Cahors
W dzisiejszym świecie Cahors to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ w sferze gospodarczej, Cahors stał się centralnym punktem licznych debat i dyskusji. Wraz z postępem technologii i globalizacją Cahors stał się istotną kwestią w codziennym życiu ludzi, wpływając na takie aspekty, jak relacje osobiste, polityka, zdrowie, edukacja i środowisko. W tym artykule szczegółowo zbadamy wpływ Cahors na różne aspekty życia codziennego, a także przeanalizujemy jego znaczenie w dzisiejszym świecie.
| miejscowość i gmina | |||||
 most Valentré w Cahors | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Region | |||||
| Departament | |||||
| Okręg | |||||
| Kanton | |||||
| Kod INSEE |
46042 | ||||
| Powierzchnia |
64,7 km² | ||||
| Populacja (2013) • liczba ludności |
| ||||
| Kod pocztowy |
46000 | ||||
Położenie na mapie Lot  | |||||
Położenie na mapie Francji  | |||||
Położenie na mapie Oksytanii  | |||||
 44°26′N 1°26′E/44,433333 1,433333
| |||||
| Strona internetowa | |||||
.svg)
Cahors (ⓘ) – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Oksytania. Jest prefekturą departamentu Lot. W 2013 roku populacja gminy wynosiła 20 764 mieszkańców[1]. Przez teren gminy przepływa rzeka Lot.
Geografia
Cahors leży w dawnej francuskiej prowincji Quercy, na południowo-zachodnim skraju Masywu Centralnego, na półwyspie utworzonym przez zakole rzeki Lot[2].
Powierzchnia gminy wynosi 64,7 km². Sąsiaduje między innymi z Laroque-des-Arcs, Trespoux-Rassiels i Pradines. Cahors położone jest na wysokości 135 m n.p.m.
Nieopodal Cahors przebiega autostrada A20 z Vierzon do Montauban. Poprzez sieć autostrad łączy miasto z Tuluzą oraz przez Orlean z Paryżem. W pobliżu Cahors znajduje się Parc naturel régional des Causses du Quercy[2].
Historia
w 51 r. p.n.e. w regionie Quercy, w Uxellodunum, miała miejsce bitwa pomiędzy galijską koalicją a rzymską armią. Niedługo później, za panowania Oktawiana Augusta, Rzymianie zakończyli podbój Galii i założyli miasto Divona Cadurcorum, w którym wzniesiono między innymi teatr, amfiteatr czy łaźnie. Wówczas miasto było prawdopodobnie bogate; zamieszkiwali je kupcy, rzemieślnicy czy też garncarze[3].
Po burzliwych czasach na początku średniowiecza, w VII wieku dzięki działaniom biskupa Dezyderego (fr. Didier) odbudowano miasto i otoczono je murami. Od połowy XII do połowy XIV wieku trwał „złoty wiek” Cahors. Garstka bogatych rodzin kupców-lichwiarzy skupiła się na międzynarodowym handlu i udzielaniu kredytów w całej Europie. Działania te przyniosły bogactwo miastu, jak i całej prowincji Quercy. Rzekę Lot używano do transportu towarów, w tym popularnego czarnego wina (fr. vin noir), cenionego w Anglii. W 1316 roku biskup Cahors Jacques Duèze został papieżem przyjmując imię Jana XXII. Założył on w mieście uniwersytet promującą życie zakonne oraz handel. Wojna stuletnia (1337-1453) kładzie kres dobrobytowi[4].
Po zniszczeniach wojny stuletniej populacja miasta prawdopodobnie spadła. Cahors straciło swoje znaczenie gospodarcze. W XVI wieku zachowuje jednak swój prestiż w dziedzinie intelektualnej, za pośrednictwem uniwersytetu, szkół i obecności kilku drukarni. Cahors jest kolebką humanistycznych poetów takich jak Clément Marot i Olivier de Magny. W XVII wieku Cahors jest miejscem ruchu kontrreformacji za sprawą biskupa Alaina de Solminihac, który reformuje diecezję oraz zakłada seminarium duchowne. W 1751 roku uniwersytet w Cahors został zlikwidowany poprzez połączego go z Uniwersytetem w Tuluzie[5].
