Filip Springer

W dzisiejszym świecie Filip Springer to temat, który przykuł uwagę dużej liczby osób. Ze względu na swoje znaczenie w naszym współczesnym społeczeństwie Filip Springer jest tematem, który niewątpliwie budzi zainteresowanie ludzi w każdym wieku, płci i kulturze. Filip Springer był przedmiotem licznych badań, debat i dyskusji, a jego znaczenie stale rośnie. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ i znaczenie Filip Springer w naszym codziennym życiu, badając jego różne aspekty i wpływ w różnych obszarach.

Filip Springer
Ilustracja
Filip Springer (2024)
Data i miejsce urodzenia

6 czerwca 1982
Poznań

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

literatura faktu

Ważne dzieła
  • Miedzianka. Historia znikania
  • Źle urodzone. Reportaże o architekturze PRL-u
  • Zaczyn. O Zofii i Oskarze Hansenach
  • Wanna z kolumnadą. Reportaże o polskiej przestrzeni
  • 13 pięter
  • Księga zachwytów
  • Miasto Archipelag. Polska mniejszych miast
  • Dwunaste: Nie myśl, że uciekniesz
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa
Galeria
Filip Springer, IX Festiwal Góry Literatury, 2023
Filip Springer, Julia Fiedorczuk, VII Festiwal Góry Literatury[1], 2021

Filip Springer (ur. 6 czerwca 1982 w Poznaniu) – polski reportażysta i fotoreporter.

Życiorys

Ukończył Międzywydziałowe Indywidualne Studia Humanistyczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (archeologia z antropologią kulturową)[2]. W 2004 pracował dla Polskiej Agencji Fotografów Forum[2]. Współpracował z dziennikami „Głos Wielkopolski” i „Gazeta Poznańska”, publikował m.in. w tygodnikach „Polityka”, „Przekrój”, „Duży Format”, a także miesięczniku „Vogue”. Jest stałym współpracownikiem miesięcznika „Pismo”, dla którego pisze reportaże w ramach cyklu klimatycznego, oraz miesięcznika „Znak”, dla którego pisze felietony. Został stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz programu „Młoda Polska” Narodowego Centrum Kultury. Był instruktorem ZHP w stopniu przewodnika, pełnił funkcję m.in. drużynowego 79 Poznańskiej Drużyny Harcerskiej „Wilki”, w harcerstwie spędził ponad dwadzieścia lat. Służbę zakończył jako redaktor naczelny magazynu wędrowniczego „Na Tropie”[3][4].

Jego debiut literacki (reportaż Miedzianka. Historia znikania) znalazł się w finale Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za Reportaż Literacki 2011, w finale Nagrody Literackiej „Nike” 2012[5][6] oraz był nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia 2012[7]. Kolejny reportaż Springera – Źle urodzone – wybrano do Plebiscytu 2012 w Radiowym Domu Kultury w Programie 3 Polskiego Radia w kategorii „Książka roku”[8]. W 2013 został nagrodzony Medalem Młodej Sztuki. W 2016 otrzymał Śląski Wawrzyn Literacki za książkę „13 pięter”.

Jest także autorem fotoreportaży: Miało być ładnie; Płacz nad rozlanym miastem (2009); Nie ma jeziora (2010)[2], a także podkastów Umiar oraz Nie wiem na platformie Audioteki.

Mieszka i pracuje w Warszawie[9]. Współpracuje z Instytutem Reportażu, przy którym założył wraz z Julią Fiedorczuk pierwszą w Polsce Szkołę Ekopoetyki. Jego żoną jest Julianna Jonek-Springer, redaktorka naczelna wydawnictwa Dowody na Istnienie. Mają syna Kazika.

Twórczość

Książki Miedzianka. Historia znikania została przetłumaczona na język angielski, niemiecki, czeski, węgierski i chiński (wydanie wkrótce). Książka Źle urodzone. Reportaże o architekturze PRL została przetłumaczona na język niemiecki.

Przypisy

  1. ↑ Taras widokowy, Guzowata k. Radkowa
  2. ↑ a b c Dariusz Bochenek: Filip Springer – Życie i twórczość. Culture.pl, sierpień 2013. .
  3. ↑ Filip Springer, Rebranding polskiego harcerstwa , MagazynPismo (ang.).
  4. ↑ Wyprawa Wędrownicza 2007: Ruszamy już w maju (ang.).
  5. ↑ Filip Springer. Wydawnictwo Czarne. .
  6. ↑ Nagroda Nike 2012. nike.org.pl. .
  7. ↑ Nominowani 2012 | Nagroda Literacka Gdynia , nagrodaliterackagdynia.pl .
  8. ↑ Czekamy na Twój głos!. Polskie Radio, 26.12.2012. .
  9. ↑ Bio. Filip Springer. .
  10. ↑ Miasto Archipelag. Polska mniejszych miast , www.karakter.pl .
  11. ↑ Dwunaste: Nie myśl, że uciekniesz , czarne.com.pl .
  12. ↑ Szara godzina. Czas na nową architekturę. Karakter. .

Linki zewnętrzne