W dzisiejszym świecie Bilicerowie to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie w kulturze popularnej czy wpływ na gospodarkę światową, Bilicerowie okazał się tematem powszechnego zainteresowania. W miarę upływu czasu zainteresowanie Bilicerowie stale rośnie i ewoluuje, pokazując jego znaczenie we współczesnym społeczeństwie. W tym artykule szczegółowo zbadamy wszystkie aspekty związane z Bilicerowie, od jego początków do obecnego wpływu, w celu zapewnienia pełnego i aktualnego przeglądu tego tematu.
Bilicerowie (łac. Bilizorus, niem. Bilitzer) – śląska rodzina szlachecka wywodząca się z Prudnika, w Monarchii Habsburgów i Rzeczypospolitej Obojga Narodów.
Ród Bilicerów wywodził się z Prudnika. Pierwszy znany przedstawiciel rodu – Maciej Bilicer, został wymieniony w urbarzu z 1534[1]. Na przełomie XVI i XVII wieku jego syn, również Maciej (1550–1616), piastował w mieście szereg funkcji publicznych. Pełnił funkcję rektora miejscowej szkoły, od 1581 podpisywał księgę miejską, przed 1587 był municypalnym pisarzem popieranym przez starostę księstwa opolsko-raciborskiego Jana Prószkowskiego, w 1598 założył księgę wieczystą dla pobliskiej Jasiony, a w latach 1599–1615 był burmistrzem miasta[2]. Historyk regionalny Jan Piotr Chrząszcz w swojej pracy na temat historii Prudnika opisał Macieja jako „człowieka uczonego w prawie”[3]. W 1608 Piotr Bilicer objął kancelarię miejską[2].
Bilicerowie zostali podniesieni przez cesarza Rudolfa II Habsburga do stanu szlacheckiego i otrzymali swój herb w 1607[4].
Na początku XVI wieku Maciej został oskarżony przez mieszkańców Prudnika o niegospodarność finansową i poczynienie zbytnich wydatków przy budowie kościoła i szkoły[1]. Przeciwko niemu w 1616 wystąpił nawet jego krewny, pisarz miejski Piotr Bilicer, który według historyka Augustina Weltzela, „mógł się w znacznym stopniu przyczynić do powstałych niesnasek”[5]. Po śmierci Macieja tego samego roku, Piotr Bilicer wraz z Jakubem Treptowem zostali adiunktami Jonasza Romera, nowego burmistrza Prudnika[1].
Syn burmistrza Macieja Bilicera, również Maciej, był doktorem obojga praw i piastował funkcję książęcego brandenburskiego radcy i kanclerza w Karniowie[1]. Przyjaźnił się z regionalistą Mikołajem Henelem, razem z którym zrezygnował ze studiowania medycyny w Jenie i podjął studia prawnicze[6].
W 1619 Krzysztof Bilicer był nadwornym medykiem księcia Hohenzollerna[7].
7 września 1645 zmarł Joachim Fryderyk Bilicer, właściciel pałacu w Jakuszowie i w Grzymalinie, kapitan-porucznik cesarskiego majestatu, pochowany w Legnicy w katedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła[8].
Bilicerowie działali również w Brzegu i Namysłowie[9].