Po rewolucji, Cahors zostało prefekturą departamentu Lot, który ówcześnie miał wiejski charakter, ze słabo rozwiniętym przemysłem. W 1835 roku zbudowano teatr włoski, w 1847 ratusz, w 1865 Pałac Sprawiedliwości, w 1889 wyższą szkołę dla dziewcząt oraz w 1907 bibliotekę. W 1869 roku przeprowadzono przez miasto linię kolejową z Paryża do Agen, a w 1884 roku zbudowano nowy dworzec wraz z uruchomieniem połączenia z miastem Montauban[6].
Klimat
Średnia dzienna temperatura najwyższa jest w lipcu (20,3 °C), natomiast najniższa w styczniu (5,0 °C). Liczba dni z opadami najmniejsza jest w lipcu i sierpniu (średnio po 7 dni), a największa w maju (średnio 12 dni)[7].
| Miesiąc | Sty | Lut | Mar | Kwi | Maj | Cze | Lip | Sie | Wrz | Paź | Lis | Gru | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Średnie temperatury w dzień | 8.5 | 10.6 | 13.6 | 16.0 | 20.2 | 23.3 | 26.7 | 26.5 | 23.1 | 18.0 | 12.0 | 9.4 | |
| Średnie dobowe temperatury | 5.0 | 6.4 | 8.5 | 10.7 | 14.7 | 17.5 | 20.3 | 20.2 | 17.2 | 13.2 | 8.1 | 5.9 | |
| Średnie temperatury w nocy | 1.5 | 2.1 | 3.5 | 5.5 | 9.1 | 11.6 | 13.9 | 13.9 | 11.3 | 8.5 | 4.2 | 2.5 | |
| Średnia liczba dni z opadami | 11 | 10 | 10 | 11 | 12 | 9 | 7 | 7 | 8 | 10 | 10 | 10 | 115 |
| Źródło: Norwegian Meteorological Institute and Norwegian Broadcasting Corporation[7] 2017-06-26 | |||||||||||||
Przyroda
Na terenie gminy zarejestrowano 195 taksonów (nie rozróżniano na gatunek, podgatunek czy odmianę) zwierząt oraz 509 taksonów roślin[8]. Wśród tych przedstawicieli flory i fauny zaobserwowano 17 gatunków wpisanych do francuskiej czerwonej księgi gatunków zagrożonych. Jeden gatunek mają status gatunku krytycznie zagrożonych – jest to węgorz europejski (Anguilla anguilla). Status gatunku zagrożonego mają 2 gatunki roślin – życica roczna (Lolium temulentum) i Sisymbrium polyceratium – oraz 2 gatunki ptaków – pokrzewka kasztanowata (Curruca undata) i ortolan (Emberiza hortulana)[9].
Demografia
W 2013 roku populacja Cahors liczyła 20 764 mieszkańców[1].
 |
Źródła:
cassini/EHESS (dla danych z lat 1793-2006)[10]
INSEE (dla danych z 2008 i 2013 roku)[1]
Zabytki
Zabytki w Cahors posiadające status monument historique[11]:
- amfiteatr rzymski (fr. Amphithéâtre romain)
- Arc de Diane, pozostałość po termach galo-romańskich
- Archidiaconé, przy ulicy 38 rue de la Chantrerie
- biblioteka miejska (fr. Bibliothèque municipale)
- katedra św. Szczepana (fr. Cathédrale Saint-Étienne) – najważniejszy kościół w Cahors i siedziba biskupa. Budowany od XI wieku, od 1862 chroniony jako zabytek, od 1998 na liście światowego dziedzictwa UNESCO[12]
- Borie de Polminhac
- gimnazjum Pélegri (fr. Collège Pélegri)
- klasztor benedyktynów (fr. Couvent des Bénédictines)
- klasztor sióstr z Gramat (fr. Couvent des Sœurs de Gramat)
- Cuvier du Chapitre
- średniowieczne ruiny (fr. Demeure médiévale)
- kościół św. Bartłomieja (fr. Église Saint-Barthélémy) – z XIV wieku[13][14]
- kościół św. Urcysyna (fr. Église Saint-Urcisse)
- ermitaż (fr. Ermitage)
- Hôtel d'Alamand, przy ulicy 40 rue du Portail Alban
- Hôtel d'Issala, na rogu ulic 160 rue Nationale i 83 rue du Docteur-Bergougnoux
