W tym artykule chcemy zbadać i przeanalizować wpływ, jaki Ernst Holtz wywarł na różne aspekty społeczeństwa. Od momentu powstania Ernst Holtz budzi duże zainteresowanie i kontrowersje, wywołując debaty w różnych obszarach. W tym sensie istotne jest zbadanie różnych punktów widzenia istniejących wokół Ernst Holtz, a także jego wpływu w tak różnorodnych dziedzinach, jak polityka, kultura, technologia i ekonomia. Podobnie proponujemy zbadanie, w jaki sposób Ernst Holtz zdołał pozycjonować się jako zjawisko, które naznaczyło się przed i po, tworząc trendy i innowacje, które zmieniły sposób, w jaki postrzegamy otaczający nas świat i podchodzimy do niego.
![]() Ernst Holtz na zdjęciu z ok. 1907 roku | |
Pełne imię i nazwisko |
Ernst Heinrich Gustav Friedrich Holtz |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
24 lipca 1854 |
Data i miejsce śmierci |
1935 |
Landrat powiatu katowickiego | |
Okres |
od 7 czerwca 1884 |
Poprzednik |
Paul Carl Eduard Grundmann |
Następca |
Ernst Eugen Gerlach |
Prezydent rejencji opolskiej | |
Okres |
od 18 listopada 1900 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Ernst Holtz (ur. 24 lipca 1854 w Renz, zm. 1935 w Poczdamie) – niemiecki prawnik, landrat powiatu katowickiego, prezydent rejencji opolskiej.
Urodził się 24 lipca 1854 roku w Renz (część Poseritz) na Rugii[1], w rodzinie posiadacza dóbr rycerskich ze Stralsundu. Studiował prawo na uniwersytetach w Heidelbergu i Greifswaldzie. W 1876 roku został referendarzem sądowym, a w 1879 roku referendarzem rejencyjnym przy rejencji w Stralsundzie[1]. W 1883 roku objął stanowisko asesora rejencyjnego i przydzielono go do pracy w rejencji opolskiej[2].
W 1884 roku został wybrany przez rejencję opolską na landrata powiatu katowickiego, a funkcję tę pełnił do 1896 roku[2]. Jeszcze w tym samym roku otrzymał tytuł honorowego obywatela Katowic[3], a będąc jeszcze landratem katowickim został oddelegowany do nadprezydium prowincji śląskiej we Wrocławiu. W 1898 roku został mianowany tajnym radcą rejencyjnym i radcą w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Prus[2].
W 1900 roku, po odejściu ze stanowiska prezydenta rejencji opolskiej Maxa von Pohla mianowano go jego następcą[2]. Od lutego do kwietnia 1903 roku udał się z cesarzem niemieckim Wilhelmem II w rejs parowcem Augusta Victoria , odwiedzając kraje Orientu[4]. Otrzymał tytuł honorowego obywatela Opola[5].
W 1907 roku został zatrudniony jako podsekretarz stanu (niem. Unterstaatssekretär) w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych[6], natomiast w 1914 roku został szefem Wyższej Izby Obrachunkowej (niem. Oberrechnungskammer) w Poczdamie oraz Trybunału Obrachunkowego Rzeszy Niemieckiej (niem. Rechnungshof des Deutschen Reiches)[2]. Funkcję tę pełnił do 1922 roku[1].
Zmarł w 1935 roku w Poczdamie[2].