Eparchia berlińska i niemiecka (Rosyjski Kościół Prawosławny)

W tym artykule porozmawiamy o Eparchia berlińska i niemiecka (Rosyjski Kościół Prawosławny), temacie, który zyskał duże znaczenie w ostatnich latach. Eparchia berlińska i niemiecka (Rosyjski Kościół Prawosławny) to temat, który stale ewoluuje i obejmuje różne obszary zainteresowań, od nauki i technologii po politykę i społeczeństwo. Przez lata Eparchia berlińska i niemiecka (Rosyjski Kościół Prawosławny) przyciągał uwagę ekspertów, naukowców i ogółu społeczeństwa, generując debaty, badania i nowe perspektywy. W tym sensie ważne jest, aby dogłębnie przeanalizować znaczenie i konsekwencje, jakie Eparchia berlińska i niemiecka (Rosyjski Kościół Prawosławny) ma na nasze codzienne życie, a także jego wpływ na dzisiejszy świat. Podobnie ważne jest, aby zastanowić się nad przyszłością Eparchia berlińska i niemiecka (Rosyjski Kościół Prawosławny) i tym, jak może ona wpłynąć na nasze środowisko w nadchodzących latach.

Eparchia berlińska i niemiecka
Berliner Diözese der Russischen Orthodoxen Kirche
Ilustracja
Sobór Zmartwychwstania Pańskiego w Berlinie
Państwo

 Niemcy

Siedziba

Berlin

Data powołania

1921

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Sobór

Zmartwychwstania Pańskiego w Berlinie

Biskup diecezjalny

arcybiskup podolski Tichon (Zajcew)

Dane statystyczne (2010)
Liczba dekanatów

5

Liczba parafii

61

Liczba klasztorów

1

Położenie na mapie Berlina
Mapa konturowa Berlina, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Sobór katedralny”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Sobór katedralny”
Ziemia52°29′17,0″N 13°18′28,2″E/52,488056 13,307833
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Eparchia berlińska i niemiecka – eparchia Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, obejmująca terytorium Republiki Federalnej Niemiec. Jej katedrą jest sobór Zmartwychwstania Chrystusa w Berlinie, zaś zwierzchnikiem – arcybiskup podolski Tichon (Zajcew)[1].

Eparchia istnieje od 1921, początkowo działała jako część Egzarchatu Zachodnioeuropejskiego. Jej powstanie miało na celu koordynację opieki duszpasterskiej nad cerkwiami i parafiami w Niemczech, jakie powstawały – z myślą o miejscowych społecznościach rosyjskich – od XVIII wieku, początkowo wyłącznie przy placówkach dyplomatycznych, następnie zaś w popularnych miejscowościach uzdrowiskowych odwiedzanych przez rosyjskich arystokratów oraz w innych miastach zamieszkanych przez Rosjan. Na jej terenie znajduje się 61 parafii oraz 1 monaster.

W latach 20. i 30. XX wieku zdecydowana większość parafii na terenie Niemiec zdecydowała się – w proteście przeciw relacjom między państwem a Cerkwią prawosławną w ZSRR – opuścić jurysdykcję patriarchatu moskiewskiego i przejść do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji. Ponadto w 1938 rząd nazistowski odebrał eparchii cały majątek, przekazując go Kościołowi Zagranicznemu jako instytucji całkowicie lojalnej wobec siebie[2].

Po II wojnie światowej eparchii podporządkowane zostały wszystkie rosyjskie parafie prawosławne w Niemczech Wschodnich, zaś od lat 60. XX wieku podjęła ona działalność również w RFN, tworząc parafie niemieckojęzyczne[3].

Mimo formalnego zjednoczenia Cerkwi Zagranicznej struktury z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym w 2003 parafie, które zmieniły jurysdykcję w I połowie XX w. w dalszym ciągu pozostają podporządkowane metropolitom pół-autonomicznego Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji, a nie odpowiednim dekanatom terytorialnym. W związku z tym w 1992 w jurysdykcji eparchii berlińskiej i niemieckiej znajdowało się tylko 12 parafii. Obecnie liczba ta wynosi 61, na terenie Niemiec działa ponadto 1 monaster męski.

Eparchia dzieli się na pięć dekanatów: północny, bawarsko-heski, południowy, wschodni i zachodni.

Biskupi berlińscy

Godność biskupa berlińskiego w Rosyjskim Kościele Prawosławnym pełnili następujący hierarchowie[4]:

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 28 декабря 2017 года , Патриархия.ru (ros.).
  2. ↑ D. Pospielovsky, The Russian Church under the Soviet Regime 1917–1982, St. Vladimir's Seminary Press, New York 1984, t.II, s.262
  3. ↑ M. Bołtryk, Od książąt do ruskich Niemców, „Prawosławie w Europie”, dodatek do Przeglądu Prawosławnego na luty 2003, ISBN 83-89422-00-X, s.19
  4. ↑ Берлинская епархия. . .

Bibliografia

Eparchie Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego
Rosja
inne kraje

Szablon nie uwzględnia eparchii wchodzących w skład Kościołów autonomicznych, egzarchatów i okręgów metropolitalnych Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.