- Hôtel Lémozi, przy ulicy 17 boulevard Georges-Saumande
- Hôtel de Marcilhac, przy ulicy 6 rue Clemenceau
- Hôtel de Vayrols, przy ulicy 14 rue des Carmes
- ratusz (fr. Hôtel de ville)
- budynek Les Mirepoises (fr. Immeuble des Mirepoises), przy ulicy 15 boulevard Gambetta
- liceum Gambetta (fr. Lycée Gambetta)
- dom (fr. Maison), przy ulicy 16 rue du Château-du-Roi
- dom (fr. Maison), przy ulicy 71 rue du Cheval-Blanc
- dom (fr. Maison), przy ulicy 46 rue Donzelle
- dom (fr. Maison), przy ulicy 3 rue Manceau
- dom (fr. Maison), przy ulicy rue Nationale
- dom Henryka IV (fr. Maison de Henri IV)
- dom Issala (fr. Maison Issala)
- dom Lacoste (fr. Maison Lacoste)
- dom Quéval (fr. Maison Quéval)
- dom Soulié du Bru (fr. Maison Soulié du Bru)
- dom Trémolière (fr. Maison Trémolière)
- dom Verdier (fr. Maison Verdier)
- dom-wieża (fr. Maison-Tour), przy ulicy 2 rue du Four-Sainte-Catherine
- muzeum w Cahors Henri-Martin (fr. Musée de Cahors Henri-Martin)
- pałac Duèze (fr. Palais Duèze)
- pałac Via (fr. Palais de Via)
- most Valentré (fr. Pont Valentré) – został zbudowany w latach 1308-1378. Posiada trzy warowne wieże, sześć przęseł z ostro zakończonymi bastionami filarów. Jest niezwykłym przykładem średniowiecznej architektury obronnej. Kiedyś uznany za most diabła, stanowi symbol miasta. Kiedy most był odtwarzany w 1879 architekt Paul Gout umieścił na szczycie jednej z baszt rzeźbę diabła. Most jest częścią francuskiego odcinka drogi do Santiago de Compostela i znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO[15]
- prezbiterium katedry (fr. Presbytère de la cathédrale)
- mury obronne (fr. Remparts)
Transport
W mieście znajduje się stacja kolejowa Gare de Cahors na linii Orlean – Montauban.
Ludzie związani z Cahors
- Léon Gambetta – ur. 2 kwietnia 1838 roku w Cahors, francuski polityk, przywódca partii republikańskiej w okresie II Cesarstwa i III Republiki[6]
Przypisy
- ↑ a b c Populations légales 2013. INSEE. . (fr.).
- ↑ a b Atlas Routier France 2014. Michelin, 2014, s. 260. ISBN 978-2-06-719261-4. (fr.).
- ↑ Cahors antique. tourisme-cahors.fr. . (fr.).
- ↑ Cahors médiéval. tourisme-cahors.fr. . (fr.).
- ↑ Cahors entre renaissance et âge classique. tourisme-cahors.fr. . (fr.).
- ↑ a b Cahors contemporain. tourisme-cahors.fr. . (fr.).
- ↑ a b Norwegian Meteorological Institute and Norwegian Broadcasting Corporation 2007-2017: Weather statistics for Cahors, Midi-Pyrénées (France). . (ang.).
- ↑ Liste des espèces recensées dans commune Cahors. Inventaire National du Patrimoine Naturel. . (fr.).
- ↑ Liste des espèces menacées / commune : Cahors. Inventaire National du Patrimoine Naturel. . (fr.).
- ↑ Cahors. cassini/EHESS. . (fr.).
- ↑ Monuments historiques de Cahors. culture.gouv.fr. . (fr.).
- ↑ Thibaut Souperbie, Cahors célèbre ses patrimoines , Medialot, 7 czerwca 2018 (fr.).
- ↑ Philippe Mellet, Pierres des villes et fleurs des champs , Medialot, 20 października 2019 (fr.).
- ↑ Eglise Saint-Barthelemy à Cahors: avis, horaires, prix, plan, adresse , www.cityzeum.com (fr.).
- ↑ Thibaut Souperbie, Cahors : Le pont Valentré se refait une beauté , Medialot, 22 lutego 2021 (fr.).