoliste podium[5][6][2]. Na podium stały chryzelefantynowe posągi Aleksandra Wielkiego, jego rodziców: Filipa II Macedońskiego i Olimpias oraz jego dziadków: Amyntasa III Macedońskiego i Eurydyki[5]. Posągi miały zostać wykonane przez Leocharesa na zlecenie Aleksandra Wielkiego[6]. Do XXI w. nie zachował się żaden z nich[6].