W tym artykule zajmiemy się tematem Barnisławiec z innowacyjnej i istotnej dla naszych czytelników perspektywy. Niezależnie od tego, czy Barnisławiec jest osobą, tematem, datą czy innym elementem, niezwykle ważne jest zrozumienie jego wpływu na dzisiejszy świat i tego, jak wpływa na różne aspekty społeczeństwa. Poprzez dogłębną i szczegółową analizę zbadamy wiele aspektów Barnisławiec i jego implikacje w różnych obszarach. Naszym celem jest zapewnienie naszym czytelnikom pełnego i aktualnego zrozumienia Barnisławiec, aby mogli być na bieżąco z najnowszymi osiągnięciami i trendami związanymi z tym tematem.
Artykuł |
53°21′9″N 14°24′29″E |
---|---|
- błąd |
38 m |
WD |
53°26'N, 14°27'E |
- błąd |
20600 m |
Odległość |
3 m |
uroczysko-dawna miejscowość | |
Miejsce po opuszczonej osadzie Barnisławiec | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
SIMC |
nie nadano |
Położenie na mapie gminy Kołbaskowo ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu polickiego ![]() | |
![]() |
Barnisławiec (do 1945 niem. Neu Barnimslow) – uroczysko – dawna miejscowość w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie polickim, w gminie Kołbaskowo[1].
Nieistniejący dziś dawny majątek ziemski, położony ok. 1 km na południe od Barnisławia i 0,5 km od granicy polsko-niemieckiej.
W 1822 trzynastu pełnorolnych chłopów z Barnisławia wykupiło prawo własności, uzyskując zwolnienie ze służby i danin naturalnych. Na początku XX w. majątek składał się z 230 ha gruntów ornych, hodowano 23 konie, 54 sztuki bydła i 300 owiec. Ostatnim właścicielem majątku był Albert Teutschebein. Osadę zamieszkiwało 75 mieszkańców.
Po 1945 majątek o powierzchni 110 ha ziemi uprawnej przeznaczono do parcelacji, większość ziemi trafiła do PGR Barnisław. Uszkodzone w 1945 zabudowania majątku popadły w ruinę i ostatecznie zostały rozebrane.
Nazwę Barnisławiec wprowadzono urzędowo w 1947 roku[2].