Dzisiaj chcemy porozmawiać o Cmentarz unicki w Prehoryłem, temacie, który w ostatnim czasie zyskał duże znaczenie. Cmentarz unicki w Prehoryłem to temat, który generuje sprzeczne opinie i który był przedmiotem debaty w różnych obszarach. Jego znaczenie polega na wpływie, jaki wywiera na dzisiejsze społeczeństwo i jak wpływa na codzienne życie ludzi. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Cmentarz unicki w Prehoryłem, analizując jego implikacje i dzisiejsze znaczenie. Bez wątpienia Cmentarz unicki w Prehoryłem to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym i który zasługuje na dogłębne zrozumienie.
![]() Nagrobek z 1788 | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Typ cmentarza |
wyznaniowy |
Wyznanie |
katolicyzm obrządku bizantyjskiego |
Stan cmentarza |
nieczynny |
Liczba grobów |
4 |
Liczba kwater cmentarnych |
brak podziału |
Data otwarcia |
XVIII w. |
Data ostatniego pochówku |
do 1875 |
Data likwidacji |
ok. 1875 |
Położenie na mapie gminy Mircze ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego ![]() | |
![]() |
Cmentarz unicki w Prehoryłem – nekropolia katolicka, obrządku bizantyjskiego w Prehoryłem. Na jej terenie znajduje się najstarszy na Lubelszczyźnie nagrobek położony poza cmentarzem przykościelnym.
Cmentarz został założony w XVIII w. na potrzeby miejscowej parafii unickiej, w sąsiedztwie cerkwi Narodzenia Matki Bożej. Gdy świątynia, wskutek likwidacji unickiej diecezji chełmskiej, została przemianowana na prawosławną, pochówki na cmentarzu nie były kontynuowane. Założono natomiast prawosławną kwaterę na cmentarzu w Kryłowie[1].
Cmentarz nie jest podzielony na kwatery, zajmuje obszar ok. 0,3 ha. Na jego terenie przetrwały cztery nagrobki. Najstarszy z nich to wykonany z piaskowca postument przykryty płytą z wielostopniowym gzymsem i krzyżem na kuli, z czterema tablicami inskrypcyjnymi. Na trzech wyryto fragmenty Pisma Świętego w języku łacińskim, na czwartej wskazano nazwisko i wiek zmarłej[1]. Ten datowany na 1788 nagrobek Marianny Bratkowskiej zd. Majewskiej jest najstarszym na Lubelszczyźnie nagrobkiem położonym poza cmentarzem przykościelnym[2]. Kolejny nagrobek, Anny Skórskiej, pochodzi z 1811. Jest to prostopadłościenny postument z płytą z wielostopniowym gzymsem i krzyżem żeliwnym. Poza tym na terenie nekropolii znajdują się dwa żeliwne krzyże bez zachowanych tablic inskrypcyjnych, prawdopodobnie z II połowy XIX w.[1]